Τ’ ασημένια κλειδιά

Δημοσίευση: 17.05.2014

Ετικέτες

Εύα Κασιάρου

Κατηγορία

Λόγος | Μια εικόνα... Χίλιες λέξεις | Ποίηση | Ω

Ήρθες μετά από χρόνια στο σπίτι μου να κοιμηθείς,

να με πάρεις αγκαλιά να ξαποστάσουμε στη ζεστασιά.

Ήρθες μετά από χρόνια στο στρώμα μου να κοιμηθείς,

για να νιώσεις τη χαρά να σπαρταράει στα κρυφά.

Τα λόγια σου πολλά, τόσα που άρπαξες τ΄ ασημένια κλειδιά,

του κονακιού μου της καρδιάς, του φιλιού μου της φωτιάς.

Μεγάλη για μένα η γιορτή, που ένιωσα αυτό που λεν

ξέχνα τα παλιά, πούλα τα στη λησμονιά

και δωσ’ του τα κλειδιά για να έρθει η καλοκαιριά.

Κι έχεις της νίκης τ΄ ασημένια κλειδιά, μα για σένα είναι περιττά,

γιατί χάθηκες ξανά μες στη δική σου την τροχιά.

Δωσ’ μου πίσω τα κλειδιά για να βουτήξω στα παλιά

και κράτα μόνο τη ματιά και του πρωινού την αγκαλιά.

Δωσ’ μου πίσω τα κλειδιά αφού την πόρτα δεν ανοίγεις

και σκουριάζει η ζωή στη μαντεμένια τη σιωπή.

 

της Εύας Κασιάρου

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 14 – 15 Δεκεμβρίου 2024

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 14 – 15 Δεκεμβρίου 2024

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Κάθε κλάσμα είναι μια διαίρεση

Κάθε κλάσμα είναι μια διαίρεση

Για σένα Η ποίηση είναι σαν κλάσμα στον χρόνο,ποτέ δεν θα φτάσει το ένα, το απόλυτο. Μερικές φορές μεγαλώνει ο αριθμητής,η φωνή και η ψυχή που αναστενάζει.Άλλες φορές ο παρανομαστής, τρελαίνεται,το βάρος του κόσμου, η σκιά που μας πνίγει. Το κλάσμα πάντα κινείται, μα...

Πρωινή Αύρα

Πρωινή Αύρα

Μια ελπίδα για το αύριο, ανασταίνεται απ’ το χθες Ξετυλίγονται οι σκέψεις διαγράφονται ενοχές  Με την πρωινή την αύρα, νέα μέρα ξεκινά  Κι όλες οι στιγμές που σβήσαν αναπλάθονται ξανά Με τον χρόνο όλα περνάνε κι όμως πίσω δεν γυρνούν Κι αν πληγές θεραπευτούν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Κώστας Θερμογιάννης

Διαβάστε κι αυτά

Πρωινή Αύρα

Πρωινή Αύρα

Μια ελπίδα για το αύριο, ανασταίνεται απ’ το χθες Ξετυλίγονται οι σκέψεις διαγράφονται ενοχές  Με την πρωινή την αύρα, νέα μέρα ξεκινά  Κι όλες οι στιγμές που σβήσαν αναπλάθονται ξανά Με τον χρόνο όλα περνάνε κι όμως πίσω δεν γυρνούν Κι αν πληγές θεραπευτούν...

Γυναίκα σε άχρονο τοπίο

Γυναίκα σε άχρονο τοπίο

Γυναίκα σε άχρονο τοπίο (μελάνι σε χαρτί, 30Χ20cm.) Τι εστί εγώΈνα φαινομενικό τίποταΕμείςΚαι το μόνο που εγκυμονώΕίναι χάος κενόπου έρχεται πρόωρα σε κενό Ίσως ισχυριστούν φαντάσματος φενάκη ήΈστω ολογράμματος οφθαλμαπάτηΑλλά τα χέρια μου λένε βρίσκουν καθαράΚαι ξέρω...

H Απόλαυση του Μηδέν

H Απόλαυση του Μηδέν

Λόγια λέγονται κάθε μέρακαι εσύ από το μπαλκόνι κοιτάςαπολαμβάνοντας τη σιωπή του μηδέν. Λόγια που πετάνε σαν πουλιάκαι γεμάτα αγάπης κακοφωνίες.Όλα όσα ήθελεςόλα όσα έχειςβρίσκονται εμπρός στα μάτια σου. Απόλαυσε το σκηνικόκαι την νεκρική γαλήνητώρα που την κορυφή...

7 σχόλια

7 Σχόλια

  2. Άννα Ρουμελιώτη
    Άννα Ρουμελιώτη στο 17/05/2014 σε 2:53 μμ

    Πολύ όμορφο ποίημα πολύ όμορφο!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου
      Εύα Κασιάρου στο 17/05/2014 σε 6:42 μμ

      Ευχαριστώ!

      Απάντηση
  3. Δημητρης Προδρομου
    Δημητρης Προδρομου στο 17/05/2014 σε 6:39 μμ

    Ευα μου καλησπερα !!!! Οπως βλεπεις δεν μου ξεφευγει τιποτε.Περιμενω…και η αναμονη μου ανταμοιβετε.
    καθε φορα με εκπλησεις σαν να ειναι η πρωτη φορα.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ !!!!!Εσυ κοριτσι μου εισαι …. τι να λεμε
    τωρα … και που να βρουμε λογια να γραψουμε.ΜΠΡΟΒΟ!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  4. Εύα Κασιάρου
    Εύα Κασιάρου στο 17/05/2014 σε 7:06 μμ

    Δημήτρη έχω σίγουρα ένα φανατικό αναγνώστη!! Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!

    Απάντηση
  5. Μαριάνθη Πλειώνη
    Μαριάνθη Πλειώνη στο 17/05/2014 σε 8:24 μμ

    Καλησπέρα Εύα. Πολύ ωραίο το ποίημά σου,γεμάτο ευαισθησία και συναίσθημα.Με συγκίνησε…

    Απάντηση
    • Εύα Κασιάρου
      Εύα Κασιάρου στο 19/05/2014 σε 4:40 μμ

      Eυχαριστώ..

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου