Η παράσταση
Και τώρα που σβήνουν τα φώτα της σκηνής, και οι προβολείς σε εγκαταλείπουν σε ένα ξύλινο πάτωμα, η μοναξιά σε τρυπάει μέχρι τα κόκκαλα σαν να ‘ναι υγρασία και εσύ ψάχνεις στην ομίχλη της να βρεις τι; Τον εαυτό σου; Τη χαρά σου; Τη λύπη σου; Το χαμόγελό σου; Τι...