Σ’ αγαπώ σαν το αλάτι
και σαν την άσπρη ζάχαρη
πως την πίκρα μου να κρύψω
στη ζωή την άχαρη
Να ‘σαι το ξινό λεμόνι
το γλυκό αμύγδαλο
να ‘σαι το νερό στην βρύση
το κρασί στο δίλαβο
Να ‘σαι ο γλυκός καφές μου
φρούτο στο καλάθι μου
να δροσίζεις τις βραδιές μου
σαν μετρώ τα λάθη μου
Κι όλα μου τα θέλω να ‘σαι
τίποτα το άσημο
το φεγγάρι μου τη νύχτα
στο στήθος μου παράσημο.
_
γράφει ο Κυριάκος Παρασκευαΐδης
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...
Πώς χωρούν όλες οι ομορφιές όλη η ζωή μας πώς χωρά μέσα σε λίγα εκατοστά; Σε μια κάμαρη μικρή σε ένα δωμάτιο φθηνό σε ένα εύθραυστο κορμί σε μια γωνιά Πώς ο κόσμος μας όλος η ευτυχία και η χαρά μέσα από τα μάτια σου περνά; Πόσοι βοριάδες και...
Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα, εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες να σπάνε τη σιωπή του πρωινού και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα, να...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Σε ένα ψαροχώρι γεννήθηκα, εκεί, δίπλα στο κύμα και την αρμύρα, έχτισα τα όνειρά μου. Με το πρώτο φως άκουγα τις βάρκες να σπάνε τη σιωπή του πρωινού και τις φωνές των ψαράδων να μπλέκονται με το τραγούδι του ανέμου. Εκεί, έμαθα να διαβάζω τα σύννεφα, να...
Εμείς αγαπημένη δε θα μάθουμε ποτέ για εκείνα τα παιδιά που ταξίδεψαν πάνω σε οβίδες όπως τα πουλιά ταξιδεύουν με ένα άχυρο στο στόμα αφήνοντας τον άνεμο να δεχτεί το σώμα τους και την ψυχή τους στα δάκρυα μιας μάνας Μήτε για εκείνα που σε ένα στενόχωρο δωμάτιο...
Απ’ την χερσόνησο του Σίτβε, μέρος εξωτικό μα όχι ξακουστό, από το πιο απόμερο σημείο, της τάφρου του ερωτικού μου πόθου, ξεκινά• Στο δέρμα του λαιμού μου, κοντά στο πιο διακριτό οστό του γυναικείου σώματος , εκείνο που τραβάει τα ανδρικά τα βλέμματα,αν η ματιά είναι...
0 Σχόλια