Άλλη μια νύχτα μοιάζουν να ’ναι αληθινά
τα πιο παράξενα σημάδια στο σκοτάδι,
να καθρεφτίζονται σε κρύσταλλα νερά
σαν φώτα οι πόθοι της ψυχής κι αυτό το βράδυ.
Δεν είναι ρούχο το σκοτάδι δανεικό
να το φορούν οι σκέψεις έτσι απλά στους ώμους·
είναι σεντόνι στης σιωπής τον πανικό
που αργοσκεπάζει των ερώτων μας τους δρόμους.
[…]
_
γράφει ο Σάββας Βραχνός
Κυρία Κάντα, σας ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την επιμέλεια και τη δημοσίευση.
Σάββας Βραχνός.