Πόσες φορές είπα “φεύγω”;
Φεύγω από τούτο τον κόσμο.
Μα είμαι τόσο ρομαντική
και
συνάμα τόσο δειλή
για να το κάνω.
Είναι ένα ταξίδι που δεν ξέρω που θα οδηγήσει.
Και που εν τέλει θα με αφήσει.
Εδώ,
είναι γνώριμα
τα πρόσωπα και οι καταστάσεις.
Και δύσκολος όχι ο αποχωρισμός,
μα το άγνωστο.
Ο φόβος και η απογοήτευση πίσω από τη κάθε μου κίνηση
και αυτό το δάκρυ
που θέλει με μανία να κυλήσει.
_
γράφει η Διώνη Παπαχρήστου
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/GkEtMOYg_5IΚαθημερινή https://youtu.be/kwGMsX_YNkM?si=BpZYVUE9dxacYDEi Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε...
Στη ζωή της σταθερό, ένα πράγμα είχε: τη θάλασσα. Ένας ανελέητος ήλιος, αέρας, ξερά βράχια, και κάτω το απέραντο γαλάζιο. Κι ύστερα είναι και το άλλο: στις βόρειες παγωμένες θάλασσες, καθώς βυθίζεται το βαπόρι, την υπηρέτρια μέλλει το παλτό...
Για ποια ύπαρξη σε τούτο τον πλανήτη Αγώνες γίνονται της στιγμής κυνηγώντας την ελπίδα Μα δεν κρατά, την σκοτώνει η παρακάτω σου γέννα, ρουφήχτρα κάθε σου θυσίας και το κακό ανακυκλώνει Δεν έχεις συνέχεια, τη φύση σου την χάνεις είσαι ομοίωμα μιας άλλης στιγμής...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Για ποια ύπαρξη σε τούτο τον πλανήτη Αγώνες γίνονται της στιγμής κυνηγώντας την ελπίδα Μα δεν κρατά, την σκοτώνει η παρακάτω σου γέννα, ρουφήχτρα κάθε σου θυσίας και το κακό ανακυκλώνει Δεν έχεις συνέχεια, τη φύση σου την χάνεις είσαι ομοίωμα μιας άλλης στιγμής...
Πόρτες κλειστές με σκέψεις κενές Γυρεύοντας τη σωτηρία του νου Όλα έχουν αλλάξει πλέον στην ψυχή Απόφαση ζωής αν θα υπάρξει συνέχεια Στο μυαλό σιδερένιες πέτρες λιθοβολούν Θα γεννηθούν άραγε τα όνειρα όπως τότε; Θα διαγραφεί το τώρα που μας περιορίζει; Όλα τα...
Ο Κόκκινο τριαντάφυλλο που την αυλή στολίζειςΚάθε αυγή και δειλινό αρώματα σκορπίζεις Μικρό αγριολούλουδο αγκάθια στο κορμί σου Βελούδινα τα πέταλα και πράσινη η μορφή σου Κόκκινο τριαντάφυλλο χορεύεις με τα αγέριΚι ο ήλιος σε πολιορκεί όλο το...
0 Σχόλια