Αυτό που δεν γνωρίζω Ακόμα, της Ειρήνης Δερμιτζάκη

Τούτο το βιβλίο είναι παράξενο! Όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά γιατί πραγματεύεται ένα πολύ δύσκολο ζήτημα, αυτό της βίας αλλά το κάνει με τρόπο εντελώς διαφορετικό από ό,τι έχουμε μέχρι σήμερα διαβάσει, με την πένα της Ειρήνης Δερμιτζάκη κυριολεκτικά… να τρέχει! Απίθανη γραφή με περιγραφές ολοζώντανες κι εξόχως παραστατικές, δίνουν μια έντονη και ξεχωριστή ταυτότητα στο βιβλίο. Μέσα στις είκοσι ιστορίες ο αναγνώστης θα συναντήσει τη βία σε όλες της τις εκφάνσεις ενώ ταυτόχρονα θα διακρίνει, αλλού πιο έντονα κι αλλού πιο λίγο, την ανάγκη για αληθινή επικοινωνία αλλά και τρυφερότητα.

Η βία, όπως θα διαβάσει κανείς και στο οπισθόφυλλο, έρχεται και σε βρίσκει παντού κι εκεί που δεν το περιμένεις. Και μπορεί να προέρθει από ανθρώπους που δε φαντάζεσαι, από εκείνους που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας» και στρέφεται σε από ανθρώπους που δε φαντάζεσαι, από εκείνους που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας»! Η συγγραφέας όμως αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη της με τον ρέοντα λόγο της και του δίνει παραστατικά τον ψυχικό κόσμο των πρωταγωνιστών της, θυμάτων και θυτών. Ενίοτε δε, τον κάνει να γελάσει(!) με τις απίθανες περιγραφές της.

«Μια άλλη φορά με είχε πιάσει από την κοτσίδα μου, με γύριζε γύρω γύρω σε σβούρα και με κλότσαγε ταυτόχρονα. Ήταν πολύ εντυπωσιακό, γιατί δεν ήξερα πού να πρωτοπονέσω.» (από το ‘Ένα βαζάκι μερέντα’)

Οι αυτοτελείς ιστορίες θα έλεγε κανείς πως είναι γραμμένες με μεγάλες δόσεις θεατρικής ή κινηματογραφικής περιγραφής, σαν να υπάρχει ένας αόρατος σκηνοθέτης που κατευθύνει τις σκηνές και την εξέλιξη των πραγμάτων! Ο αναγνώστης δε θα συναντήσει βαρύγδουπες αναλύσεις παρά απλές και καλογραμμένες αφηγήσεις, γεμάτες νοήματα και σε πολλά σημεία με γερές δόσεις ειρωνείας. Οι πρωταγωνιστές, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ο καθένας από τη σκοπιά του, γυμνώνεται χάρη στην πένα Ειρήνης Δερμιτζάκη κι αφήνεται να αξιολογηθεί χωρίς καλλωπισμούς ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να εξωραΐσει τη βία. Ένα πραγματικά αξιόλογο και προσεγμένο βιβλίο από την anima εκδοτική από μια συγγραφέα που θα ευχόμασταν να μας εκπλήξει τόσο ευχάριστα και στο μέλλον!

Ακολουθήστε μας

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Ο Λεβάν είναι γιος μιας οικογένειας Ρωσοπόντιων που αναγκάστηκαν, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις νέες οικονομικές συνθήκες, να έρθουν στην Ελλάδα για μια νέα αρχή. Φορτωμένοι μνήμες και νοσταλγία, οι γονείς του αφοσιώνονται στη δουλειά, αποξενώνονται κι ο Λεβάν...

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στο μαγικό ταξίδι στον έρωτα και την αγάπη που θα μας προσφέρει το βιβλίο της Βάσως Γαλάνη, ένα ιδιαίτερο βιογραφικό της οποίας υπάρχει στο τέλος του άρθρου, κύριοι ήρωες της ιστορίας θα είναι η Δανάη και ο Πέτρος. Η Δανάη έχει χάσει τους...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου
Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Μαύρο φλαμίνγκο, του Σταύρου Χριστοδούλου

Ο Λεβάν είναι γιος μιας οικογένειας Ρωσοπόντιων που αναγκάστηκαν, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις νέες οικονομικές συνθήκες, να έρθουν στην Ελλάδα για μια νέα αρχή. Φορτωμένοι μνήμες και νοσταλγία, οι γονείς του αφοσιώνονται στη δουλειά, αποξενώνονται κι ο...

Βιβλιοκριτικές
Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη
Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

Μοναχά γιατί σ’ αγάπησα, της Βάσως Γαλάνη

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Στο μαγικό ταξίδι στον έρωτα και την αγάπη που θα μας προσφέρει το βιβλίο της Βάσως Γαλάνη, ένα ιδιαίτερο βιογραφικό της οποίας υπάρχει στο τέλος του άρθρου, κύριοι ήρωες της ιστορίας θα είναι η Δανάη και ο Πέτρος. Η Δανάη έχει χάσει...

Βιβλιοκριτικές
Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’
Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’

Όλγα Καλύβα: ‘σοφίας άμητος’

σοφίας άμητος Όλγα Καλύβα _ γράφει ο Σίμος Ανδρονίδης - Το 2023 και πιο συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο, από τις εκδόσεις Κέφαλος κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της Όλγας Καλύβα που εν προκειμένω φέρει τον τίτλο ‘σοφίας άμητος΄. Μπορούμε να σταθούμε, θεωρητικώ τω...

ΒιβλιοκριτικέςΠαιδική λογοτεχνία
Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου
Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου

Ο φοβητσιάρης γίγαντας, του Δημήτρη Μπογδάνου

Στο Φοβητσοχώρι, ένα κατά τα άλλα όμορφο μέρος, κανείς δε ζει ευτυχισμένος γιατί όλοι φοβούνται! Κοιτούν συνέχεια γύρω τριγύρω ή πίσω από την πλάτη τους, προσέχουν τα παιδιά τους, γιατί είναι όλοι τους τρομαγμένοι από τον γίγαντα που ζει στο δάσος. Πότε κι από πού...

Βιβλιοκριτικές
Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ
Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ

Το φεγγαράκι και εγώ, της Αντρέα Πέκλαρ

- γράφει η Κατερίνα Σιδέρη - Ένα μικρό κοριτσάκι, αγαπάει το φεγγάρι. Μιλάει μαζί του, το ακολουθεί, της κρατά συντροφιά μέχρι να την πάρει ο ύπνος. Παίζει μαζί του και μαζί με τα ζώα του δάσους κρυφτό και μεταξύ τους υπάρχει για σχέση φιλική, γεμάτη στοργή και...

Βιβλιοκριτικές
Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη
Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη

Ήμουν έντεκα όταν πέθανα, του Πυθαγόρα Ελευθεριάδη

Η Σοφία ζει σε ένα ορφανοτροφείο στη Μακεδονία κάπου τη δεκαετία του 1950. Κανείς δεν την έχει υιοθετήσει ως τώρα κι η ίδια έχει παραιτηθεί από κάθε ελπίδα. Μια μέρα όμως η τύχη της αλλάζει και της ανοίγουν οι πόρτες του σπιτιού ενός πλούσιου και επιφανούς...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Andrian

    Πολύ ενδιαφέρον! Πάντα μας αρέσει να ανακαλύπτουμε καλά βιβλία που δεν γνωρίζαμε.

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου