Αυτό που δεν γνωρίζω Ακόμα, της Ειρήνης Δερμιτζάκη

Τούτο το βιβλίο είναι παράξενο! Όχι για κανέναν άλλο λόγο, παρά γιατί πραγματεύεται ένα πολύ δύσκολο ζήτημα, αυτό της βίας αλλά το κάνει με τρόπο εντελώς διαφορετικό από ό,τι έχουμε μέχρι σήμερα διαβάσει, με την πένα της Ειρήνης Δερμιτζάκη κυριολεκτικά… να τρέχει! Απίθανη γραφή με περιγραφές ολοζώντανες κι εξόχως παραστατικές, δίνουν μια έντονη και ξεχωριστή ταυτότητα στο βιβλίο. Μέσα στις είκοσι ιστορίες ο αναγνώστης θα συναντήσει τη βία σε όλες της τις εκφάνσεις ενώ ταυτόχρονα θα διακρίνει, αλλού πιο έντονα κι αλλού πιο λίγο, την ανάγκη για αληθινή επικοινωνία αλλά και τρυφερότητα.

Η βία, όπως θα διαβάσει κανείς και στο οπισθόφυλλο, έρχεται και σε βρίσκει παντού κι εκεί που δεν το περιμένεις. Και μπορεί να προέρθει από ανθρώπους που δε φαντάζεσαι, από εκείνους που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας» και στρέφεται σε από ανθρώπους που δε φαντάζεσαι, από εκείνους που συνηθίζουμε να τους αποκαλούμε «ανθρώπους της διπλανής πόρτας»! Η συγγραφέας όμως αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη της με τον ρέοντα λόγο της και του δίνει παραστατικά τον ψυχικό κόσμο των πρωταγωνιστών της, θυμάτων και θυτών. Ενίοτε δε, τον κάνει να γελάσει(!) με τις απίθανες περιγραφές της.

«Μια άλλη φορά με είχε πιάσει από την κοτσίδα μου, με γύριζε γύρω γύρω σε σβούρα και με κλότσαγε ταυτόχρονα. Ήταν πολύ εντυπωσιακό, γιατί δεν ήξερα πού να πρωτοπονέσω.» (από το ‘Ένα βαζάκι μερέντα’)

Οι αυτοτελείς ιστορίες θα έλεγε κανείς πως είναι γραμμένες με μεγάλες δόσεις θεατρικής ή κινηματογραφικής περιγραφής, σαν να υπάρχει ένας αόρατος σκηνοθέτης που κατευθύνει τις σκηνές και την εξέλιξη των πραγμάτων! Ο αναγνώστης δε θα συναντήσει βαρύγδουπες αναλύσεις παρά απλές και καλογραμμένες αφηγήσεις, γεμάτες νοήματα και σε πολλά σημεία με γερές δόσεις ειρωνείας. Οι πρωταγωνιστές, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ο καθένας από τη σκοπιά του, γυμνώνεται χάρη στην πένα Ειρήνης Δερμιτζάκη κι αφήνεται να αξιολογηθεί χωρίς καλλωπισμούς ή οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσε να εξωραΐσει τη βία. Ένα πραγματικά αξιόλογο και προσεγμένο βιβλίο από την anima εκδοτική από μια συγγραφέα που θα ευχόμασταν να μας εκπλήξει τόσο ευχάριστα και στο μέλλον!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 22 – 23 Φεβρουαρίου 2025

Real News https://youtu.be/yXaYeeSCwVwΚαθημερινή Πρώτο Θέμa Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να...

Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall)

Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall)

γράφει η Παναγιώτα Σκουρτανιώτη Ο Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall), δημοσιογράφος με καταγωγή από την Καλιφόρνια, κάτοικος για πολλά χρόνια Ιερουσαλήμ, εκκινεί θετικά το φιλαναγνωστικό μας ενδιαφέρον με το βραβευμένο, με βραβείο Pulitzer Γενικής Τεκμηριογραφίας 2024, έργο...

Γένεσις, του Βαγγέλη Μπέκα

Γένεσις, του Βαγγέλη Μπέκα

γράφει ο Πάνος Τουρλής Σ’ ένα ειδυλλιακό νησί της Ελλάδας δύο αντίπαλες οικογένειες λυμαίνονται τον τόπο και ανταγωνίζονται για τον έλεγχο της νύχτας και του τουρισμού. Μια αντιεισαγγελέας ανακαλύπτει πως σε όλο αυτό μπλέκεται ένα αγαπημένο της πρόσωπο και ταυτόχρονα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Βιβλιοκριτικές
Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall)
Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall)

Μια μέρα της ζωής του Άμπεντ Σαλάμα, του Νέιθαν Θρωλ (Nathan Thrall)

Γράφει η Παναγιώτα Σκουρτανιώτη

Βιβλιοκριτικές
Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά
Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά

Η ποιητική του ακατάπαυστου ή ο Michel Foucault στα ‘Εχέγγυα της Φύρας’ του Γιάννη Λειβαδά

Γράφει ο Μιχάλης Κατσιγιάννης

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. Andrian

    Πολύ ενδιαφέρον! Πάντα μας αρέσει να ανακαλύπτουμε καλά βιβλία που δεν γνωρίζαμε.

    Απάντηση

Υποβολή σχολίου