9.03.2014

Στην Άνοιξη σπονδή

Σφαίρα πυρρόχρυση , ο ήλιος

στο βελουδένιο πέτο τ’ ουρανού

καρφιτσωμένος.

Μια δέσμη όνειρο

πλεγμένη με χρυσάφι, οι ηλιαχτίδες του,

χαμόγελα μεθυστικά, σκορπούν.

Καταγάλανος  ο  ουρανός…

βαρκούλες ταξιδιάρικες

οι σκέψεις,  αρμενίζουν.

Η  πλάση, πλουμιστό χαλί

μ’ αγριολούλουδα, υφασμένο

ηδονικά προσκαλεί.

Ένα σμάρι μέλισσες ξανθές, οι  ματιές

ερωτικά τρυγούν τις καρδιές…

πουλάκια  γλυκοκέλαδα  αυτές

λόγια του έρωτα τιτιβίζουν.

Πόθοι που στροβιλίζονται

στης έκστασης τη δίνη

σ’ ένα  «κρεσέντο» φλογερό!.

Στην άνοιξη σπονδή

ημέρα ανθοποίκιλτη

ανθεστηρίων μέρα,

γιορτινή!.

Ακολουθήστε μας

Αγοραία Ηδονή

Αγοραία Ηδονή

Τα χέρια κρύα γεμάτα άγχοςγια το τι θ' αγγίξουν!Τα σώματα ενωμένα λικνίζονταν στους ρυθμούς της αστείρευτης ηδονής!Κραυγές πόθου έβγαιναν από τα λαίμαργα χείλη,που έτρωγαν κάθε σημείο του ανυπεράσπιστου στο χορό κορμιού! Το στήθος πλούσιο αδημονούσεένα άγγιγμα για να...

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

6 σχόλια

6 Σχόλια

  1. Βάσω Αποστολοπούλου-Αναστασίου

    “Στην άνοιξη σπονδή
    ημέρα ανθοποίκιλτη
    ανθεστηρίων μέρα,
    γιορτινή!”

    Στην άνοιξη που έρχεται ορμητική, λυτρωτική – να ξυπνήσει για μια ακόμη φορά αισθήσεις και αισθήματα!

    Πολύ όμορφο και λυρικό Άννα Μαρία μου!

    Απάντηση
  2. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΑΠΑΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

    Ένας υπέροχος, πολύχρωμος, πολύπλευρος ζωγραφικός πίνακας με υπέροχες ελληνικές λέξεις – χρώματα και θαυμάσιες εικόνες – σκέψεις ύμνος στην φύση που σε ταξιδεύει καθώς το διαβάζεις. Αννα Μαρία, από την Αλεξάνδρεια είσαι εξαιρετική.

    Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Καταγάλανος ο ουρανός…

    βαρκούλες ταξιδιάρικες

    οι σκέψεις, αρμενίζουν.

    Υπέροχη υπέροχη η Άνοιξη υπέροχη και η σπονδή σε αυτήν Άννα Μαρία!!!!

    Απάντηση
    • Άννα Μαρία Ζαγοριανού

      Άννα μου σε ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά! Να είναι καταγάλανος ο ουρανός και βαρκούλες ταξιδιάρικες οι έγνοιες το σαββατοκύριακο αυτό! Φως και Έμπνευση! ♫

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου