Με κάθε φθινόπωρο
ανατέλλει και μια νέα αρχή.
Ένας κύκλος έκλεισε
και ένας άλλος είναι έτοιμος να ανοίξει.
Το τρένο ξεκινάει και πάλι το ταξίδι του
σε άγνωστους προορισμούς
με άρωμα περιέργειας και ανυπομονησίας.
Κάθε βαγόνι συνοδεύεται
από έναν απολογισμό, μια ανάμνηση,
ένα όνειρο και κουβέντες ανείπωτες,
που θάφτηκαν σε χάρτινα κουτιά.
Σε κάθε στάση,
σκέψεις και συναισθήματα
πλημμυρίζουν μυαλό και ψυχή
με αφίξεις γέλιων και αναχωρήσεις σιωπών.
Και η ζωή συνεχίζεται,
η ζωή προχωρά.
Και μαζί της πορεύεσαι κι εσύ
με κάθε όμορφη και δυσάρεστη στιγμή.
Κι όταν φτάσεις εκεί,
που ο ορίζοντας σού χαμογελάσει γλυκά
να προσθέσεις τις χαρές και να αφαιρέσεις τις λύπες.
_
γράφει η Μαρία Θωμάδη
Ελπιδοφόροι και αληθινοί οι στίχοι σας,στο ταξίδι που κάνει η ζωή με τις χαρές και τιςλύπες της.Αυτό που έχει σημασία είναι “εκεί που ο ορίζοντας χαμογελάει γλυκά”,το άθροισμα της χαράς!!!
Οι χαρές και οι λύπες μάς συντροφεύουν σε όλη τη ζωή μας. Κάτι θα “χάσουμε” και κάτι άλλο θα “κερδίσουμε”. Δύναμη και αισιοδοξία! Σας ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας, καλό βράδυ!
…Με κάθε φθινόπωρο
ανατέλλει και μια νέα αρχή.
Ένας κύκλος έκλεισε
και ένας άλλος είναι έτοιμος να ανοίξει…
Σε αυτούς τους στίχους θα σταθώ.
Πολύ πολύ όμορφο το ποίημα σας!!!
Με μια επίγευση αισιοδοξίας!!!
Καλή σας ημέρα!!!
Όταν ένας “κύκλος” κλείνει συνειδητά μάς βοηθάει να προχωρήσουμε πιο εύκολα στη ζωής μας. Κρατάμε τις όμορφες αναμνήσεις και συνεχίζουμε! Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχουμε όλοι ένα δημιουργικό και αισιόδοξο φθινόπωρο! Καλό βράδυ!