Στάσεις σιωπών

Δημοσίευση: 21.01.2017

Ετικέτες

Κατηγορία

Αν δεν αναμασάς θείες βουλές κι αποστολές
ιστόρισέ τους γλώσσα, αλλά δρόμοι βατοί δεν είναι
Μυλόπετρες είναι, μεριστές αυθαίρετοι
πόρων και δώρων της ζωής
Κοφτεροί σχιστόλιθοι, διακόπτες αναπνοών κι ονείρων
Μην μαλακώνεις, οφείλεις να τολμήσεις
Σείεται η κοιτίδα σου, ισοπεδώνονται εστίες
Τ’ αστέρια σου γκρεμίζονται σε σκοτεινές πηγές
Μην καταρρέεις γλώσσα
Σαλπίζουν πυρωμένα μάτια
Παιδιά λιμοκτονούν, βομβαρδίζονται, βυθίζονται, παγώνουν
Αφανίζονται ψυχές σε πορείες αναζήτησης ελπίδας
Αισχύνου σε στάσεις σιωπών
Αν της προσφυγιάς κι εσύ, ικέτιδα ελέους
εξόριστη σε κοινότοπες εκκλήσεις ποιες ευτυχίες σου παλιές
θα σε κερώνουν να μη σήπεσαι ποιες ελπίδες σου να συνεχίζεις

 

_

γράφει ο Απόστολος Παλιεράκης

Ακολουθήστε μας

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Ήταν της Ρόδου τ’ όνειρο

Αλλάζουν οι καιροί αλλάζει κι η ζωή μια αγάπη σβήνει ,αποχωρεί πικρού Σεπτέμβρη η σιωπή τη θύμηση καλεί Καλοκαιριού στιγμές  οι μνήμες μακρινές  ο κόσμος ήταν όμορφος  της θάλασσας ο αμμόλοφος γυαλί Ήταν καρδιάς η άνοιξη  ψυχής η ανατολή ήταν αγάπης η άφιξη  στου...

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Ατέρμονη μοναξιά

Ατέρμονη μοναξιά

Απόψε, νύχτα μου, δεν φέρνεις την χαρά. Είμαι μονάχος δίχως ζέστη στην καρδιά. Οι τοίχοι μου είναι πεζοί η συνείδηση μου σκοτεινή και είναι όλοι οι άνθρωποι στους ώμους μου φορτικοί. Πια την ζωή τους προχωρούν το όνομά μου δεν θέλουν να ακούν και σαν ανάμνηση παλιά...

Η σκόνη των αιώνων

Η σκόνη των αιώνων

Όσοι αιώνες και αν περάσουν,κρύο πάντα θα τους διαπερνά μέχρι το κόκκαλο.Των ποιητών τα πράγματα,άγρια προμηνύονται.Κάθε πέρσι και καλύτερα. Διότι· οι αιώνες,-όσο και αν έχουν ανάγκη τους ποιητές,για την οριακή επιβίωση -μπαίνει στη μέση το χρήμα και ο νόμος. Και...

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Τα ξανακερδισμένα χρόνια

Ρώτησαν κάποτε τον ποιητή:Γιατί γράφεις;-αφού ποτέ κανείς δεν πιάστηκε από στίχο,ώστε να αλλάξει η ανθρωπότητα.Την ανθρωπότητα αλλάζουν οι επαναστάσεις. και αυτός εμειδίασε ευδαιμονικά:«για όλον τον κόσμο!»«Kαι για μένα!…» Γράφει στα καφενεία, δίπλα στη...

8 σχόλια

8 Σχόλια

  1. Λ'ΕΝΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ ΜΟΥΛΙΟΥ

    Ικανός στην πεζοποίηση όπωςκαι στην διήιγηση . Για το ποια εσύ προτιμάς και ΑΝ προτιμάς, δεν μπορώ βέβαια να ξέρω, αγαπητέ Απόστολε

    Απάντηση
    • ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ

      Η απάντησή μου, Λένα, στην ερώτησή σου, είναι ίδια με αυτήν που έδωσες στη συνέντευξή σου. Εγώ, το μόνο που προτιμώ είναι αυτά που γράφω να έχουν κάτι να πουν σε όσους τα διαβάζουν. Χαίρομαι που τα λέμε

      Απάντηση
  2. Άννα Ρουμελιωτη

    Θαύμασα το πλέξιμο των λέξεων … δυνατά τα μηνύματα !!!Μου άρεσε πάρα πολύ το ποίημα σας!! Την καλημέρα μου!!

    Απάντηση
    • ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ

      Μου δίνετε μεγάλη χαρά! Σας ευχαριστώ!

      Απάντηση
    • ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ

      Σ’ ευχαριστώ για τη θετική σου κρίση και για τη φροντίδα της δημοσίευσης!

      Απάντηση
  3. Ανώνυμος

    Λέξεις , όργανα -νοήματα,μουσικές-εσυ,βιρτουόζος μαέστρος!Απολαυσαμε!!!!!

    Απάντηση
    • ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΛΙΕΡΑΚΗΣ

      Ευχαριστώ!!!!!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου