Χωρίς λόγο

Μα αφού σου 'πα ότι δε θ' αντέξω!

Κι εσύ το 'κανες.

Έβαψες της ράγες του τρένου κόκκινες.

Και τι απόμεινε;

Ένας σταυρός να θυμίζει...

Και σε μένα τι απόμεινε;

Μια φωτογραφία σχισμένη

και ποτισμένη με δάκρυ.

Και τι κέρδισες;

Μια ψυχή να χορεύει στο σύμπαν.

_

γράφει η Σταματία Βλάγκα

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!