Η συνείδηση κοιτάει πίσω
και σου θυμίζει κάθε βράδυ
τις λάθος ατάκες
στης ζωής σου το θέατρο.
Ζωηροί θεατρίνοι
τραγουδούν στην παράσταση
μας γελάει απρόβλεπτο
της πλοκής το σενάριο.
Σκηνικό που αλλάζει
σ’ ένα πλάνο ανείδωτο
ποιον θα χειροκροτήσεις
θα αποδοκιμάσεις ;
Η συνείδηση βλέπει
τον λυγμό μες στα μάτια σου
προσωπείο χαμόγελο
της ψυχής σου το δάκρυ.
Η συνείδηση βλέπει
των χειλιών σου το τρέμουλο
ερινύες φαντάσματα
ευκαιρίες που γνέφουν.
Στης αυλαίας το κλείσιμο
πριν να σβήσουν τα φώτα
θα της πεις όσα έκανες
όσα πήγαν χαμένα
και μετά την απόκριση
ίσως τάχα σου μείνει
φωτεινό ιντερμέδιο
χρώμα να σε θυμίζει.
_
γράφει ο Ντίνος Γλαρός
Στον Τάκη Δημόπουλο
Εμπνευσμένο από τον ομώνυμο πίνακα
του Τάκη Δημόπουλου
0 Σχόλια