Τα πάθη είναι μαγικά.
έχουν τον τρόπο τους να φαίνονται όταν τα κρύβεις,
μέσα από τα λόγια που ετοιμάζεσαι να πεις όταν επικρατεί ησυχία,
μέσα από τα χνάρια που ακολουθείς όταν χάνεσαι.
Μα οι δρόμοι στροβιλίζονται σαν τρένο για τρελούς
και οι νύχτες διαδέχονται τις μέρες όπως η πληγή την επούλωση,
λες και περιμένουν πόσο θα αντέξω να ζω έτσι.
Και αν εγω ξύσω την πληγή και ματώσει ξανά;
Θα περιμένω τις νύχτες να διαδεχτούν τις μέρες;
Πίστευα πως όταν πέσεις, πέφτεις μία φορά,
αλλά έπεσα και έπεσα πιο κάτω και κάτω, κάτω.
σαν να θελα να δω με τα μάτια μου το κέντρο της γης
μήπως βρω εκεί κρυμμένο το μυστικό της ζωής
και μάθω να ζω όπως θέλουν οι νύχτες,
ώστε να διαδεχτούν τις μέρες.
_
γράφει η Ιωάννα Σμικρού
0 Σχόλια