Ο κυρ Μένιος τραγούδαγε, χάιδευε, πότιζε τα βασιλικά, τα τζίνια, τον απήγανο, την αρμπαρόριζα, τα τριαντάφυλλα, όλα τα μυρωδάτα καλούδια που ζούσαν αγαπημένα στον κήπο του μικρού πέτρινου σπιτιού, στον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Χρόνια ολάκερα από την ώρα, που η...

Άφησε τα γυαλιά του πάνω στις σελίδες της εργασίας που διόρθωνε, βολεύτηκε στην καρέκλα του γραφείου του και αφουγκράστηκε τους ήχους του γραπτού, που τον ταξίδευαν. Κάθε φορά η ίδια αίσθηση μούδιαζε τα μέλη του. Διάβαζε την καινούρια εργασία του μεταπτυχιακού φοιτητή...

Ο αυγουστιάτικος ήλιος, ατίθασος, φλογερός συνόδευε τη μεγαλόσχημη παρέα στην αμμουδερή παραλία, την αγαπημένη των παιδικών τους χρόνων, που μαζί της μοιράστηκαν όνειρα, φλερτ, ανησυχίες, προσδοκίες, χαρές. Επιτέλους! Μετά από τόσα χρόνια σχεδόν όλα τα ξαδέρφια...

-Καλησπέρα σας! είπε με σχεδόν τραγουδιστή φωνή η πελάτισσα που έμπαινε φουριόζα στο φαρμακείο, ενώ στα αυτιά του χορωδία ουράνιων αγγέλων έστηνε τρελό πανηγύρι. -Κλείσατε; συνέχισε η οπτασία που λικνιζόταν μπρος στα μάτια του βλέποντάς τον να κατεβάζει τα ρολά της...