Δημοσιεύσεις
Λευκές κόλλες χαρτιού λόγια χιλιοειπωμένα για την αγάπη, τον έρωτα, το πρώτο φιλί τις σταγόνες και τον ήχο της βροχής την αλμύρα της μάγισσας θάλασσας του ποταμιού την αδιάκοπη ροή το γυναικείο κορμί που διψά το λάγνο βλέμμα που σε μεθά το άρωμα στα τσαλακωμένα...
απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο". Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα...
τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2017». Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα το Κράτα...
τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν το νέο συλλογικό βιβλίο σύντομων ιστοριών, «ιστορίες μπονσάι», όπως προέκυψε από τη δράση «μικρές...
Έφυγες πριν καν έρθεις απουσίαζες όλες τις στιγμές που ήσουν παρών με μια εκκωφαντική σιωπή που ούρλιαζε μες στην ψυχή μου χωρίς χέρια χωρίς ανάσες χωρίς πνοή χωρίς εμένα σε έβλεπα μα δεν σε άγγιζα σε μύριζα μα δεν σε γεύτηκα σε ήθελα μα δεν σε ζήτησα δεν άπλωσα το...
απόσπασμα από το καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2015 του ιστότοπου τοβιβλίο.net και των εκδόσεων "τοβιβλίο".
Αφού φάγαμε με κάθε ευλάβεια όλες τις σάρκες μας και ήπιαμε κάθε σταγόνα αίματος συνδεθήκαμε με μπαταρίες επαναφορτιζόμενες περιμένοντας την Δευτέρα Παρουσία. Κόκαλα και κρανία κείτονταν βουβά αδιάφορα, πάνω στα κάρβουνα που ακόμα έκαιγαν την σάρκα της γης...
τοβιβλίο.net και οι εκδόσεις τοβιβλίο έχουν τη χαρά να παρουσιάσουν το «καλλιτεχνικό ημερολόγιο 2016».
Ημέρα Δεύτερη, κατά σειρά η τρίτη από το τέλος Ώρα πρώτη πρωινή, λίγο πριν το ξημέρωμα μιας νέα σελήνης Καιρός βροχερός, με λίγο από καλοκαιρινές μπόρες χαράς Θάλασσα παράφρων ήρεμη και ασάλευτα φουρτουνιασμένη Ομίχλη παντού, φωτίζει τα πιο δύσβατα μονοπάτια Καθαρό...
Τα χρόνια πέρναγαν με ανελέητο ρυθμό, άκαρδα και αδηφάγα και το πετσί έγινε ένα με την ψυχή μου και ξέχασα ποια είμαι αλήθεια… τι ποθώ και τι περιμένω σε τούτο τον δρόμο;
-Σήκω! Σήμερα θα μαζέψουμε τα σύκα από το σπίτι της γριάς απέναντι! Φώναζε και ξαναφώναζε ο αδερφός μου από τα χαράματα. -Την είδα χτες που έφυγε για την Αθήνα, κάποιον γάμο έχουν και το πεδίο θα ‘ναι καθαρό! Μα τι μες θες εμένα μουρμούριζα απέξω μου και από μέσα μου,...
Δεν μου άρεσαν ποτέ τα τρένα Μου προκαλούσαν φόβο και μια ταραχή Δεν θα ήθελα να σε γνωρίσω ποτέ σε μια αποβάθρα Ίσως είναι τελικά φόβος για το απλωμένο χέρι που χάνεται Καθώς τα βαγόνια γλιστρούν πάνω στις ράγες Πάνω σε ράγες προς το άπειρο Γιατί αν φύγεις από το...
