Παρελθόν;
Δεν έχω.
Είμαι γυμνή από προηγούμενες ώρες.
Πεινασμένη και διψασμένη από προηγούμενα λεπτά.
Τώρα γεννήθηκα.
Τώρα.
Που φύσηξες πνοή στα σωθικά μου.
Αέρα στα φύλλα μου.
Άνεμο στο πανί μου.
Κοίτα με.
Για σένα μεγαλώνω.
Σωστή αγάπη θα γίνω.
Κι όταν γεράσω πάλι αγάπη θα είμαι.
Με μάτια μικρά. Με δέρμα ζαρωμένο.
Μα με χείλη ολόγλυκα.
Να ρουφάνε τα φιλιά σου ατελείωτα.
Παρελθόν;
Δεν έχω, σου είπα.
Κι αν είχα το έσβησα.
Το έκαψα.
Το πέταξα.
Δε θυμάμαι.
Για τ’ αύριο πες μου.
Για το κάθε αύριο.
Εκείνο με νοιάζει.
Να μη σκεφτώ πως άδικα γεννήθηκα απόψε.
Να μη χαρώ , αν κιόλας αύριο… πεθάνω.
_
γράφει η
0 Σχόλια