Φιμωμένη κραυγή, της Άννας Μαρίας Ζαγοριανού

Άννα Μαρία Ζαγοριανού

Η Άννα Μαρία Ζαγοριανού γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, πόλη των γραμμάτων και της σοφίας, στη χώρα του Νείλου. Ανατράφηκε στο γειτονικό της Αιγύπτου, Σουδάν, όπου έζησε ξέγνοιαστα χρόνια. Τον Ιούλιο του 1970 ήρθε οικογενειακώς στην πατρίδα .Κατάγεται από τη Ρόδο, το σμαράγδι της Δωδ/σου. Είναι τακτικό μέλος Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, της Χ.Ο.Ν. Παλαιού Φαλήρου, της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδ/σου, της Λογοτεχνικής Συντροφιάς Ρόδου, της Κίνησης Πολιτών Ρόδου, του Club Φωτογράφος και του Συλλόγου Οι Φίλοι του Βιβλίου. Συμμετέχει επίσης στη μικτή χορωδία του Εθνικού Ωδείου Ρόδου. Εργασίες της δημοσιεύονται σε διάφορα λογοτεχνικά έντυπα ανά τον κόσμο. Έχει παρουσιασθεί από την ΕΡΤ, την ελεύθερη ραδιοφωνία και τα τοπικά κανάλια τηλεόρασης. Ήταν μόνιμος συνεργάτης του περιοδικού ΔΩΔΕΚΑ. Συνεργάστηκε επίσης με την τοπική εφημερίδα ΠΡΟΟΔΟ γράφοντας τη στήλη των πολιτιστικών. Έχει διακριθεί με επαίνους και βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς εντός και εκτός Ελλάδος. Οι ποιητικές της συλλογές έχουν μεταφραστεί στη Γαλλική γλώσσα από το Γάλλο Ελληνιστή κριτικό και λογοτέχνη GASTON HENRY AUFRERE. Αποσπάσματα των βιβλίων της, έχουν μεταφραστεί στα Ισπανικά και δημοσιευτεί στην Αργεντινή από τη λογοτέχνιδα VIRGINIA RHODA στη Γερμανική, από το Γερμανό ελληνιστή , καθηγητή BEUCKER ,και στην Ιταλική από τον ελληνιστή λογοτέχνη CONSTANTINO NIKAS. Το έργο της έχει συμπεριληφθεί σε πολλές ανθολογίες. Έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις φωτογραφίας. Η αγάπη της για τα παιδιά και τη ζωή και η πίστη της στον ¨Άνθρωπο την ώθησαν να γίνει εκπαιδευτικός. Είναι περισσότερο ιδεαλίστρια και λιγότερο ρεαλίστρια. Πιστεύει ότι με θέληση, επιμονή, υπομονή, ευαισθησία και αγάπη, η ΟΥΤΟΠΙΑ μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Χρειάζεται αγώνας για να γίνει η σταγόνα ρυάκι.