Την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017 στον 5ο όροφο του καταστήματος Public στην πλατεία Συντάγματος, ήρθε να μιλήσει στους αναγνώστες του ο Ζιλμπέρ Σινουέ, ένας σημαντικός λογοτέχνης της εποχής μας, φιλοξενούμενος των εκδόσεων Ψυχογιός και του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, με αφορμή την κυκλοφορία στα ελληνικά του νέου του βιβλίου «Ο προφήτης του Θεού-Η ζωή του Μωάμεθ». Ο Ζιλμπέρ Σινουέ γεννήθηκε το 1947 στην Αίγυπτο από πατέρα Αιγύπτιο και μητέρα Γαλλίδα, ενώ η γιαγιά του ήταν Ελληνίδα. Πολύ σύντομα έδειξε το σπάνιο συγγραφικό του ταλέντο. Τα έργα του έχουν αποσπάσει σημαντικά βραβεία, όπως το Jeand’heurs (Βραβείο Ιστορικού Μυθιστορήματος), το Prix des Romancières, το Grand Prix de Littérature Policière και το γαλλικό Βραβείο των Βιβλιοπωλών. Τα βιβλία του στην Ελλάδα κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Στην εκδήλωση παρέστη πλήθος κόσμου που άκουσε τα λόγια και τις απόψεις του αγαπημένου του συγγραφέα. Τη συζήτηση συντόνισε ο δημοσιογράφος Μάκης Προβατάς και μετέφραζε η Ευγενία Μουτσιοπούλου. Τη συζήτηση άνοιξε ο κύριος Θάνος Ψυχογιός που καλωσόρισε τον Ζιλμπέρ Σινουέ σε αυτήν τη «λογοτεχνική συνάθροιση» δέκα χρόνια μετά την τελευταία του φορά στην Αθήνα. Είκοσι δύο από τα βιβλία του κυρίου Σινουέ κυκλοφορούν από τον εκδοτικό οίκο που τον φιλοξένησε στο ταξίδι του στην Ελλάδα και ο κύριος Ψυχογιός ανέλυσε εν συντομία το βιογραφικό του συγγραφέα. Έκλεισε μάλιστα το σύντομο σημείωμά του με την πρόταση: «Μας τιμά η ενασχόλησή του με τη χώρα μας στα κείμενά του, μιας και μας έχει ταξιδέψει στην Πάτμο, τη Σαντορίνη, την Κρήτη και αλλού».
Με τη σειρά του ο συγγραφέας ευχαρίστησε τον εκδότη του, σχολιάζοντας με χιούμορ: «Θα σας πω μονάχα μία λέξη για τον εκδότη μου: είναι πολύ μεγάλος εκδότης και χαίρομαι που παρακολουθεί τον Σινουέ κι ας μην αγγίζουν οι πωλήσεις του αυτές των βιβλίων του Χάρι Πότερ».
Ο συντονιστής Μάκης Προβατάς χαρακτήρισε τον «Προφήτη του Θεού» ως «ένα βιβλίο αναφοράς για το μέλλον» και ο ίδιος υποστήριξε ότι θα το έβαζε στο ίδιο ράφι με το «Όνομα του ρόδου» του Ουμπέρτο Έκο ενώ τόνισε ότι η γραφή του του θύμισε το στυλ του Στέφαν Τσβάιχ. Κλείνοντας, υπογράμμισε ότι: «Είναι ένα εντελώς δίκαιο βιβλίο από ιστορικής άποψης. Θα δυσκολευτούν να το διαβάσουν οι φανατικοί χριστιανοί ή να μεταφραστεί στα αραβικά. Είναι ένα βιβλίο για ανθρώπους που δεν έχουν εμμονές ούτε προσχηματικές ιδέες».
Ο κύριος Σινουέ αμέσως μετά ξαναπήρε τον λόγο και ανέπτυξε το σκεπτικό του και τη μεθοδολογία έρευνας που ακολούθησε κατά τη συγγραφή του βιβλίου του για τον Μωάμεθ. Υποστήριξε πως αν και καθολικός θέλησε να γράψει για τον Μωάμεθ γιατί δεν μπόρεσε να μείνει αδιάφορος απέναντι στους θανάτους που σημειώνονται ανά τον κόσμο εις το όνομα του Ισλάμ. Δεν έχει πάψει στιγμή να αναρωτιέται γιατί άλλαξε έτσι το Ισλάμ που οι βάσεις του, οι καταβολές του, η αρχική του έννοια δεν ήταν έτσι; Βλέποντας, παρατηρώντας και ερευνώντας διαπίστωσε ότι κάποιοι χρησιμοποιούν και εκμεταλλεύονται το όνομα του προφήτη για να προχωρούν σε βιαιοπραγίες και δολοφονίες.
Ο συγγραφέας ανέλυσε εν συντομία τον βίο του Μωάμεθ, ενός προφήτη που έδωσε δικαιώματα στις γυναίκες, σε μια εποχή που αυτό ήταν ρηξικέλευθο (μιλάμε για τον 7ο αιώνα μ. Χ.), ενός επαναστάτη που γεννήθηκε και έδρασε σε μια περιοχή με έντονο σκοταδισμό και τους περισσότερους ανθρώπους αναλφάβητους. Μίλησε επίσης για το Κοράνι, τη φιλοσοφία του, το πώς γράφτηκε και από ποιους, για την προφορική παράδοση του Μωάμεθ που δεν ήθελε να μεταφερθεί τίποτα στο χαρτί.
Αυτή η ευσύνοπτη ανάπτυξη του σκεπτικού του κυρίου Σινουέ δικαιολογήθηκε ως απαραίτητη για να δείξει πώς πρέπει ο ιστορικός να αναλύσει τα γεγονότα συνδυαστικά με την πολιτική και την Ιστορία. Η φιλοσοφία του Ισλάμ γεννήθηκε, αναπτύχθηκε και εφαρμόστηκε σε συγκεκριμένες συνθήκες και για συγκεκριμένους λόγους. Δυστυχώς σήμερα οι φανατικοί που εκμεταλλεύονται το Ισλάμ και τη θεωρία του πιστεύουν ότι αυτές οι προφητείες, οι υποδείξεις κλπ. μπορούν να εφαρμοστούν αναλλοίωτες στο σήμερα, κάτι μη εφικτό.
Στη συνέχεια, ο συντονιστής έδωσε τον λόγο στο κοινό για τη διατύπωση ερωτήσεων, κατά τη διάρκεια των οποίων μίλησε συγκινημένη η κυρία Βασιλική Κοκκίνου, μεταφράστρια όλων των βιβλίων του Σινουέ στα ελληνικά, για την εμπειρία της από την επαφή με τα γραπτά του λογοτέχνη (μάλιστα, μας αποκάλυψε ότι ο Μωάμεθ ήταν το 500ό βιβλίο που μετέφρασε!).
Με την άδεια του συντονιστή και του συγγραφέα, διατύπωσα δύο ερωτήσεις προς τον κύριο Σινουέ και σας τις παραθέτω αυτούσιες, μαζί με την απάντηση του αγαπημένου λογοτέχνη:
-Έχετε γράψει ένα βιβλίο για τη Φλόρενς Νάιτινγκέιλ, μια γυναίκα που ανέτρεψε τα κοινωνικά ήθη και έθιμα. Στην αρχαιότητα, κατά τον Αριστοφάνη, η Λυσιστράτη κατάφερε να σταματήσει τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Για εσάς η γυναίκα είναι ένας μικρός θεός που μπορεί να γιατρέψει τα δεινά του κόσμου; Και αν ναι, πώς;
Απάντησε γελώντας: «Αν σας πω όχι, θα θυμώσει ο κόσμος! Πάντως, δε θα είμαι πρωτότυπος: αν ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει, γυρίζει χάρη στις γυναίκες».
-Ο Νίκος Καζαντζάκης τελειώνει την «Ασκητική» του με την εξής τρομερή φράση: «Εγώ, [Κύριε], κι Εσύ είμαστε ένα…Και το ένα τούτο δεν υπάρχει». Πόσο σας έχει επηρεάσει αυτή η διαπίστωση ώστε να αρχίσετε να μελετάτε με τον δικό σας τρόπο την παγκόσμια φιλοσοφία και θεολογία και σε ποιο βιβλίο σας το αποτυπώνετε περισσότερο;»
Απάντησε: «Δεν έχω σχέση με τη θρησκεία. Έχω ένα smartphone συνδεδεμένο απευθείας με τον Θεό. Δε θέλω να περνά η πίστη μου μέσα από παπάδες, ραβίνους κλπ. Είμαι θαυμαστής του Ιησού από ιστορική άποψη. Έχω αποσυνδεθεί από την Εκκλησία. Σέβομαι τις θρησκείες και όσους πιστεύουν σε αυτές αλλά εγώ είμαι συνδεδεμένος απευθείας με τον Θεό. Ίσως επανέλθω κάποια μέρα».
Στο τέλος της βραδιάς, ο συγγραφέας υπέγραψε αντίτυπα του βιβλίου του και μίλησε με τον κόσμο που τον τίμησε με την παρουσία του. Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά, άψογα οργανωμένη και αρμονικά συντονισμένη. Προσωπικά, συγκινήθηκα που είδα και μίλησα με τον συγγραφέα που με ταξίδεψε μέσα από τα βιβλία του σε διαφορετικές χώρες και διαφορετικές θρησκείες.
_____
Οι φωτογραφίες είναι της κυρίας Τέσυς Μπάιλα και από το προσωπικό αρχείο του Πάνου Τουρλή.
–
0 Σχόλια