- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Οι εποχές είναι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουμε στα παιδιά προσχολικής ηλικίας αν και πολλές φορές είναι δύσκολο να τις αντιληφθούν. Είναι κάτι πιο περίπλοκο από ένα παιχνίδι, ένα χρώμα ή ένα αντικείμενο, οπότε αδυνατούν να τις...

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος) Φιλοξενούμενη στη δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» είναι η συγγραφέας Βασιλική Μουργελά, την οποία και ευχαριστώ πολύ για την εξομολογητική της συνέντευξη! Βιογραφικό Βασιλική Μουργελά (Συγγραφέας) Γεννήθηκε  στο χωριό...

απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο".   Κράτα το Το βιβλίο μπορείτε να το κατεβάσετε ελεύθερα κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω Κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες για το Καλλιτεχνικό...

Είναι και εκείνοι οι άνθρωποι... Που γράφουν δυνατά μέσα στην ψυχή σου και πάνω στην καρδιά σου. Που σε αναστατώνουν με το βλέμμα τους, μ’ ένα άγγιγμα μ’ ένα χάδι. Έρχονται σαν σίφουνες και στροβιλίζουν τα φύλλα σου, σε ξυπνούν απ το λήθαργο που βρίσκεσαι. Σε...

Πέφτουν τα δάκρυα του φεγγαριού στραφταλίζοντας πάνω στον αφρό της θάλασσας… Κάθεται η κόρη μοναχή και περιμένει, προσμένει να ‘ρθει να την ανταμώσει, κείνος που έφυγε μια νύχτα, μια νύχτα που ο ουρανός είχε φεγγάρι. Απόψε το ίδιο φεγγάρι ήρθε να της μηνύσει τα...

Πονάει ο χωρισμός, σαν μια πληγή που αιμορραγεί και τρέχει... Πως να κλείσει απ’ την μια στιγμή στην άλλη, πως να σταματήσει να έρχεται η μορφή σου στα όνειρά μου . Και ας ξέρω πως ζούσα σ’ έναν ψεύτικο κόσμο, σε λόγια ψεύτικα σε όνειρα κλεμμένα. Σε ερωτεύτηκα πολύ...

Δεν ήταν λίγες οι φορές που ήρθα αντιμέτωπη με τους φόβους μου. Έτρεμα σαν ανέβαινα κάπου ψηλά και χρειαζόταν να κοιτάξω κάτω, φοβόμουν μην τυχόν στο δωμάτιο όπου βρισκόμουν χαθεί ξαφνικά το φως και γίνει σκοτάδι. Δεν έμπαινα σε ασανσέρ και δεν ταξίδευα ποτέ μ’...

Τι να θυμηθώ... Σαν η σκέψη μου ακουμπάει τη μορφή σου, η ψυχή μου πονάει. Τολμώ μόνο να φέρω μπρος μου κείνο το πρώτο σου βλέμμα, που τότε πίστευα πως ήταν τόσο αληθινό! Το πρώτο άγγιγμα σου, το πρώτο άκουσμα της φωνής σου. Τα μάτια γίνονται υγρά... Σταματάω να...

Είναι στιγμές που ο λογισμός μου σε συναντά στα δύσβατα μονοπάτια σου μονάχα οι ματιές μας αντάμωναν, προσπερνάμε σαν δύο ξένοι Γίναμε ξένοι τώρα πια, δύο άγνωστοι ανάμεσα στο πλήθος και να σκεφτείς πως κάποτε οι ψυχές μας συμπορεύτηκαν στο χρόνο. Βάφτηκαν μαβιά οι...

Κάνει το ντεμπούτο της στον κόσμο της παιδικής λογοτεχνίας, με ένα βιβλίο σταλμένο από τα άστρα! Πώς θα συστήνατε τον εαυτό σας σε ένα παιδί; Όπως θα τον σύστηνα και σε έναν μεγάλο, με το όνομά μου. Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ασχοληθείτε με τον κόσμο του...