Απαιτήσεις σε πρώτο πρόσωπο

– Κοίτα με. Τα χέρια σμιλεύουν το φως.
Άκου με. Ο θόρυβος από χρόνια φοβάται.
Εαυτέ μου πού πας;
Το πλέγμα της ζωής μαζί μας έμπλεξε. 
Για πάντα εχθροί. Για πάντα ένα.
Λευτεριά εαυτέ μου πώς θα βρεις;
Κυλάει η φύση. Πέφτει ο χρόνος. Νιώσε με.
Σκιά ακούνητη. Διάφανη. Πάντα παρούσα.
Εαυτέ μου πού πας;
Τα νύχια δεν φτάνουν στα βάθη των ψυχών.
Και οι πληγές κουράστηκαν να κινούνται.
Λευτεριά εαυτέ μου πώς θα βρεις;

– Στο κούτελο το ιδρωμένο.
Στα χείλη τα σκασμένα. 
Στης βροχής το αισιόδοξο τραγούδι.
Στο χώμα το νοτισμένο.
Στα δέντρα τα καρποφόρα.
Στης ψυχής την αιώνια αλλαγή.
Στα δάχτυλα τα γδαρμένα. 
Στου ήλιου τα σκοτάδια. 
Στου θανάτου την πρώτη ανακωχή.
Εκεί θα με βρίσκεις. Πάντα.
Πάντα θα φεύγω, θα γυρνώ. 
Δίχως απαιτήσεις. Μόνο λαχτάρα.

 

_

γράφει ο  Σωκράτης Τσελεγκαρίδης

Ακολουθήστε μας

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

Ο αλγόριθμος στο χαμόγελό της!

- γράφει ο Κώστας Θερμογιάννης Η Ελένη καθόταν στο μικρό καφέ της γειτονιάς με τον καπουτσίνο της να κρυώνει δίπλα στον φορητό υπολογιστή. Στα 38 της χρόνια είχε μάθει να κρύβει τις ρυτίδες της με φίλτρα και τις απογοητεύσεις της με χιούμορ. Δούλευε ως...

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Επιστροφή στο χωριό

Επιστροφή στο χωριό

Ήθελε πολύ να κλάψει, να ξεσπάσει. Μα όσο κι αν προσπάθησε να βγάλει από μέσα του αυτό που του άδραχνε σφιχτά την καρδιά και του έκοβε την ανάσα, δεν το κατάφερνε. Τα κόκκινα από την αγρύπνια μάτια του παράμεναν στεγνά, σαν τα χωράφια που τα είχε ζεματίσει η αναβροχιά...

Άφιλτρο τσιγάρο

Άφιλτρο τσιγάρο

ΑΦΙΛΤΡΟ ΤΣΙΓΑΡΟ Κοίτα..  Έλεγα και σου έδειχνα την απλωμένη πόλη προς τα κάτω. Βράδυ στο ‘μπαλκόνι’ της Σαλονίκης. Εγώ δεν την έλεγα ποτέ Σαλονίκη!.  Εσύ μου το κόλλησες. Πάντα Θεσσαλονίκη την έλεγα.  Ολόκληρη.  Γιατί της άξιζε και με το παραπάνω. Κούκλα σαν και σένα....

Αντρικό κούρεμα

Αντρικό κούρεμα

Τα καλοκαίρια γυρίζαμε έξω. Οι μανάδες στο σπίτι οι πατεράδες στη δουλειά εμείς στις αλάνες. Οι αλάνες - δρόμοι, ήταν σαν τις γελοιογραφίες του Mordillo. Αν σου έφευγε η μπάλα στην κατηφόρα, είχες δυο επιλογές. Η μια ν’ αρχίσεις το τρέξιμο ώστε τα δεδομένα του...

0 σχόλια

0 Σχόλια

Υποβολή σχολίου