ΑΚΟΥ ΜΕ Με λένε Ωτομοτρίς*. Το άρθρο μπροστά από το όνομά μου, μπερδεμένο. Κάποιοι με είχαν θηλυκό που περνούσε γύρω στις τρεις και αυτό μου άρεσε πολύ. Κάποιοι σαν ουδέτερο με ήξεραν και κάποιοι άλλοι δε με γνώρισαν ποτέ. Ένα ταξίδι ήταν η ζωή μου, που δε διάλεξα εγώ...
Μικρό παιδί βγήκε, χοροπηδώντας ανάλαφρα, από την αυλή με τα λουλούδια, λουλούδι κι αυτή ασπροφορεμένο, με γυροβολητές δαντέλες, άσπρα καλτσάκια, ροζ πέδιλα και σουρωτή κορδέλα στα μαλλιά. Μα η γειτονιά ήταν παράξενα ήσυχη. Κανένα παιδί δεν έπαιζε εκεί. Σα να είχε...
Εδώ και καιρό είχε χάσει το βήμα της, μέχρι που σκόνταψε στη γωνία της καρώ βαλίτσας, που έχασκε κάτω από το κρεβάτι παρατημένη από καιρούς μακρινούς. Την έσυρε προς τα έξω μαζί μ’ ένα σύννεφο σκόνης. Είχε άσχημη όψη, φθαρμένη στις γωνίες, με σπασμένα γαζιά και...