Απαιτήσεις σε πρώτο πρόσωπο

– Κοίτα με. Τα χέρια σμιλεύουν το φως.
Άκου με. Ο θόρυβος από χρόνια φοβάται.
Εαυτέ μου πού πας;
Το πλέγμα της ζωής μαζί μας έμπλεξε. 
Για πάντα εχθροί. Για πάντα ένα.
Λευτεριά εαυτέ μου πώς θα βρεις;
Κυλάει η φύση. Πέφτει ο χρόνος. Νιώσε με.
Σκιά ακούνητη. Διάφανη. Πάντα παρούσα.
Εαυτέ μου πού πας;
Τα νύχια δεν φτάνουν στα βάθη των ψυχών.
Και οι πληγές κουράστηκαν να κινούνται.
Λευτεριά εαυτέ μου πώς θα βρεις;

– Στο κούτελο το ιδρωμένο.
Στα χείλη τα σκασμένα. 
Στης βροχής το αισιόδοξο τραγούδι.
Στο χώμα το νοτισμένο.
Στα δέντρα τα καρποφόρα.
Στης ψυχής την αιώνια αλλαγή.
Στα δάχτυλα τα γδαρμένα. 
Στου ήλιου τα σκοτάδια. 
Στου θανάτου την πρώτη ανακωχή.
Εκεί θα με βρίσκεις. Πάντα.
Πάντα θα φεύγω, θα γυρνώ. 
Δίχως απαιτήσεις. Μόνο λαχτάρα.

 

_

γράφει ο  Σωκράτης Τσελεγκαρίδης

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

Routine

Routine

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης - Ήταν ίσως η μόνη γυναίκα στον κόσμο που ξέβαφε τα χείλια της! Έμοιαζε με εξώφυλλο ακριβού περιοδικού πολυτελείας που κανείς δεν μπορούσε να (εξ)αγοράσει. Είχε φίλους. Πολλούς και λίγους. Οι πολλοί της φίλοι, σαν τα πουκάμισα τα αδειανά...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου