Ετικέτα: Πάνος Τουρλής

Ο αστυνόμος Χάρης Κόκκινος καλείται να διαλευκάνει τη δολοφονία ενός διάσημου, λίγο διαφορετικού στη σκηνοθετική ματιά, ανθρώπου που βρέθηκε νεκρός στο καμαρίνι του θεάτρου του. Μέσα από αυτήν την ιστορία ξεδιπλώνονται οι σκοτεινές γωνίες της Αθήνας και οι καταθλιπτικοί χαρακτήρες που κατοικούν σε αυτήν την πόλη. Το μυθιστόρημα είναι μια καλή προσπάθεια της συγγραφέως να γράψει αστυνομικής υφής κείμενο, το γεγονός όμως ότι η ιστορία ξεδιπλώνεται από ανάκριση σε ανάκριση, οπότε το εκάστοτε στοιχείο που θα οδηγήσει παρακάτω την ιστορία προκύπτει είτε μέσα από τις κατάλληλες ερωτήσεις είτε μέσα από προσωπικές έρευνες του αστυνόμου, δεν κατάφερε να μου εξάψει...

Η Χριστίνα είναι μια γυναίκα που έγινε σύζυγος και μάνα, όμως τα πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελε στη ζωή της. Τώρα, στα 50 της, έχει καταφύγει σε ένα ήρεμο κρησφύγετο δίπλα στη θάλασσα για να ηρεμήσει, να αναπολήσει και να μετρήσει τα λάθη της. Τι έφταιξε; Ποιος έκανε το μεγαλύτερο λάθος; Τι πραγματικά συνέβη στο παρελθόν της που την οδήγησε στην απομόνωση; Θα είναι έτοιμη να επιστρέψει στη ζωή της; Η πένα της κυρίας Τζίνας Ψάρρη ήταν μια έκπληξη για μένα! Διάλεξε να αφηγηθεί μια ιστορία για μια γυναίκα που δε διστάζει να ξεγυμνωθεί μπροστά στον αναγνώστη, να δείξει...

Η Λένια είναι ένα κοριτσάκι που ζει σε μια πανέμορφη βίλα, μεγαλώνει με μεγάλη οικονομική άνεση, ζητάει συνέχεια πράγματα και χάρες μόνο και μόνο για να ζητάει, οι γονείς της λείπουν όλη μέρα στη δουλειά κι όταν καταφέρνουν να ξεκλέψουν χρόνο κάνουν ποιοτικά πράγματα με το παιδί τους, δηλαδή πάνε για ψώνια (αστειεύομαι). Κάποια στιγμή όμως η Λένια θα ζήσει μια διαφορετική εμπειρία που θα της αλλάξει την κοσμοθεωρία της μια για πάντα και θα της δείξει αμείλικτα και ωμά τη σκληρή πραγματικότητα επιβίωσης, οπότε πρέπει να νιώθει ευτυχισμένη και ευχαριστημένη με όσα έχει και ζει καθημερινά. Ένα διαφορετικό...

Αθήνα, δεκαετία 1990. Η Έλλη, μετά τον θάνατο του πατέρα της, παίρνει στα χέρια της δύο οικογενειακές φωτογραφίες και προσπαθεί να ξετυλίξει το κουβάρι του παρελθόντος. Η Έλλη μεγάλωσε μόνη, με τον πατέρα της, Δημοσθένη, να της απαγορεύει να ρωτάει για τη μητέρα της και το παρελθόν τους. Πόσο δίκιο είχε ο Δημοσθένης να της κρύβει πράγματα και ποιο μυστικό κουβαλούσε τόσα χρόνια; Λέρος, δεκαετία 1970. Ο Άλκης ταξιδεύει στο νησί για να κλειστεί στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο του νησιού. Δε χρήζει ψυχιατρικής παρακολούθησης, απλώς είναι άλλος ένας από εκείνους που οι δικοί του είχαν τις άκρες και τα χρήματα...

Η Δάφνη, η Ηλιαχτίδα και Πριγκίπισσα και Μονακριβούλα των γονιών της μαθαίνει μια μέρα πως θα αποκτήσει αδελφάκι κι αυτό τη γεμίζει άγχος. Θέλει πολύ να γίνει καλή αδελφή του νέου μέλους, κάνει ό,τι της πουν, διαβάζει για το πώς να φέρεται στο μωρό, όμως τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά όταν το παιδί έρχεται στο σπίτι και οι γονείς τού δίνουν όλη την προσοχή τους. Θα καταφέρει η Δάφνη να συμβιώσει αρμονικά με τον αδελφό της; Πώς θα αντιμετωπίσει τον ερχομό του νέου μέλους και τι επιπτώσεις θα έχει αυτό στη ζωή της, στο δωμάτιό της, στη θέση της...

Με μεγάλη μου χαρά και συγκίνηση κράτησα αυτό το βιβλίο στα χέρια μου, ως φανατικός φίλος, ακόλουθος του Μικρού Ήρωα Γιώργου Θαλάσση, του Παιδιού-Φάντασμα που έδρασε στην κατοχική Αθήνα, μια δημιουργία του Στέλιου Ανεμοδουρά, ανυπέρβλητη φιγούρα και σημαντικό περιοδικό, που γνώρισα χάρη στις ανατυπώσεις του 1985. Εδώ και καιρό, από τη στιγμή που ο ιστορικός εκδοτικός οίκος «Περιοδικός Τύπος» έκλεισε και ο εγγονός του ιδρυτή, Λεωκράτης Ανεμοδουράς, άρχισε να χαράζει τη δική του πορεία χαρίζοντάς μας φροντισμένες ανατυπώσεις αλλά και νέες περιπέτειες των χάρτινων ηρώων των παιδικών μου χρόνων, ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα έφτανε το πλήρωμα του χρόνου...

