Συντάκτης: Κώστας Θερμογιάννης

Είχαμε τη χαρά να μελετήσουμε ένα εντελώς διαφορετικό βιβλίο στο οποίο γίνεται μια ακριβής μα και αληθινή συνάμα καταγραφή της εκπαιδευτικής πραγματικότητας όλων των βαθμίδων. Λέγονται και καταγράφονται πράγματα και καταστάσεις που είναι μεν κοινό μυστικό αλλά ταυτόχρονα όλοι προσποιούμαστε πως η αλήθεια είναι διαφορετική! Η εμπειρία της κυρίας Ψιλούτσικου, τόσο από τα μαθητικά και φοιτητικά της χρόνια όσο και η μετέπειτα πορεία της στη θέση της καθηγήτριας του πανεπιστημίου καταγράφεται με πολύ παραστατικό και γλαφυρό τρόπο και είναι διανθισμένη με πληθώρα παραδειγμάτων, γεγονός που δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να γίνει με εύληπτο τρόπο κοινωνός της στρεβλής πραγματικότητας...

Το τελευταίο βιβλίο της Κατίνας Βλάχου περιλαμβάνει  δεκαπέντε κείμενα άνισα σε μέγεθος:  δύο σελίδες το μικρότερο με τον τίτλο «Αγκάθια» και τριάντα τέσσερις το μεγαλύτερο με τίτλο «Η Αποστασία των Γραμμάτων». Όλα καρπίζουν την τελευταία δεκαετία (2006-2016), εκτός από   ένα, το διήγημα με τον τίτλο «Διρός», που αναδημοσιεύεται από μια παλαιότερη συλλογή διηγημάτων (Το πέταγμα του Γλάρου, πεζά, εκδ. Έψιλον 1996). Πολλά από τα κείμενα του βιβλίου έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά. Ο αλλόκοτος τίτλος της συλλογής «Η Λιτάνευση του Ιχθύος», οφείλεται στο τελευταίο κείμενο και είναι  ενδεικτική η εδεσματικού  τελετουργικού   εικόνα του εξωφύλλου, που προκαλεί...

    Πρόσφατα κυκλοφόρησε το καινούριο σας βιβλίο «Τα Τέρατα των Ωκεανών» (εκδ. Μεταίχμιο). Στην προηγούμενη κουβέντα μας μας είχατε πει ότι σχετίζεται με τις θάλασσες. Θέλετε να μας αποκαλύψετε λίγα περισσότερα πράγματα; Στα «Τέρατα των Ωκεανών», όπως και σε όλα τα βιβλία της σειράς «Πράκτορες του Πλανήτη», ο αναγνώστης βρίσκεται στο επίκεντρο της δράσης. Αυτή τη φορά καλείται να σώσει τον κόσμο από το ύπουλο πλάνο του Ιβάν φον Βαμπάουερ που θέλει να κατακτήσει τους ωκεανούς μας και να τους καταστρέψει. Όχι μόνος του βέβαια, καθώς έχει στη διάθεσή του τέσσερα ισχυρά τέρατα. Για να τον σταματήσουν, ο...

Έχουμε τη χαρά να μελετούμε τις σκέψεις της Σοφίας Σκλείδα εδώ και πολλά χρόνια κι εκτός από τη σοβαρότητα των σκέψεών της και τη μεστότητα του λόγου της, με πολύ μεγάλη βεβαιότητα μπορούμε να ισχυριστούμε πως πρόκειται για έναν άνθρωπο με βαθιά γνώση του αντικειμένου της αλλά ταυτόχρονα με πολύ μεγάλες λογοτεχνικές ευαισθησίες. Κρατώντας στα χέρια μας την ποιητική της συλλογή «(νέο) λογισμοί», οι πεποιθήσεις μας επιβεβαιώθηκαν κι επαληθεύτηκαν για ακόμα μία φορά! Βαθιά στοχαστική κι εξόχως περιγραφική η ποίησή της, ακολουθεί το δρόμο της λιτότητας με φόντο πάντοτε τον άνθρωπο αλλά και την κοινωνία. Με δυνατές λέξεις και...

