Χρόνε πάρε τα γεράματα και φύγε
άσε την επανάσταση να λαχταρώ
σε αυτούς που δεν ξέρουν δίνε
της απογοήτευσης ψωμί πικρό.
Χρόνε τα κοράκια διώξε πέρα
στην ερημιά εγώ θα βρω νερό
μέχρι να λιώσουν στον αέρα
τα όνειρα που δημιούργησαν κενό.
Χρόνε κοίτα να φέρεις λησμονιά
για όσα βανδαλίζουνε παντοτινά
της ψυχής μου το ιερό.
Χρόνε τις έχθρες άσε μακριά
νιώθω του Χάρου τα φιλιά
επάνω στο λαιμό.
Ρε χρόνε δωσ’ μου λίγη ώρα
χαθήκαν τόσα χρόνια
που διαρκώς αυτοκτονώ.
Ρε χρόνε κάτσε λίγο τώρα
κι ας μη σταματά η μπόρα
θέλω να τρέξω να βραχώ!
_
γράφει ο Σωκράτης Τσελεγκαρίδης
Πολύ όμορφη η παράκληση στο χρόνο…να μας δώσει λίγη ώρα…
ΜΑΚΑΡΙ…
Να το πράξει πριν να είναι αργά…Να το συνειδητοποιήσουμε πριν να είναι αργά…
Να τον ζήσουμε πριν να είναι αργά…!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!
Θέλω να τρεξω να βραχω…. Έτσι απλά να μας αφήσει ο χρόνος να χαρουμε αυτές τις ιδιαίτερες στιγμές.Παρα πολύ όμορφο!!
ωραίο Σωκράτη…καιρό είχαμε να σε απολαύσουμε!