Σε κάτοπτρο θολό
αβέβαια διακρίνω,
διαφυγή και γυρισμό
το κατευόδιο εκείνο,
που τίποτα δεν προσδοκά
το κάθε τι προσμένει
να νοσταλγεί απεύχεται,
με μνήμες ανασαίνει.
Θέες περίσσιες μας πλανούν,
τα όμματα τυφλώνουν,
τα δόγματα περιγελούν
τη σιγουριά λαβώνουν.
Επάργεμος εγώ πλωρίτης, αδοβάτης,
ανιχνευτής δεινός, μηδαμινός,
εύορκος κι ορκοπάτης.
_
γράφει ο Λεωνίδας Καζάσης
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/x4POcGqDWqkΚαθημερινή https://youtu.be/4hwJp-CEKMQ?si=1z7OS8_cHJD9QbLa https://youtu.be/jMKjoQZo0xE?si=RQrZUkrMJAj0_jko Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των...
Ένας μύθος εν ζωή, ένας θρύλος μια νεράιδα Μια αέρινη φωνή σα της άνοιξης τα βράδια! Μία έμπνευση από Θείο, σαν αρχέτυπη εικόνα Ένα βάλσαμο από στίχους, μια μελωδική αηδόνα! Πόση αλήθεια σ ένα μύθο να αντέξει το μυαλό Και στης υπαρκτής ανάγκης να...
Πόλεμος Απόλεμος ο Έρωτας αυτός: Αδράχνω τα όπλα και τα πετάω χάμω. Κάνω σπονδές στ’ όνομά σου και Υπογράφω ειρήνη μ’ ερυθρά μελάνη. Μα εσύ μ’ εξοντώνεις με Την ίδια μου την Πένα. Γιατί γνωρίζεις ότι Οι Ποιητές δεν πεθαίνουν ποτέ και Ανάμεσα στον Πόλεμο...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Πόλεμος Απόλεμος ο Έρωτας αυτός: Αδράχνω τα όπλα και τα πετάω χάμω. Κάνω σπονδές στ’ όνομά σου και Υπογράφω ειρήνη μ’ ερυθρά μελάνη. Μα εσύ μ’ εξοντώνεις με Την ίδια μου την Πένα. Γιατί γνωρίζεις ότι Οι Ποιητές δεν πεθαίνουν ποτέ και Ανάμεσα στον Πόλεμο...
Όταν κλείνω τα μάτια προσπαθώ να φιμώσω τον λαβύρινθο του μυαλού μου, για να κατακτήσω τη γαλήνη στα άδυτα του εαυτού μου. Μα πώς μπορώ να επιβάλλω τη σιωπή στα μονοπάτια του νου μου; Σαν ξυπνάω το πρωί, ακούω τους ψιθύρους της συνείδησης μου. Μα πώς να τους αγνοήσω;...
Για το πολύ μικρό, που συνέβη, κάτι..., οτιδήποτε! Εκείνος – από αγάπη – στενοχωρήθηκε περισσότερο από εκείνη. Εκείνη - από αγάπη – στενοχωρήθηκε περισσότερο από εκείνον. Η αγάπη κάνει θαύματα, κινεί βουνά! Αλληλοεξουδετέρωση: κανείς δεν...
0 Σχόλια