Τεράστιος Αμερικανός συγγραφέας ο Wolff, που με απόλυτη απλότητα και ευθύτητα γράφει για τους καθημερινούς ανθρώπους της χώρας του και τους προσωπικούς γκρεμούς τους. Η παρούσα έκδοση, περιλαμβάνει 10 χαρακτηριστικά διηγήματα από διαφορετικές συλλογές του Wolff από το 1981 έως το 2008, άρα παρακολουθούμε την πορεία και την ωριμότητα στη γραφή του από χρονιά σε χρονιά. Τα διηγήματα χαρακτηρίζονται απο πικρό χιούμορ και περιγράφουν ήρωες με καλά κρυμμένα μυστικά που η ζωή τους είναι ένα βαρύ φορτίο το οποίο και υπομένουν αγόγγυστα. Μέχρι να φτάσει η στιγμή της προσωπικής έκρηξης. Η στιγμή που ο έλεγχος θα χαθεί. Άηχα! Η...

  Τα χαϊκού είναι μικρά ποιήματα των τριών στίχων, στην αυθεντικού τους μορφή έχουν 5, 7 και πάλι 5 συλλαβές. Η προέλευσή τους είναι ιαπωνική και αυτό που τα χαρακτηρίζει είναι αφενός η απλότητα κι αφετέρου η συμπυκνωμένη σοφία. Στην ελληνική λογοτεχνική πραγματικότητα μπορεί να συναντήσει κανείς πληθώρα τέτοιων ποιημάτων, πολλά από τα οποία όμως δεν πληρούν το χαρακτήρα αλλά και τις προδιαγραφές με τις οποίες αυτά, ως φιλοσοφία, έχουν δημιουργηθεί, αν και δεν λείπουν κι αρκετά εξαιρετικά δείγματα γραφής.   Πλάι σου μπορώ γέλα μου πριν χαθούμε σ’ επαναλήψεις   Κρατώντας κανείς στα χέρια του το βιβλίο «39+1...

Το διήγημα του Θανάση Βαλτινού, με τίτλο ‘Μπλε βαθύ, σχεδόν μαύρο’, αναφέρεται & προσδιορίζει τον μονόλογο μίας γυναίκας που βρίσκεται σε ‘ώριμη’ ηλικία. Κινούμενος μεταξύ αποπνικτικής ατμόσφαιρας & εντροπίας, ο συγγραφέας ‘δομεί’ μία γυναικεία ύπαρξη η οποία ευρίσκεται ενώπιον της νοηματοδότησης-‘παράδοσης’ σε ένα λεκτικό-γλωσσικό ‘παίγνιο’ (‘χάος’), μία θηλυκότητα που έμπροσθεν της ‘αφανούς’ και μη ιστορίας (υπενθυμίζοντας την γυναίκα από τη ‘Σονάτα του Σεληνόφωτος’ του Γιάννη Ρίτσου), φέρει την αμφισημία, βιώνει τις ‘δια-ρρήξεις’ που προκαλεί η προσωπική αγωνία για το ‘αιωρούμενο’ παρόν, για την θέση σε ένα γίγνεσθαι αναφορών, για την γυναικεία ταυτότητα που επανεπινοείται διαμέσου της απώλειας. Η γυναίκα...

Οι Στιγμές είναι ένα μικρό βιβλίο γεμάτο αγάπη! Δεκαοχτώ μικρά αφηγήματα, με το κάθε ένα να περιστρέφεται γύρω από την αγάπη, σε μια κάθε φορά από τις μορφές που μπορούμε να τη συναντήσουμε. Οι ιστορίες είναι αυτοτελής, γραμμένες με γλώσσα που σε ορισμένα σημεία θα εκπλήξουν τον αναγνώστη τους με την απλότητα αλλά και με τη γλαφυρότητά τους. Δεν είναι σκόπιμο να ξεχωρίσουμε κάποια από τις ιστορίες, μιας κι όλες τους είναι αυτόνομες και ξεχωριστές υπάρξεις, η κάθε μία με τη δική της ταυτότητα. Αν όμως μας ζητούσε κάποιος να απομονώσουμε μια από αυτές, θα διαλέγαμε την ιστορία με...

Εκεί που η ποίηση συναντά τη μελωδία, είναι ο υπότιτλος της νέας ποιητικής συλλογής της Στέλλας Πετρίδου, εκεί που η ποίηση με φόντο τη θάλασσα συναντά τα βαθιά ανθρώπινα συναισθήματα θα λέγαμε εμείς για το βιβλίο «Θάλασσα κι Ουρανός» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις άλφα πι. Εξήντα ποιήματα και δέκα ακόμα σε μορφή στίχου για τα τραγούδια που συμπεριλαμβάνονται στο CD που συνοδεύει την ποιητική συλλογή, κυριολεκτικά ταξιδεύουν τον αναγνώστη. Η γραφή και η αποτύπωση των σκέψεων της ποιήτριας είναι ώριμη κι απέριττη, σε ορισμένα ποιήματα είναι γεμάτη εικόνες, σε άλλα δωρική αλλά γεμάτη συναίσθημα. Η θάλασσα αποτελεί το...

‘Η Επιστροφή της Ιφιγένειας’, του Γιάννη Ρίτσου, ενταγμένη στον κύκλο της ‘Τέταρτης Διάστασης’, εγγράφεται στις πλαισιώσεις της περατότητας, ‘ενσαρκώνει’ το μύθευμα της απόκρισης, της απόδοσης, της συγ-κίνησης για αυτό που δύναται να δια-κρατηθεί: την ‘εξορία’ από το ‘καθεστώς’ του ιδεατού. Με το ‘βάρος’ μίας αόριστης ‘εξομολόγησης στον εαυτό της & στον Ορέστη των αισθήσεων-παρορμήσεων, η Ιφιγένεια, ανα-καλεί τον τόπο της θυσίας, επιστρέφει από την Ταυρίδα, από την γη των διαρρήξεων, (των ίδιων και των ‘άλλων’ θυσιών), στην οικεία των εκκρεμών συμβολισμών, της μεταιχμιακότητας του χρόνου, της αίσθησης του ειπωμένου & του ανεπίκριτου. Φορώντας αλλά και αφαιρώντας το προσωπείο του...

Αλέξης Σταμάτης, Ζωή: Κριτική παρουσίαση του έργου από την Αθηνά Ν. Μαλαπάνη Κλασική Φιλόλογο Το μυθιστόρημα Ζωή του Αλέξη Σταμάτη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό δείγμα ψυχαναλυτικής και ψυχογραφικής γραφής. Ο συγγραφέας χρησιμοποιώντας και εναλλάσσοντας δημιουργικά την τριτοπρόσωπη αφήγηση του απομακρυσμένου και παντογνώστη αφηγητή με τη μίμηση (τον διάλογο των ηρώων μεταξύ τους) καταφέρνει να σκιαγραφήσει ανάγλυφα τον ψυχισμό τους, φτάνοντας και αποδίδοντας τα μύχια της προσωπικότητάς τους. Επομένως, κατορθώνει να αποδώσει τα συναισθήματα κάθε ήρωά του ξεχωριστά, αλλά και όλων μαζί σε ένα αρμονικό σύνολο, πλάθοντας απαράμιλλες λογοτεχνικές περσόνες. Το βασικό θέμα –  μοτίβο του έργου είναι ο έρωτας, όπως...

«Η Πηνελόπη πέρα από τις εκδοχές της, υπαινισσόταν άρτια τον καημό της» Eno Agolli, ‘Πηνελόπη’ Το ποίημα ‘Πηνελόπη’ του Eno Agolli προσδιορίζει μία ‘μετακινούμενη’ Ιθάκη, μία Ιθάκη που διαφαίνεται στην ένταση, στις εντάσεις του σώματος. Oρμώμενος από την Ομηρική ‘Οδύσσεια’, από το νόστο της επί-κλησης αλλά και της αοριστίας, ο ποιητής αναπλάθει μία Πηνελόπη που εγκαλεί τον χρόνο της αλήθειας, που συν-διαλέγεται με τα διάστικτα βλέμματα, ακόρεστη, (ο ίμερος του ίδιου & του άλλου Οδυσσέα), στο πεδίο και στα δίκτυα της βασιλικής και μη εξουσίας, για σεξουαλικές αφιερώσεις, για την διαπεραστικότητα της λέξης-πράξης, για την απο-κοπή από τον πατριαρχικό...

