17.05.2014
Λόγος | Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις | Ποίηση | Ω

Τ’ ασημένια κλειδιά

Εύα Κασιάρου

Ήρθες μετά από χρόνια στο σπίτι μου να κοιμηθείς,

να με πάρεις αγκαλιά να ξαποστάσουμε στη ζεστασιά.

Ήρθες μετά από χρόνια στο στρώμα μου να κοιμηθείς,

για να νιώσεις τη χαρά να σπαρταράει στα κρυφά.

Τα λόγια σου πολλά, τόσα που άρπαξες τ΄ ασημένια κλειδιά,

του κονακιού μου της καρδιάς, του φιλιού μου της φωτιάς.

Μεγάλη για μένα η γιορτή, που ένιωσα αυτό που λεν

ξέχνα τα παλιά, πούλα τα στη λησμονιά

και δωσ’ του τα κλειδιά για να έρθει η καλοκαιριά.

Κι έχεις της νίκης τ΄ ασημένια κλειδιά, μα για σένα είναι περιττά,

γιατί χάθηκες ξανά μες στη δική σου την τροχιά.

Δωσ’ μου πίσω τα κλειδιά για να βουτήξω στα παλιά

και κράτα μόνο τη ματιά και του πρωινού την αγκαλιά.

Δωσ’ μου πίσω τα κλειδιά αφού την πόρτα δεν ανοίγεις

και σκουριάζει η ζωή στη μαντεμένια τη σιωπή.

 

της Εύας Κασιάρου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 26 – 27 Απριλίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 26 – 27 Απριλίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Αόρατο το φάσμα της σιωπής

Ας πάρουμε τον Σπαρτιάτη Λεωνίδα: παρήγγειλλε στην Βασίλισσά του να μην κλάψει · διότι «Ω ξειν αγγέλλειν Λακεδαιμονίοις ότι τήδε κείμεθα, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι...». Έτσι κι έμεινε στην αιωνιότητα, που με όσες δυνάμεις του απέμεναν έριξε το βέλος στον Ξέρξη....

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Η Ροή

Η Ροή

Θολός ο ουρανός, το σκέπαστρο ασταθές. Μας παρασέρνει μια ροή αδιάκοπη.  Αναποφάσιστος ο κόσμος, μπερδεμένος, στα σύννεφα και στα πρέπει.   Χρώματα πάνε και μπερδεύονται στη ροή. Ένα συνεχές σουλατσαρισμα σε ψεύτικες ανάγκες  Να έχεις αντί να είσαι.    Μα πώς...

Η φθορά της φωνής

Η φθορά της φωνής

Μίλαγα κάποτε με κραυγές που άναβαν σπίρτα στους τοίχους, τώρα η φωνή μου είναι σκιά — ένα σούρσιμο σε παλιό πάτωμα. Ήταν θηρίο κάποτε, κοφτερή σαν μεταλλικό σύρμα, μα τη φίμωσαν με λόγια, με βελόνες, με καθρέφτες. Η φθορά δεν ήρθε με κραυγές αλλά με ψίθυρους, με τις...

Σκοπώ

Σκοπώ

Πορεία ατελείωτη, ζωή και παιχνίδι,Ατέλειωτο πάλι, μικρό μυστικό,Τέλεια, δεν είμαι μικρή, παραμένω,Το τέλος προσμένω από κάθε σκοπό. Προσμένω τη νίκη σε κάθε σταθμό,Ζωή και παιχνίδι, ακόμη σκοπώ,Ζεστό τραγουδάκι, γεμάτη καρδιά,Τελειώνει ο πόνος, μα άδεια αγκαλιά....

7 σχόλια

7 Σχόλια

  2. Άννα Ρουμελιώτη
    Άννα Ρουμελιώτη στο 17/05/2014 σε 2:53 μμ

    Πολύ όμορφο ποίημα πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου
      Εύα Κασιάρου στο 17/05/2014 σε 6:42 μμ

      Ευχαριστώ!

      Απάντηση
  3. Δημητρης Προδρομου
    Δημητρης Προδρομου στο 17/05/2014 σε 6:39 μμ

    Ευα μου καλησπερα !!!! Οπως βλεπεις δεν μου ξεφευγει τιποτε.Περιμενω…και η αναμονη μου ανταμοιβετε.
    καθε φορα με εκπλησεις σαν να ειναι η πρωτη φορα.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ !!!!!Εσυ κοριτσι μου εισαι …. τι να λεμε
    τωρα … και που να βρουμε λογια να γραψουμε.ΜΠΡΟΒΟ!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  4. Εύα Κασιάρου
    Εύα Κασιάρου στο 17/05/2014 σε 7:06 μμ

    Δημήτρη έχω σίγουρα ένα φανατικό αναγνώστη!! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!

    Απάντηση
  5. Μαριάνθη Πλειώνη
    Μαριάνθη Πλειώνη στο 17/05/2014 σε 8:24 μμ

    Καλησπέρα Εύα. Πολύ ωραίο το ποίημά σου,γεμάτο ευαισθησία και συναίσθημα.Με συγκίνησε…

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου
      Εύα Κασιάρου στο 19/05/2014 σε 4:40 μμ

      Eυχαριστώ..

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου