Ετικέτα: Γεώργιος Δ. Μπίμης

Περνούν τα χρόνια σαν πουλιά κυνηγημένακι έρχονται νύχτες και φεγγάρια με βροχές,καράβια φεύγουν...

Μνήμη Τ’ αστέρι, ξενυχτισμένο, έγειρε στην άκρη τ’ ουρανού κι αποκοιμήθηκε. Το ασημένιο του φως...

Η τέχνη έχει τη δύναμη να προκαλέσει μεταβολές στη συλλογική συνείδηση. Και ως αναγκαιότητα και ως...

          Μητέρα των παιδικών μου χρόνων, γλυκιά θύμηση της γης, καρδιά...

Απ’ τους κήπους της Αθήνας ως τα κάστρα της Βεργίνας με θηκάρι και σταυρό μια ζωή ψάχνω να βρω....