“γράψον ουν α είδες” Η Ζυράννα Ζατέλη μάς προσφέρει ένα βιβλίο- διάλειμμα, ένα βιβλίο δικής της συγγραφικής ανάπαυσης και σαν τέτοιο είναι πολύ όμορφο που έχει τα όνειρά της· τα κανονικά όνειρα, απ΄ αυτά που κοιμάσαι και έρχονται και κάτι λένε. Και τα δικά της λένε πολλά… Η συγγραφέας λοιπόν παρουσιάζει μια επιλογή των ονείρων της από τον Μάρτιο του 1997 έως τον Μάιο του 2001, έτσι όπως τα σημειώνει στα τετράδια της. «Η ουσία τους πάντως διαφυλάχτηκε στο ακέραιο, όπως και η ελλειπτικότητα-ακόμη και η έλλειψη νοήματος σε όσα απ΄ αυτά», διαβεβαιώνει στο σημείωμά της. Και είναι σαν...

Κάθε βιβλίο της είναι μια βουτιά στα συναισθήματα και τα προβλήματα της ζωής!   Ποια ήταν η πρώτη σας επαφή με τη γραφή; Θα μπορούσα πολύ εύκολα να ισχυριστώ πως από μικρή μου άρεσε να γράφω ιστορίες και να σκαρφίζομαι παραμύθια, αλλά πέραν κάποιων στίχων, τους οποίους ξεκίνησα να γράφω στο Γυμνάσιο και δεν τους έχει δει ποτέ άνθρωπος, δεν είχα επιχειρήσει –ούτε και είχα θελήσει- να γράψω κάτι ολοκληρωμένο, μια ιστορία με δομή, αρχή, μέση και τέλος. Μου άρεσε πολύ η ανάγνωση λογοτεχνικών έργων και να τα αναλύω στη συνέχεια –οι σχολικές εργασίες τέτοιου είδους ήταν το καλύτερό...

Στην ποιητική του συλλογή που φέρει τον τίτλο ‘Το σώμα και το αίμα’ (Ακόμη μία δοκιμή για ένα ποίημα του Πολυτεχνείου), ο Γιάννης Ρίτσος αναφέρεται στο σημαίνον της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στην οριακότητα του σώματος που δρα και διεκδικεί το  «ανοίκειο» εντός χώρου, στην παρεμβολή μίας εκτατικής ‘νεότητας’ που καθίσταται ‘σώμα και αίμα’. Ο τίτλος του ποιήματος δύναται να προβάλλει προς την έκκεντρη κατεύθυνση του επώδυνου, του κυκλωτικού, προς την ιδιαίτερη κατεύθυνση ενός διαλεκτικού σημείου που παλινδρομεί μεταξύ του ασύγγνωστου και του ‘σιωπηλού’, του εκρηκτικού και του ερριμμένου. Στις απολήξεις του λόγου και των πρακτικών της στρατιωτικής δικτατορίας, το...

Μέσα από τις λέξεις και τη μαγεία της ποίησης θέλει να κάνει το κόσμο μας καλύτερο!     Πώς ξεκινήσατε να γράφετε; Όπως αρκετοί από μας που γράφουμε. Από την νεαρή μου ηλικία. Εκεί γύρω στα 18 θυμάμαι…. Σημειώσεις σε τετράδια, ερωτηματικά στον εαυτό μου, κρυμμένα χαρτάκια με γραπτά μηνύματα.   Τι σημαίνει για εσάς έμπνευση; Μια λέξη. Σχεδόν όλα αυτά τα χρόνια μου έφτανε μια λέξη για να ξεκινήσω την γραφή. Και γι’ αυτό ονομάτισα και την μια συλλογή μου ‘ο έρωτας των λέξεων’. Στην πορεία προστέθηκε και η εικόνα. Μια εικόνα επίσης είναι αρκετή. Από κει και...

