15.05.2014

Σπίθα στο πλήθος

 

Υπάρχω
σε αυτό το πλήθος.
Σε αυτό το πλήθος
από άγνωστες λέξεις.
Σε αυτό το πλήθος
από άγνωστους ανθρώπους.
Στο πλήθος
των ανύπαρκτων εννοιών.
Γκρεμίζω αλήθειες τους πλήθους,
περνάω σαν αέρας.
– σαν νύχτα στον έρωτα –
Προσπερνώ έννοιες,
δεν με ακουμπάνε πια.
Φοβάμαι,
αυτό το πλήθος με αρρωσταίνει.
Είναι μέσα το πλήθος
και φωνάζει να βγει,
φωνάζει στις έννοιες.
Στέκομαι μόνος,
εγώ και ο κόσμος.
Είναι έξω το πλήθος
και φωνάζει να μπει.
Βλέμμα σκληρό ο πόνος,
με καίει όπως η φωτιά το ξύλο.
Μια σπίθα στο πλήθος.
Σπίθα που παίρνει φωτιά,
γκρεμίζοντας πλήθη.
Είμαι μια σπίθα,
που θα γίνει φωτιά.

 

 

του Μάνου Μαλέση

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 17 – 18 Μαΐου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 17 – 18 Μαΐου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα https://youtu.be/GNNNAPncEdM Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Το Αλάτι των Ονείρων

Το Αλάτι των Ονείρων

  Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα,  εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες  να σπάνε τη σιωπή του πρωινού  και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα,  να...

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

τα παιδιά που φύγαν

τα παιδιά που φύγαν

Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...

Αντανακλάσεις

Αντανακλάσεις

Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...

Γαλάζιες σκέψεις

Γαλάζιες σκέψεις

Να κοιτάζουμε το ηλιοβασίλεμα χωρίς γυαλια ηλίου,  να βλέπουμε τα αληθινά του χρώματα  Δεν μιλάμε. Σιωπή.  Τα κύματα είναι σαν μελωδία από κάποιο γνωστό τραγούδι. Τους στίχους δεν θυμάμαι. Αλλά σίγουρα θυμάμαι την μελωδία.  Αν κοιτάξω την θάλασσα, με ορθάνοιχτα τα...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. Άννα Ρουμελιώτη

    Είναι μέσα το πλήθος

    και φωνάζει να βγει,

    φωνάζει στις έννοιες………

    Πόση αλήθεια υπάρχει σε αυτούς τους στίχους αλλά και σε όλο σας το ποίημα……………πόσες σπίθες αναμμένες σιγοκαίνε έτοιμες να γίνουν φωτιά..
    Συγχαρητήρια!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Μάνος

      Σας ευχαριστώ πολύ,να είστε καλά!

      Απάντηση
  2. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Στέκομαι μόνος,
    εγώ και ο κόσμος.”

    Η μοναξιά καταμεσίς του πλήθους… η πιο επώδυνη απ’ όλες – εκείνη που ανάβει κάποια στιγμή τη σπίθα…
    Πολύ όμορφο φίλε μου Μάνο!

    Απάντηση
    • Μάνος

      Ακριβώς αυτό…ευχαριστώ για τον χρόνο σας κ. Βάσω 🙂

      Απάντηση
  3. eirini giavasi

    Πολύ όμορφο. Ακόμη πιο όμορφο θεωρώ η νέα γενιά να ξυπνά τα ιδανικά, αυτα που πρέπει να μας προβληματίζουν, στους λίγο πιο μεγάλους. Μπράβο Μάνο!

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου