Περισσότερα από είκοσι μικροδιηγήματα του Δημήτρη Στατήρη συμπεριλαμβάνονται στο καλαίσθητο βιβλίο «ΞΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΟΨΗ» από τις εκδόσεις ΣΜΙΛΗ. Σχεδόν στο σύνολό τους πρόκειται για ιστορίες γραμμένες με γλώσσα και ύφος που αγγίζει τα όρια της υπερβολής, εσκεμμένα προφανώς, μιας και ο συγγραφέας αυτό που θέλει κυρίως είναι να στηλιτεύσει τα κακώς κείμενα της καθημερινότητας του ανθρώπου. Με στοιχεία σουρεαλιστικά, ενίοτε κι εξωπραγματικά, τονίζει μια σειρά λανθασμένων πεποιθήσεών μας, μια σειρά λάθος πραγμάτων τα οποία, μέσα από το στοιχείο της υπερβολής, αναδεικνύονται μέσα από τις σελίδες του βιβλίου.

Το έντονα δηκτικό ύφος είναι αυτό που ξεχωρίζει σε κάθε μια από τις μικρές ιστορίες, θα έλεγε κανείς πως το σύνολο αυτού του βιβλίου είναι μια καταγγελία! Διαβάζεται μονομιάς, η γλώσσα είναι απλή χωρίς εξάρσεις ούτε όμως με κάποια ιδιαίτερη λογοτεχνική χροιά. Ο συγγραφέας προτιμά να μιλήσει γρήγορα και κοφτά, χωρίς να μπει ο ίδιος στο πίσω μέρος των πραγμάτων, αυτό το αφήνει στον αναγνώστη. Δε θα σταθούμε σε κάποια από τις ιστορίες, κάθε μια από αυτές είναι ξεχωριστή, στεκόμαστε όμως στο γεγονός πως θα προτιμούσαμε μεγαλύτερα σε έκταση αφηγήματα, τα οποία θα ήταν πληρέστερα τόσο στην περιγραφή τους όσο και στο περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσονται γιατί θεωρούμε πως ο Δημήτρης Στατήρης έχει τη δυνατότητα να γράψει τέτοιου είδους ιστορίες. Σε γενικές γραμμές αν και οι ιστορίες του βιβλίου είναι σχεδόν τηλεγραφικές, κάτι το οποίο είναι σαφώς η επιλογή του συγγραφέα, και μείναμε με την αίσθηση του ανολοκλήρωτου σε ορισμένες από αυτές, ως σύνολο μας άφησε θετική εντύπωση.