Σε απάνεμο πρόσωπο
θα χαράξω με ανεξίτηλα χρώματα
δύο καθάριους καθρέφτες
κι ένα πλατύ χαμόγελο,
δίχως κόκαλα και φαρμάκι.
Και κάπου ανάμεσα,
στα κάτοπτρα και το μειδίαμα των χειλιών,
θα προβάλλει μία καμπύλη αναπνοής και διαίσθησης
για να ανθίσει η ελπίδα και να σκορπίσουν μακριά
οι κίβδηλες αλήθειες τις ζωής.
_
γράφει η Μαρία Θωμάδη
Ακολουθήστε μας
Real News https://youtu.be/px8Sd8oC-OUΚαθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...
Μη με κρατάς! Θέλω να πάω κοντά. Τυφλώνομαι απ’ την ομορφιά της. Πρέπει να την αγγίξω κι ας γίνω ανάμνηση στη δίνη της. Είναι η σωτηρία μου. Η αρχή και το τέλος των πάντων.Καρδιά από πέτρα, χέρια και πόδια φτιαγμένα από χαλάζι. Τί να σου κάνουνε κι αυτά;...
Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Επιμέλεια άρθρου
Διαβάστε κι αυτά
Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...
Τα θυμάμαι εκείνα τα τραγούδιαόνειρα καλοκαιρινά, αγκαλιές κάτω από τ' άστρα.Θυμάμαι την μελωδία, το στίχο, τον ρυθμόθυμάμαι, θυμάμαι την ζεστασιά και το σ' αγαπώ. Να τ' οι δίσκοι, να και τα όνειρα μαςκάθε μελωδία ξεχωριστή, όπως και κάθε μέραμια μελωδία...
Μεγάλη παρηγοριά φίλε μου το γράψιμο. Σου κρατάει απίστευτη συντροφιά. Έτσι και γράψεις στο χαρτί - ή όπου αλλού δεν έχει σημασία- αυτά που σου βαραίνουν το μυαλό και την καρδιά, πάει περίπατο η όποια μοναξιά σου. Αν δε παράλληλα, τα όσα σου...
0 Σχόλια