Ετικέτα: Εκδόσεις ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ

Πέντε άντρες και μια γυναίκα. Πώς συνδέονται μεταξύ τους; Πώς τα φέρνει η ζωή; Τι θα κερδίσουν και τι θα χάσουν; Με ποιανού την κηδεία ανοίγει το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου και πώς πέθανε; Πώς μπορεί η κυρία Αναστασία Κορινθίου να γράψει ένα κωμικό μυθιστόρημα; Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι άκρως διασκεδαστική. Ο Αλέξανδρος είναι καθηγητής και κάνει ιδιαίτερα σε φροντιστήριο. Ζει έναν τελματωμένο γάμο με την Καίτη και αγωνίζεται να μην πνίξει τις τρεις κόρες του, που έχουν σηκώσει μπαϊράκι εφηβείας (οι μεγάλες, γιατί η μικρή ακόμη παντρεύει τον Κεν με την Μπάρμπι). Μια μέρα ανακαλύπτει...

Τι κοινό έχουν η καταβύθιση της Ατλαντίδας με ένα ματωμένο δαχτυλίδι που φτάνει στα χέρια μιας πάμπλουτης συλλέκτριας κοσμημάτων αμύθητης αξίας; Τι κοινό μπορεί να συνδέει έναν ομοφυλόφιλο, μια βουδίστρια, μια πάμπλουτη γυναίκα, μια τριάδα ταξιδιωτών στην Κένυα και μια σκοτεινή σκιά; Τι σημαίνουν οι αριθμοί που είναι χαραγμένοι στην πέτρα του δαχτυλιδιού; Πώς συνδέεται ο μύθος του Περσέα με τη σημερινή Σέριφο; Αυτός είναι ο κεντρικός πυρήνας γύρω από τον οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία του πρώτου μυθιστορήματος του κυρίου Παπαδάκη. Ένα κείμενο με ωραία γραφή, δυνατές εικόνες αλλά και κάποιες αδυναμίες. Ταξίδεψα από την καταποντισμένη Ατλαντίδα και το...

Η Θοδώρα και η Χρύσα, μετά τα πενήντα τους, συναντιούνται τυχαία στην Κωνσταντινούπολη. Η Θοδώρα πήγε για να βρει και να ευχαριστήσει την πρωταγωνίστρια της αγαπημένης της ταινίας για την ταύτιση που της δημιούργησε και τα αισθήματα που της γέννησε, η Χρύσα για να δει από κοντά τον αγαπημένο της, πανέμορφο ηθοποιό τούρκικης τηλεοπτικής σειράς. Οι δυο γυναίκες έχουν να μιλήσουν από τα σχολικά τους χρόνια, μεγαλωμένες μαζί στα στενά της Θεσσαλονίκης. Θα καλύψουν αυτό το κενό; Τι συνέβη τότε και απομακρύνθηκαν; Ποια θα κάνει το πρώτο βήμα για να προσεγγίσει την άλλη; Θα καταφέρουν να βρουν αυτό που...

Είμαι από τους αναγνώστες που δεν είναι και τόσο φανατικοί των διηγημάτων, με την έννοια ότι θέλω και προτιμώ να διαβάσω κάτι εκτεταμένο και ολοκληρωμένο αντί για σύντομες σταγόνες είτε τέχνης είτε κακοτεχνίας. Όταν διαβάζω διηγήματα καταλαβαίνω το ύφος και το στυλ του συγγραφέα αλλά πρέπει να θυμάμαι μια γενική εικόνα για όλα τα διηγήματα και να διαλέξω κάνα-δυο καλύτερα από τα άλλα, κάτι δύσκολο, ειδικά όταν χρειάζομαι κάπου 2-3 μέρες για κάθε βιβλίο τουλάχιστον. Έτσι κι εδώ, παρ΄όλο που το γράψιμο της συγγραφέως είναι πανέμορφο και λυρικότατο, στενοχωρέθηκα που έχουμε συλλογή διηγημάτων και μάλιστα πολλών! Γραφή λογοτεχνικότατη, σε...