Σε μισή ώρα όλα τελειώνουν. Υπομονή, υπομονή, λένε όλοι.
Θάρθει, είπε, να πάρει τα πράγματά του. Θέλει να φύγει, να πάει να ζήσει, λέει, μ ό ν ο ς του!
«Πού πας;»
Οκτώ και μισή. Τι ειρωνεία. 8 και μισή παντρευτήκαμε, καλοκαίρι, πριν δέκα χρόνια.
Κι αυτό το ξύλινο ρολόι με τον κούκο, δώρο δικό σου, πάντα μου άρεσε, το μ ι σ ώ!
Στέκομαι από κάτω, το παρακαλώ να σταματήσει εκεί, αλλά αυτό «αδίστακτο!»
Το κουδούνι!!! Ήρθε η ώρα!!! Ήρθε το τ έ λ ο ς!!! Δεν μπορώ πια να κάνω τίποτα!
Σταμάτα και συ παλιορόλογο!!!
Έφυγε! Η απόλυτη σιωπή.
Χτύπα πανάθεμά σε για ρολόι!!! Χτύπα τώρα!!!
Τώρα που σταματάει η καρδιά μου, χτύπα τουλάχιστον ε σ ύ!
_
γράφει η Ευαγγελία Κιντή
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
0 Σχόλια