Άναρχο συναίσθημα, γράφεις σε τοίχους τα όνειρα σου. Να σβήσει η αλλοφροσύνη σου τη ντροπή. Μήπως κι ανοίξουνε τα μάτια. Μπας και οι καρδιές χτυπήσουν δυνατά. Ρίχνεις τις νύχτες σου στον κόσμο, να ξαναβρούνε ουρανούς πεσμένα άστρα. Μεθοκοπάνε οι ψυχές στο πέρασμά...

Εγκλωβισμένος μες στο μαύρο σου κοστούμι Ο Έρωτάς σου με καθήλωσε εκεί Σ' ένα κρεβάτι από χρόνια σε προσμένω Μ' ένα άσπρο φόρεμα να έχω φορεμένο Κι ας πα να μ' έλεγαν τρελή οι λογικοί Κάθε που χάραζε περίμενα να έρθεις Με τα λουλούδια μου κοιμόμουν αγκαλιά Και με...

Θλίψη του φθινοπώρου. Πόσο όμορφη είσαι με αυτό το φόρεμα. Πεσμένα φύλλα... Υποκλίνονται στο πέρασμα σου. Ένας νοσταλγικός αέρας. Κάτι απ' το άρωμά σου μου θυμίζει. Κι αυτή η ξαφνική βροχή... Πόσο όμορφη ήταν στα μάτια σου. Γρατζουνάω απαλά τις χορδές. Θυμάμαι το...

Πάντα τετράγωνα ζωγράφιζες τον κόσμο. Τετράγωνους ανθρώπους. Τετράγωνα και σπίτια. Μα δεν έχουν παράθυρα όλα τα σπίτια, όταν δεν θέλεις έξω να κοιτάς. Κι αυτός ο ξέμπαρκος ήλιος εκεί πάνω στην γωνιά δεν φέγγει για όλους, κι ας χαμογελά. Δεν είναι χαρτί ο κόσμος να...

Τα μαλλιά σου σαν στάχυα μοιάζουν κάτω από τον ήλιο. Στην πεδιάδα των ματιών σου, όλα ανθίζουν καθώς έρωτας τα βρέχει. Τα κυματιστά σου χείλια στέκουν γαλήνια στην άπνοια των φιλιών μας. Κι αυτή η καυτή ανάσα σου πύρινα ψελλίζει σ Αγαπάω. Καίει τις εκστάσεις μου....

Ήσουν τόσο παγωμένη, που τα χέρια μου ματώσαν Λες κι αγκάθια είχα πιάσει, κι όμως σ' είχα αγκαλιά μου Και σου είπα καλημέρα, σε αγαπάω μην φοβάσαι Κείνο το πρωί με βρήκες, πεθαμένο στο σαλόνι με αγκάθια στην καρδιά μου   Πως μ αρέσει όταν βρέχει, και δεν...

Βρέχει να ξεπλυθούν οι αποφάσεις σου. Φυσάει και ούτε ξέρεις κατά πού πηγαίνουν τα δάκρυα. Μα εσύ μόνος να ψάχνεις να βρεις ανύπαρκτα λάθη. Πριν μπεις στην φυλακή της σκέψης, ήσουν ελεύθερος. Πριν γίνει τελεσίγραφο λεγόταν όνειρα. Πριν γίνουν ελαττώματα λεγόταν...