Άφησες από τα χέρια σου τον έρωτα,
σαν παιδικό μπαλόνι πέταξε,
σε ουρανούς που δεν βλέπουνε τα μάτια,
αμετάκλητα μοναχή σε άφησε,
χωρίς καν δάκρυα στα μάτια.
Άφησες από την καρδιά σου μια αγάπη,
φως νεανικών καλοκαιριών
και άρωμα πεύκου γεμάτη,
θυσία ανάξια στου φόβου τη λογική αυταπάτη.
Δεν σε άφησε ποτέ αυτή η αγάπη,
τα αόρατα, χρυσά σκοινιά της
δεν μπορείς να κόψεις,
αλλιώς στο έρεβος της λήθης θα την παραδώσεις.
_
γράφει η Σοφία Φούρλαρη
0 Σχόλια