γράφει ο Πάνος Τουρλής

Η συγγνώμη έχει τόσο μεγάλη δύναμη που μπορεί να διορθώσει το παρελθόν και ν’ ανοίξει τον δρόμο στο μέλλον. Τι είναι όμως αυτή η λέξη και πώς μπορεί να βελτιώσει μια σχέση και μια φιλία;

Η Isabella Paglia έγραψε ένα βιβλίο για τη δύναμη της συγγνώμης που με απλά παραδείγματα γεμάτα λυρισμό και υπέροχα νοήματα μαθαίνει στα παιδιά από 6 ετών και πάνω να αγαπούν, να κατανοούν, να ζητούν συγχώρεση και αυτό να το κάνουν μέσα από την καρδιά τους. Τα πάντα στη ζωή συνδέονται με κλωστές και με αυτές δημιουργούμε δεσμούς. Οι καρδιές για παράδειγμα είναι φτιαγμένες από κλωστές που κρατούν ενωμένους τους ανθρώπους όμως μπορεί να κοπούν και να πληγώσουν μια ευαίσθητη καρδιά. Όταν φωνάζουμε σε κάποιον τον πληγώνουμε άθελά μας αλλά την εκκωφαντική σιωπή μπορούν να τη σπάσουν οκτώ γράμματα: συγγνώμη. Δεν έχει σημασία αν είμαστε μικροί ή μεγάλοι, όλοι πονάμε όταν σπάσει μια κλωστή κι ανοίξει μια πληγή, οπότε οφείλουμε στον εαυτό μας και στους άλλους να ζητάμε συγχώρεση είτε με τα λόγια είτε μ’ ένα σημείωμα, δεν έχει σημασία. Το σημαντικό είναι να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα ώστε να κάνει ο άλλος το δεύτερο, να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να ζητάμε συγγνώμη με την καρδιά μας. «Λυπάμαι» και «Έκανα λάθος» είναι δύο πολύ όμορφα ταξίδια αυτογνωσίας και αγάπης σε μονοπάτια δύσκολα που οδηγούν όμως σ’ ένα μέρος γεμάτο αγάπη, όπου το «Σε χάνω» γίνεται «Σε βρίσκω».

Η εικονογράφηση του Paolo Proietti είναι εξαίρετη και απολαυστική. Η ιστορία ζωντανεύει με πολλές όμορφες, γλυκές, τρυφερές και χαριτωμένες γάτες, με εικόνες που τραβούν το βλέμμα και δημιουργούν χαμόγελα τρυφερότητας και ζεστασιάς, μιας και αυτές είναι αγαπημένα ζώα μικρών και μεγάλων. Τι να πρωτοσχολιάσω σε αυτήν την υποδειγματική δουλειά; Τη σελίδα τίτλου που την ενώνει απρόσμενα με τη διπλανή χάρη στις κλωστές στις οποίες μπλέκονται τα ζωάκια; Την απόλαυση που αποτυπώνεται σε δυο αγκαλιασμένα πλασματάκια που μια πεταλούδα παίζει από πάνω τους; Στα εκπληκτικά σκιαγραφήματα των ζώων που κοιτάνε το φεγγάρι ή ενώνονται μεταξύ τους δημιουργώντας μια καρδιά, σε σκηνές όπου δε μας ενδιαφέρει η λεπτομέρεια και όπου οι φιγούρες έχουν τη δύναμη να γεννούν αισθήματα; Τις συναρπαστικές λεπτομέρειες, με τα γατοπαιχνίδια, τον στύλο ξυσίματος, τις κούτες, τις κάρτες με τα γράμματα που συμμετέχουν στην ιστορία του κειμένου, τι απ’ όλα; Δε γίνεται επίσης να μη σχολιάσω τον τρόπο με τον οποίο δίνονται ακόμη και κρυμμένα νοήματα, όπως στη σκηνή που έχει κοπεί η κλωστή επικοινωνίας ανάμεσα σε δυο γατάκια. Εκεί βλέπουμε το ψαλίδι, τη μία να έχει γυρίσει την πλάτη της στην άλλη που έχει ένα βλέμμα απαξίωσης, άρα από εδώ μπορεί να γεννηθεί μια ιστορία αν πυροδοτηθεί σωστά η φαντασία των παιδιών από κάποιον γονιό. Απαλά και ποικίλα χρώματα δίνουν παλ αποχρώσεις γεμάτες ζωή, κίνηση και ενδιαφέρουσες οπτικές γωνίες.

Η «Συγγνώμη» είναι μια υπέροχη, απολαυστική, γεμάτη νοήματα ιστορία που δείχνει στα παιδιά με απλό και διασκεδαστικό τρόπο πόσο κακό κάνουν οι τσακωμοί, τα λάθη και οι εγωισμοί και πόσο σημαντική είναι μια συγγνώμη, πότε και πώς πρέπει να ειπωθεί και τι θα αλλάξει αφού τη διατυπώσουμε με την καρδιά μας. Γλυκές ψιψίνες μας κάνουν συντροφιά στις σελίδες αυτού του υπέροχου κειμένου όσο ετοιμαζόμαστε να διορθώσουμε τα λάθη που κάναμε απέναντι σε ανθρώπους που αγαπήσαμε.