Για να δείτε ολόκληρο το ημερολόγιο ή να το κατεβάσετε δωρεάν, κλικ...

Στην κραιπάλη του νου μου βυθίζεται τριζοβολώντας το λυκαυγές των ματιών σου. Μάτωσε το μεμψίμοιρο φεγγάρι με την ανύμφευτη ξαστεριά. Τα θροΐσματα της αυγής μοσχοβολούν την άνοιξη, οδυνηρός αχνός τα επιφωνήματα οίστρου στο σύμπαν. Ο ήλιος τρικλίζοντας, ξεπροβάλλει...

Στρείδι μου ερωτικό μαστίγιο η γεύση σου, ευωδιάζεις νοσταλγίες Καλλονής φυλλομετράς τις ανέραστες μου γεύσεις στους δρυμούς του ουρανίσκου μου, μακάρια σιωπηλό στα έγκατα του σώματος μου. Γεύσεις που πέρασαν απ' τις αστροφεγγιάς τα μέρη, λάμπουν όπως η επιθυμία...

Οι μαύρες φλόγες των μαλλιών σου στον φεγγαρόφωτο εξώστη τις χρυσαφένιες θημωνιές καίνε, μα το στάρι ολάκερο έμεινε. Φύτρωσε σαν πρώτη νιότη και γενειοφόρους καρπούς έδωσε. Με τα ακροδάχτυλα μου τον καυτό άνεμο του λιβαδιού σου δροσερεύω και οι ξερές φύτρες της...

Στη σιγαλιά του δειλινού δραπέτης αθόρυβα επιστρέφω. Τα αργοπορημένα βήματα μου η νύχτα ακολουθεί, με σκοτεινό αδιάβροχο. Οι πρώτες παγωμένες σταγόνες μας προειδοποιούν. Πόσες σοφιστείες θα μπορούσαν να σκεφτούν , αγκαλιάζοντας τα κρύα μας κουφάρια, φυλλομετρώντας...

Στη σαρακοφαγωμένη σκάφη της ζωής ζύμωσα την ψηλορείτικη αγάπη μου. Στην αρχέγονη θέρμη του ξυλόφουρνου την έψησα κι έγινε ο έρωτας το πιο γλυκό ψωμί. Ο ήλιος πυρώνει τα χείλια σου οι λέξεις καίγονται κι ο αγέρας στο θρόισμα των γιασεμιών πλαταίνει την μοσχοβολιά...