29.05.2015
Τρενογραφίες

Το ταξίδι του ποιητή, του του Αντώνη Θ. Παπαδόπουλου

Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

Αργά το σούρουπο και πάλι θα κινήσεις,

στου τρένου το σταθμό για να βρεθείς.

Μέσα στο θόρυβο τη θλίψη σου να σβήσεις,

μέσα στην κίνηση για λίγο να χαθείς.

Σαν ταξιδιώτης βιαστικός κι εσύ να μοιάσεις,

ξέροντας τώρα που πηγαίνεις, τί ζητάς.

Τον άδειο χρόνο που κυλάει να ξεχάσεις,

καθώς τους άλλους ταξιδιώτες θα κοιτάς.

Και σαν νυχτώσει κι ο σταθμός κάποτ’ αδειάσει,

όσων ταξίδεψαν τη μοίρα μη φθονείς.

Πρόθυμα ο Πήγασος για σένα θα καλπάσει
σ’ άγνωστη ρότα πολιτείας μακρινής.

 

_

γράφει ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος

 

(Από την ποιητική συλλογή “Εκτός Προγράμματος”, εκδ. “Διογένης”, Αθήνα 1991, σελ. 33)

Ακολουθήστε μας

Ψείρες στο μετρό

Ψείρες στο μετρό

Τα γυφτάκια αποφάσισαν να σπάσουν πλάκα με τους σοβαροφανείς, παγωμένους επιβάτες του Μετρό. Τους σπάγαν τα νεύρα έτσι ακίνητοι όπως κάθονταν, προσπαθώντας να βρουν ένα σημείο να κοιτάνε που να μην συναντούν το βλέμμα του άλλου. Σύντομα είχαν ένα σχέδιο έτοιμο,...

Μάτια καθρέφτης

Άλλη μια νύχτα απέραντη κι ατέλειωτη εσύ έρχεσαι και φεύγεις σαν αόρατη σκιά σκόρπιες οι λέξεις, απ' το χρόνο ξεχασμένες αραχνιασμένες στη βουβή μου μοναξιά ραγισμένο γυαλί η καρδιά μου και τα όνειρά μου κι εσύ κομμάτι απ' τη ζωή μου σκορπισμένο τη θλίψη πώς να την...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Μάτια καθρέφτης

Άλλη μια νύχτα απέραντη κι ατέλειωτη εσύ έρχεσαι και φεύγεις σαν αόρατη σκιά σκόρπιες οι λέξεις, απ' το χρόνο ξεχασμένες αραχνιασμένες στη βουβή μου μοναξιά ραγισμένο γυαλί η καρδιά μου και τα όνειρά μου κι εσύ κομμάτι απ' τη ζωή μου σκορπισμένο τη θλίψη πώς να την...

Νέα ανάγνωση

Νέα ανάγνωση

Μια ακόμη καλοκαιρινή ηλιόλουστη ημέρα ξημέρωσε στην Αθήνα της κρίσης. Πόση εντύπωση μου έκανε από παιδί η σταθερή και πιστή, νομοτελειακή ανατολή του ήλιου. Ας έχουν οι άνθρωποι χίλια προβλήματα, ας τους έχει τσακίσει ένας ζωντανός χωρισμός, μια αρρώστια, ένας...

Το τρένο της ζωής

Το τρένο της ζωής

Μάζεψε τα ρούχα σου στείλτα στη μαμά σου να μάθουν να μοιράζονται κι αυτοί τα πράγματά σου το είδα σαν σε όνειρο να έρχεσαι να το πέμπεις το μήνυμα, την είδηση και να με κακοπαίρνεις μη φοβάσαι μάτια μου είναι όλος δικός μας ο καιρός, η σύμπνοια το μέλλον, το όνειρό...

5 σχόλια

5 Σχόλια

  1. Μάχη Τζουγανάκη
    Μάχη Τζουγανάκη στο 29/05/2015 σε 9:55 πμ

    Και σαν νυχτώσει κι ο σταθμός κάποτ’ αδειάσει,
    όσων ταξίδεψαν τη μοίρα μη φθονείς.
    Πρόθυμα ο Πήγασος για σένα θα καλπάσει
    σ’ άγνωστη ρότα πολιτείας μακρινής.

    πολύ όμορφα λόγια…

    Απάντηση
  2. Άννα Ρουμελιώτη
    Άννα Ρουμελιώτη στο 29/05/2015 σε 10:40 πμ

    Πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  3. Ελένη Ιωαννάτου
    Ελένη Ιωαννάτου στο 29/05/2015 σε 12:21 μμ

    Κύριε Παπαδόπουλε πολύ όμορφες
    και παραστατικές οι εικόνες σας!!!

    Καλό μεσημέρι!!

    Απάντηση
    • Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος
      Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος στο 29/05/2015 σε 2:39 μμ

      Ευχαριστώ πολύ, Κα Ιωαννάτου.Καλό μεσημέρι επίσης.

      Απάντηση
  4. drmakspy
    drmakspy στο 29/05/2015 σε 12:23 μμ

    Ωραίες εικόνες… Τρυφερό γράψιμο… όλο συναίσθημα…

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου