Έγειρε ο ήλιος χαμηλά, φλόγες του ακούμπησαν κορφές
παίρνει μαζί του μυστικά, ανθρώπων μόνων τις σιωπές
ταξίδι καθημερινό σ άγνωστες πολιτείες
σ αυτά που κρύβουν οι ψυχές, λυγμών οι συνοικίες
Έπεσε η νύχτα στα στενά, στους δρόμους στις πλατείες
στου κόσμου τις ανηφοριές, ριζώσαν αδικίες
σε κάποια σπίτια φτωχικά, κουρνιάζουν συμφορές
φεγγάρι ολόγιομο λαμπρό, δίνε σ αυτά χαρές
Άστεγοι, άνεργοι, ασθενείς στα τούνελ της ζωής
οι ίδιοι δεν τις όρισαν τις τύχες τους στη γη
κακές νεράιδες μαύρισαν της μοίρας το χαρτί
μα ο θεός είναι γιατρός, φύλακας, λυτρωτής
_
γράφει η Ελένη Λουκά
0 Σχόλια