Δούλευαν πάντοτε τα χέρια σου
Δούλευαν πολύ
Πλύσιμο, πλέξιμο, ράψιμο, σιδέρωμα, μαγείρεμα,
χτένισμα των μακριών μαλλιών μου.
Φύτευαν μικρά βλαστάρια στη γη
Όταν κατάλληλη ήταν εποχή
Σκάλιζαν το βρεγμένο χώμα να αφρατέψει
για να νιώθουν άνετα οι ρίζες των φυτών
Σκούπιζαν τις αυλές,
Πότιζαν
Άπλωναν τα πλυμμένα ρούχα στα σκοινιά
για να στεγνώσουν στον ήλιο.
Δούλευαν πάντοτε τα χέρια σου
Δούλευαν πολύ
Φρόντιζαν…
φρόντιζαν τα πάντα.
–
γράφει η Μάρθα Δήμου
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/P3uCgoR4lsYΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...
Στην αμμουδιά που μ’ έφερες στάθηκα για λίγο Να θυμηθώ τον χτύπο της καρδιάς Και το φτερούγισμα εκείνο το ανεξήγητο Που ούτε ο γιατρός δεν μπορεί να περιγράψει Και την ταχύτητα των χτύπων της Έτοιμη να σπάσει η καρδιά Τραβώντας μέ απαλά και με χειρουργική ακρίβεια...
Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Στις βροχερές μεγαλουπόλειςτης Ευρώπης,χρόνια και χρόνια πέρασε,περπάτησε και γέρασε.Μα η καρδιά δεν γέρασε!Τον έρωτα αναζητά,χρόνο μετρά και στα κρυφά.Σκιές παραληρούν,χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια.Έχασε το παιδί με το μπαλόνι!Στους ουρανούς να περπατά,να χαίρεται και...
Μες την κοιλάδα των Τεμπών, πάνω σε ράγες προδοσίας, ένα τρένο νεκρών προσευχών σε πομπή πουλιών θρηνωδίας. “Είναι παιδιά, είναι φωνές, έχουν φτερά να ανοίξουν. Τρέξτε, σφραγίστε τις γραμμές έχουν σε αγάπες να γυρίσουν.” Μα οι δείκτες μένουνε βουβοί, τα...
Πόσες εμπνεύσεις έχω θάψει, από παιδί ακόμη. Πόσο πόνο έχω κρύψει στα σπλάχνα μου. Δε γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές δεν προλαβαίνεις να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου. Είναι τόσες πολλές και ρέουν αδιάκοπα. Κάποιες φορές σε επισκέπτονται σε...
Χέρια με πολλή αγάπη …. πολύ όμορφο Μάρθα!!
Είναι τα χέρια της μάνας, χερια πολλής αγάπης. Ευχαριστώ πολύ Άννα. Την καλησπέρα μου.
Πόσο πολύτιμα είναι αυτά τα χέρια … και όταν πάψουν να υπάρχουν μας κόβουν τα χέρια. Μπράβο Μάρθα, ωραίο θέμα.
Πράγματι πολύτιμα και αγαπημένα χέρια. Ευχαριστώ πολύ Βάσω.
Μού αρέσουν αυτά τα χέρια πολύ …εκφραστικά. Δεν ξέρω αν είναι αυτά της μάνας που περιγράφεις τόσο τρυφερά και ωραία Και το μαργαριτάρι ωραία τα στολίζει Μάρθα, όπως τα λόγια σου. Καλή σου νύχτα.
Λένα μου σε ευχαριστώ, πράγματι είναι της μάνας. Το μαργαριτάρι το επέλεξε η επιμελήτρια, Ελένη και με πέτυχε κατευθείαν στην καρδιά. Χαίρομαι που σου άρεσε το ποίημά μου. Καλή σου νύχτα και πάλι.
Όμορφα χέρια τα χέρια σου Μάρθα μου γεμάτα προσφορά κι αγάπη!!! Να είσαι πάντα καλά την καλημέρα μου!
Ευχαριστώ πολύ Σοφία μου, είναι τα χέρια της μάνας. Όλοι έχουμε γευτεί την αγάπη και την πολύτιμη βοήθειά τους. Καλη σου νύχτα!
Ευχαριστώ πολύ την Ελένη για την επιμέλεια και την επιλογή της υπέροχης φωτογραφίας. Ευγνώμων για τη φιλοξενία στο βιβλίονετ.
Να είστε καλά! Πάντα χαίρομαι να διαβάζω τα έργα σας!
Πολυ τρυφερο το ποιημα σου οπως τα χερια της μανας. Καλη σου μερα Μαρθα!
Ευχαριστώ πολύ Χριστίνα μου. Συγχαρκτήρια και σε σένα για τη διάκρισή σου στο διαγωνισμό του Κερατσινίου!!!
Μπράβο Μάρθα
Αχ αυτά τα χέρια!!! Σαν τα παλαμάρια …Δένουν το πλοίο * την οικογένεια* όσο μεγάλο και να ναι…..Κι έτσι ο καπετάνιος κοιμάται ήσυχος….Όσες φουρτούνες, κακοκαιριές κι αστροπελέκια νά ρθουν….
Αυτά τ αγαπημένα χέρια πόσο μου λείπουν….
Καλή σου μέρα , Μάρθα μου!
Ποός ανώνυμος αγαπημένη μας συντροφιά?
Η Χρυσούλα Πλοκαμάκη είμαι….
ΣΑΣ ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΖΩ….
ΜΕ ΑΓΑΠΗ……
Ευχαριστώ πολύ κα Χρυσούλα, τι ωραία που τα δένεις όλα με τη μεστή σου έκφραση!!!
πολύ όμορφο,τρυφερό κ συγκινητικό…είναι ένα ποίημα-υπενθύμιση για όλους τους κόπους και τις θυσίες που έκαναν κ κάνουν οι μανούλες μας!
Ευχαριστώ πολύ Θεοδώρα μου, ξέρεις εσύ αφού είσαι μανούλα!!!
Τι όμορφη αναφορά με λίγα λόγια στα πιο πολύτιμα χέρια της ζωής μας… Μου άρεσε πολύ Μάρθα…πόσο τυχεροί είμαστε όλοι εκείνοι που έχουμε περάσει από τέτοια χέρια…ακούραστα. Την καλημέρα μου
Ευχαριστώ πολύ Μάχη μου. Είναι τα χέρια των μανάδων μας και όποιος τυχερός βίωσε τη φροντίδα τους, τα αναγνωρίζει αμέσως. Χαίρομαι που έχεις και εσύ αυτά τα βιώματα. Είναι μεγάλη ευλογία! Την αγάπη μου.