γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Στο βιβλίο του Θεόδωρου Λιμήτσιου, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, θα περιπλανηθούμε από τα ορεινά χωριά της Πίνδου, Χαλίκι και Λεπενίτζα και θα οδηγηθούμε στο Μεγάλο Κάστρο της Κρήτης παρέα με τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, τον Νικόλα και τη Βαγγελιώ, οι οποίοι όντας ερωτευμένοι θα προσπαθήσουν να διαφυλάξουν την αγάπη τους και να ακολουθήσουν τα χνάρια της, ακόμη κι αν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν.

Τα γεγονότα της 25^ης Αυγούστου του 1898 στην Κρήτη, οι δοκιμασίες των ποιμένων, τα βάσανα του 19^ου αιώνα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι της εποχής, το πλιάτσικο των ληστών, τα καταπράσινα βοσκοτόπια, τα άγνωστα ή ξεχασμένα έθιμα της πατρίδας μας, αλλά και τα πεθαμένα μωρά και οι κατάρες που κατατρέχουν άδικα κάποιους αθώους, θα συνθέσουν ένα όμορφο σκηνικό που θα μας κρατήσει συντροφιά καθ’ όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης.

Το βιβλίο της ιστορίας της Ερωφίλης και του Πανάρετου θα ταξιδέψει από την Κρήτη στις βαλίτσες του Στέφανου και αφού κάνει τον κύκλο του και μυήσει στη δύναμη του έρωτα και της αγάπης την εγγονή του Βαγγελιώ, θα φτάσει σώο στα χέρια της γιαγιάς Ελευθερίας, της κατόχου του, πολλά χρόνια μετά, φέρνοντας δάκρυα χαράς αλλά και συγκίνησης στην ηλικιωμένη και βασανισμένη γυναίκα που μέχρι την ύστατη στιγμή της ζωής της, θα παλεύει για την αληθινή και γνήσια αγάπη.

Η Βαγγελιώ απρόσμενα θα ερωτευτεί, θα λογοδοθεί και θα μετακομίσει βίαια στη γενέτειρα του πατέρα της, όπου κάτω από το άγρυπνο και αυστηρό βλέμμα του Μανώλη θα σιγολιώνει για την εξέλιξη της ζωής της και του αγαπημένου της, που τόσο άδοξα έχασε. Ο Νικόλας όμως, με τη βοήθεια του Μιχάλη, θα ανέβει τον δικό του Γολγοθά, θα την αναζητήσει και θα αντιμετωπίσει για χάρη της, τον Κοσμά, σε ένα σκηνικό που δε βάζει ο νους σας.

Έφτασε έγκαιρα ο Μανώλης στην Κρήτη;

Ποιος είναι ο αποδέκτης των μπαλοθιών;

Θα υπάρξουν αθώα θύματα;

Κερδίζει πάντα η αγάπη, το μίσος που φωλιάζει και αρρωσταίνει στις καρδιές;

Όλα τα παραπάνω ερωτήματα θα απαντηθούν λίγο πριν ρίξει αυλαία το βιβλίο, μέσα από την πένα του Θεόδωρου Λιμήτσιου που με παραστατικό τρόπο νιώθεις να παρακολουθείς από πολύ κοντά την εξέλιξη των γεγονότων που διαδραματίζονται.

Κομβικό ρόλο στην ιστορία θα έχει η Μαρουσώ η οποία περιπλανήθηκε στους δρόμους της Σμύρνης και κατέληξε ναυαγός στο χωριό Χαλίκι, να προσφέρει αφιλοκερδώς τη βοήθειά της σε οποίον την έχει ανάγκη, πάντα με χαρά και σύνεση, ανακαλύπτοντας στη Δρακολίμνη τον χρησμό που θα την κρατά δέσμια, αλλά που τελικά η ζωή έχει τα δικά της σχέδια.

Από κάθε βιβλίο που διαβάζω, απομονώνω μια φράση για να τη μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο «το γέλιο σου» επέλεξα την παρακάτω:

Όσα υλικά αγαθά κι αν κερδίσουμε σ’ αυτή τη ζωή, δεν αξίζουν τίποτα μπροστά στον θάνατο που αργά ή γρήγορα θα έρθει για όλους μας. Γι’ αυτό είναι πιο σημαντικό να παλεύουμε για την αγάπη σε όλες τις μορφές της, γιατί στο τέλος θα παρουσιαστούμε εντελώς μόνοι και αβοήθητοι.

Ο Θεόδωρος Λιμήτσιος γεννήθηκε στα Τρίκαλα Θεσσαλίας. Το 1999 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή «Αρχή». Από το 1999 μέχρι το 2011 συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις και τηλεοπτικές σειρές στην Ελλάδα. Έχει οργανώσει ως διδάσκων/εισηγητής σεμινάρια θεατρικής δημιουργίας με τίτλο «Ο Ηθοποιός μπροστά από ένα μικρόφωνο».

Το 2011 εγκαταστάθηκε στη Βιέννη όπου συνεργάστηκε με το voiceactors.at. Την ίδια χρονιά δημιούργησε τον ελληνοαυστριακό θεατρικό θίασο «…προς τον ήλιο», όπου διατηρεί μέχρι σήμερα τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή.

Το 2020 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα το πρώτο του μυθιστόρημα Εγώ μεγάλωνα για σένα… και τον επόμενο χρόνο το δεύτερο, με τίτλο Μαρουσώ.

Και αυτό το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ελληνικά γράμματα.