Σελιδένια
Σελιδένια μου Μαριώ
σου κρύβω ότι στ' όνειρο τρυγώ
τα κάλλη σου.
Σιδερένια σ’ αγαπώ,
μέρα νύχτα θα χτυπώ
ώσπου να μπω στην αγκάλη σου.
Θα φυσήξω όλη τη σκόνη από βιβλία· τόμους
και ακόμη θα ρωτήσω όσους γνωρίζω
συγγραφείς παλιούς
κι ελπίζω
έστω κι αν δε σ’ έχει δει κανείς
να κλαιν’ για εσέ γονυπετείς.
Μαρία πες μου που γυρίζεις
δυο συλλαβές και πέντε γράμματα μυρίζεις.
Γι’ αυτό σε ψάχνω στα βιβλία
στο άσπρο, μαύρο
στην αχρηστία.
Μια μέρα βγάλε με απ’ τα συρτάρια.
Σελίδα, δάκτυλα, δάκρυ, φεγγάρια.
του Ευάγγελου Σέργη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
«Σιδερένια σ’ αγαπώ,
μέρα νύχτα θα χτυπώ
ώσπου να μπω στην αγκάλη σου.»
Την έχω αγαπήσει κι εγώ την Σιδερένια! Όμως ο Ευάγγελος Σέργης της το αποδεικνύει κιόλας με έναν υπέροχο δικό του τρόπο!
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Παπαχαραλάμπους για τα όμορφα λόγια.
Αγαπάμε όλα τα μέσα που οδηγούν στην πηγή της καταγραφής εκείνων των εμπνεύσεων, που προήλθαν από τις σελιδένιες,..τις μούσες.
Με σιδερένια πίστη κι αφοσίωση. Καλημέρα σας εύχομαι!
Συγχαρητήρια για την έμπνευση και τις υπέροχες εικόνες σας Κε Σέργη.Είναι υπέροχο!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Εμμανουέλα!