Μύρια τα ερωτήματα και οι σκέψεις μύχιες πώς να εκφραστώ; Λαβύρινθος ο νους και της Αριάδνης ο μίτος, δε φτάνει από το αδιέξοδο να βγω. Μύρια τα ερωτήματα απαντήσεις όμως, δεν έχω. Ερωτήματα για τη ζωή, τον ήλιο, τη γη, τον άνθρωπο, το σύμπαν - πορείες και ιδανικά...

  Πωλούνται όνειρα σε τιμή ευκαιρίας στο παζάρι της ζωής. Κάθε στεναγμός ελπίδας προσευχή βάλσαμο στην ταλαίπωρη ψυχή. Κακοτράχαλος ο ανήφορος - στέρεψε της δύναμης το πηγάδι. Η κορυφή όλο και ξεμακραίνει. Ανήμποροι οι αναρριχητές. Φιμωμένη κραυγή Η απόγνωση το...

  Τριάντα μια του Δεκέμβρη! Μεσάνυχτα, σχεδόν. Στο σταθμό της Ζωής, στέκομαι, ταξιδιώτης μεταξύ άλλων ταξιδιωτών. Όλοι περιμένουμε την ταχεία "Νέος Χρόνος", να μπει στο σταθμό. Η προσδοκία μας κρατάει σε αγωνία. Ο Σταθμάρχης σφυρίζει! Σμήνη ανθρώπων  ανυπόμονα,...

Αβυσσαλέα και άηχη η ζωή στη σκοτεινή πλευρά του ήλιου. Ξεθωριασμένο το ουράνιο τόξο. Στάχτη και καταστροφή. Στα πόδια του καταστροφέα ψυχορραγεί η Ελπίδα! Λιλιπούτια κορμιά τα παιδιά του πολέμου, στη σκοτεινή πλευρά του ήλιου, το παράστημα ορθώνουν, τα στήθη...

  Ανάποδος καθρέφτης η ζωή. Δύο όψεις στο ίδιο νόμισμα. Ελπίδα – Μηδενισμός Ζωή - Θάνατος! Μια σκακιέρα, ο καθρέφτης αυτός, όπου, συμπαίκτης ο Εαυτός. Άνθρωπος και Εαυτός… Αιώνιοι αντίπαλοι! Άσπρα πιόνια – Μαύρα πιόνια! Κάθε κίνηση, ρίσκο που πρέπει να παρθεί....

  Η βροχή , τις λαγαρές της στάλες με ρυθμό κροταλίζει. Πλανεύτρα κοπελιά, Το νερένιο της φουστάνι, στροβιλίζει, σ’ ένα φλαμέγκο φλογερό! Με σκέρτσο τις ασημένιες βροχοβελόνες, τινάζει τον Ουρανό με νάζι, προκαλεί… Αστράφτει και βροντά από τον πόθο, ο Ουρανός! Σε...

    Φλογώδης σφαίρα, ο Ήλιος, στα γαλανά νερά αισθησιακά χαμηλώνει. Κοκκινίζει ντροπαλά, η ηλιοφίλητη κόρη φιλάρεσκα,  τα κύματά της, σιάχνει. Τυφλωμένος από ζήλεια, ο Ποσειδώνας, την οργή του φυσά στα κύματα ξεσπά. Βογγά  η Θάλασσα… Τραγούδι σπαραξικάρδιο...

Γράφει η Άννα Μαρία Ζαγοριανού .

Γράφει η Άννα Μαρία Ζαγοριανού .

Γράφει η Άννα Μαρία Ζαγοριανού .