Αργά το σούρουπο και πάλι θα κινήσεις,
στου τρένου το σταθμό για να βρεθείς.
Μέσα στο θόρυβο τη θλίψη σου να σβήσεις,
μέσα στην κίνηση για λίγο να χαθείς.
Σαν ταξιδιώτης βιαστικός κι εσύ να μοιάσεις,
ξέροντας τώρα που πηγαίνεις, τί ζητάς.
Τον άδειο χρόνο που κυλάει να ξεχάσεις,
καθώς τους άλλους ταξιδιώτες θα κοιτάς.
Και σαν νυχτώσει κι ο σταθμός κάποτ' αδειάσει,
όσων ταξίδεψαν τη μοίρα μη φθονείς.
Πρόθυμα ο Πήγασος για σένα θα καλπάσει
σ' άγνωστη ρότα πολιτείας μακρινής.
_
γράφει ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος
(Από την ποιητική συλλογή "Εκτός Προγράμματος", εκδ. "Διογένης", Αθήνα 1991, σελ. 33)
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Και σαν νυχτώσει κι ο σταθμός κάποτ’ αδειάσει,
όσων ταξίδεψαν τη μοίρα μη φθονείς.
Πρόθυμα ο Πήγασος για σένα θα καλπάσει
σ’ άγνωστη ρότα πολιτείας μακρινής.
πολύ όμορφα λόγια…
Πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!
Κύριε Παπαδόπουλε πολύ όμορφες
και παραστατικές οι εικόνες σας!!!
Καλό μεσημέρι!!
Ευχαριστώ πολύ, Κα Ιωαννάτου.Καλό μεσημέρι επίσης.
Ωραίες εικόνες… Τρυφερό γράψιμο… όλο συναίσθημα…