Στην αθέατη Ειδομένη
Σφυρίζοντας αδιάφορα
σπασμένες ράγες ζωών κουβαλώ
ανάμεσα σε καλοστοιβαγμένα εμπορεύματα
Σε βαγόνια χωρίς ανάσα
Σε αφιλόξενους σταθμούς
Σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
Σσσσς…
_
γράφει η Λία Ράμου
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Όμορφο το ποίημα σας Λία!!!
… και τι λογοπαίγνιο ο τίτλος!!!!!
Εφτά στίχοι, εφτά κραυγές!!!!!!!!!!!!!!! Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μαριάνθη Παπάδη
Σε βαγόνια χωρίς ανάσα
Σε αφιλόξενους σταθμούς
Σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
Σσσσς…
Πόσες και πόσες… χαμένες ζωές… κραυγή και αγωνία ο λόγος σου για αυτές τις ζωές … απλά υπέροχο!!!
Εξαιρετική και πάλι!
Ελένη, drmakpsy, Μαριάνθη, Σοφία , Μάχη, αν και καθυστερημένα – δυστυχώς δεν έχω εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο εδώ που είμαι – , ευχαριστώ πάρα πολύ για τα σχόλια σας. Να είστε καλά.
Φιλικά Λία Ράμου
Επανέρχομαι για να διευκρινίσω πως με τις τελείες πριν το σχόλιό μου προσυπέγραφα κάθε λέξη της Ελένης και κάθε μελλοντικό παρόμοιο σχόλιο… Απλά εντυπωσιάστηκα τόσο μα τόσο μα τόσο πολύ από τον τίτλο που θεώρησα ότι έπρεπε να μιλήσω για εκείνον! Ένα ποίημα από μόνος του… Τώρα τον εκτίμησα ακόμα περισσότερο… Μάλλον είσαι εκεί, στην συχνά αθέατη από τις εξελίξεις και το κεντρικό κράτος Ειδομένη….