Η Γιάννα γίνεται μάνα στο πρώτο της παιδί. Σε τούτη τη στιγμή της ώριμης ευτυχίας μιλάει στo νεογέννητο αγοράκι της και κυρίως στον εαυτό της. Αφηγείται την πορεία που την οδήγησε  στο απόγειο της ευτυχίας και της ωριμότητας,  στο «τώρα» του έρωτα και της μητρότητας. Ο δρόμος της Γιάννας προς την ενηλικίωση και την ωριμότητα δεν ήταν εύκολος, κι ας μεγάλωσε φαινομενικά στα πούπουλα. Επειδή τα φαινόμενα συχνά απατούν και τα πούπουλα κάποια στιγμή έγιναν μέρος στολής σε χορό μεταμφιεσμένων, σε μια μικρή κοινωνία που παραπαίει. Παραπαίουν μαζί και οι άνθρωποι που βλέπουν τον κόσμο τους να αλλάζει τρόπο...

Δώδεκα έξυπνες και πρωτότυπες ιστορίες είναι συγκεντρωμένες στο βιβλίο «Ηχολόγια», του Βασίλη Μπαρούτη, κι όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο, ‘ηχολόγια’ είναι όλα όσα φτάνουν στ’ αυτιά μας με όχημα τη νόηση, την καρδιά και όχι το στόμα, είναι οι μέσα μας φωνές που κυοφορούν το λόγο! Οι ιστορίες, άλλες πιο μικρές κι άλλες πιο μεγάλες, πραγματεύονται διάφορες εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής, άλλοτε με χιούμορ κι άλλοτε δεικτικά, όλες όμως έχουν την ίδια επίγευση για τον αναγνώστη, πικρή κυρίως μα και γλυκιά συνάμα. Θα μπορούσε να πει κανείς μελετώντας τις ιστορίες του Βασίλη Μπαρούτη, πως πρόκειται για συμβάντα, για σκέψεις μα...

O Δημοσθένης Παπαμάρκος, στη σειρά διηγημάτων ‘Γκιακ’ (αίμα, φυλή, συγγένεια, στα Αρβανίτικα) συγκροτεί υποκείμενα που παραβιάζουν τις ‘θύρες’ της ανοίκειας εμπιστευτικότητας, που παλινδρομούν στο μοιραίο, στην ιστορικότητα των ‘καθεστώτων της λύτρωσης’. Υποκείμενα που, εντός χώρου & εκτός ‘μοίρας’, μετατοπίζουν τις πλαισιώσεις μεταξύ πίστης και απιστίας, μύησης και ευθύνης, εκτατικού και αρχέγονου στοιχείου-όψης. Τα διηγήματα-ιστορίες και τα πρόσωπα τους, δύνανται να ‘θεσμοποιήσουν’ την ‘επικράτεια’ των αντιθέσεων, της εκκλητικής διαπάλης, την ενεστωτική σχεσιακότητα της ιστορίας. Τα πρόσωπα, φορείς μίας κουλτούρας ‘θραυσματικών’ αναφορών, άγραφου & υποδειγματικού νόμου, συναντιούνται στο μέσον της ελληνικής ιστορίας: συμμετέχουν, σε ίδιους και άλλους χρόνους, στη Μικρασιατική Εκστρατεία,...

Διαβάσαμε και μας άρεσαν βιβλία από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ, τα οποία προτείνουμε για τους αναγνώστες...

  Γιώτα Φώτου «Στης καρυδιάς τον ίσκιο…» Από τις εκδόσεις «ΨΥΧΟΓΙΟΣ»   ———————————– Από τον Άγγελο Πετρουλάκη ———————————– Η Γιώτα Φώτου έκανε την εμφάνισή της στα ελληνικά γράμματα μ’ ένα βιβλίο για παιδιά, το «ΑΛΦΑ του Άγγελου». Ακολούθησαν και άλλα βιβλία για παιδιά, μέχρι που το 2008 εμφανίζεται στο χώρο τής λογοτεχνίας με το μυθιστόρημα «Τα βιολιά της χαράδρας». Το 2005 όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο  «Ο αόρατος Πολ», της είχα πει πως το επόμενο βήμα της θα είναι να μπει στον χώρο της λογοτεχνίας με μυθιστόρημα, γιατί αυτός ήταν ο χώρος της. Με την αμεσότητα και τη σεμνότητα που...