Σκοτεινό βέλο στο πρόσωπο της νύχτας κρύβει το βλέμμα.   Οι νυχτερίδες αιωρούνται σαν ίσκιοι ως φύλακές μου.   Μια κουκουβάγια μ' ορθάνοιχτα τα μάτια με ξενυχτάει.   Ο εφιάλτης όνειρα δεν αγγίζει δραπέτης φεύγει.   _ γράφει η Ουρανία...

  Με τόσο καυτό ήλιο, το φόρεμά της. φάνταζε να ιριδίζει. Τ' αεράκι που φυσούσε παιχνίδιζε με τα χρώματα, τα βυσσινί, τα πορφυρά, τα κροκί, τα πορτοκαλί. Πέραση η ώρα. Η ζέστη την κούρασε. Μια βουτιά στη θάλασσα της ήταν αρκετή δροσιά να της προσφέρει. Διάλεξε να...

Έρμος πάλι βρίσκεσαι, αγέρωχος, στη μέση του πουθενά. Πλαισιωμένος από χρώματα και μενεξεδένια αρώματα. Πλασμένος φόβο να σκορπίζεις. Τη μέρα στα πλάσματα που 'χουν φτερά. Τα βράδια σ' ανθρώπους που η τύχη τους έφερε μπροστά σου. Φιλοτέχνημα άσχημης ομορφιάς. Δέρμα...