Κωνσταντινούπολη, 654. Ο Φωκάς, «ένας υπερτιμημένος εκατόνταρχος» έχει ανατρέψει το καθεστώς του Μαυρίκιου και έχει γίνει ο νέος αυτοκράτορας της Κωνσταντίνου πόλεως. Τρομοκρατημένος και φοβισμένος ότι θα χάσει κι αυτός την εξουσία με πραξικόπημα, κρύβεται στο παλάτι. Δυστυχώς, ζήτησε υποταγή και από τον έπαρχο της Αφρικής, Ηράκλειο, κάτι που εκείνος αρνήθηκε κι έστειλε τον γιο του, Ηράκλειο τον νεότερο, να επιτεθεί στον Φωκά. Ο Ηράκλειος τα καταφέρνει και γίνεται από τους πιο αγαπητούς αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Η οριστική καμπή στη ζωή του έρχεται όταν οι μουσουλμάνοι, ο ανερχόμενος τότε κίνδυνος για το Βυζάντιο, αρχίζουν γερή αντεπίθεση και πολιορκούν και...

Πολλές φορές έχω θελήσει ο ίδιος (ή ακούσει κι από άλλους αναγνώστες) να μη διαβάσω βιβλία που αντικατοπτρίζουν τη σύγχρονη κοινωνική, οικονομική και δύσκολη λόγω κρίσης εποχή μας. Θέλω να διαβάσω κάτι που θα με ταξιδέψει μακριά, πάντα γιατί υπάρχει το «πρόσχημα»: «Το ζω, δε χρειάζεται να διαβάζω γι’ αυτό». Ίσως γιατί αυτή η απόδραση σε κόσμους μακρινούς, «ροζ» ή διάφανους, ανάλογα την επιλογή, να με βοηθάει να αποφορτίζω, ώστε μετά να κατεβαίνω πάνοπλος και κυρίως ξεκούραστος στην αρένα της καθημερινότητας. Και ήρθε η στιγμή που μια συλλογή διηγημάτων με έκανε να αλλάξω γνώμη. Μια ανθολογία κειμένων που με...

Μαγδαληνές χωρίς υπέρμαχο, σκιές στους τοίχους μιας φυλακής μακριά από τις εστίες των δικών τους ανθρώπων. Με τους δικούς τους κανόνες και ηθικές, με τη δική τους ιεραρχία. Γυναίκες αθώες και ένοχες, ισοβίτισσες και κατηγορούμενες, μητέρες και ορφανές, ψυχές γυμνές με το σεντόνι του τσαμπουκά ίσα να τις καλύπτει. Αυτή είναι η ιστορία τους. Οι Φυλακές Ελεώνα Θηβών (μιας και απ’ ό,τι πρόσεξα η περιοχή ονομάστηκε έτσι λόγω των ελών και όχι των ελαιών) βρίσκονται στη Βοιωτία και από το 2008 μετεγκαταστάθηκαν εκεί οι Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού. Η κυρία Δάφνη Καλογεροπούλου, ψυχολόγος, έγραψε σε ένα μυθιστόρημα τις ιστορίες των...

Ο κυρ-Σταύρος ζει σε έναν όμορφο δρόμο, γεμάτο λεύκες. Μόνος μετά τον γάμο των παιδιών του, περιποιείται τα δέντρα του δρόμου και την ιστορία του την αφηγείται μία από αυτές, κάπως ξεχωριστή βέβαια! Ο κυρ Σταύρος κάνει τα αδύνατα δυνατά για να φροντίσει τους πράσινους φίλους του, τα δέντρα όμως σύντομα αποκτούν τα δικά τους χούγια. Στόχος τους η ομορφιά της λεύκας-αφηγήτριας. Θα καταφέρουν να υπονομεύσουν στα μάτια του κυρ Σταύρου, του «μπαμπά» τους, το δέντρο; Πώς θα αντιδράσει ο κυρ Σταύρος και πώς θα «τιμωρηθεί» γι’ αυτό; Πόσο σημαντική είναι η συγχώρεση στη ζωή μας και πόσο μεγάλο...

Μια γυναίκα με δυο παιδιά καταφεύγει στην Ελλάδα για να δουλέψει, να μαζέψει λεφτά που θα στέλνει στον άντρα της και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους που έμειναν πίσω. Πώς θα επιβιώσει που από καθηγήτρια τώρα δουλεύει ως καθαρίστρια; Πώς εκλαμβάνει αυτήν την αλλαγή ο μικρότερος γιος της, που έχει να μάθει μια ξένη γλώσσα και να αντιμετωπίσει τον ρατσισμό και την κοροϊδία των συμμαθητών του; Ένα δυνατό αφήγημα που αναπαριστά με σαφήνεια και διαύγεια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι οι μετανάστες σε μια ξένη χώρα. Το αφήγημα χωρίζεται σε δύο μέρη: στο πρώτο την ιστορία διηγούνται εναλλάξ...

Δύο χρόνια μετά την περιπέτεια που έζησε στο πρώτο βιβλίο της σειράς, «Φόνος πέντε αστέρων», η μαχόμενη δημοσιογράφος Ελσινόρη Χατζή δέχεται στο γραφείο της την επίσκεψη μιας κοπέλας λίγο gothic, λίγο yolo, που θέλει η εφημερίδα να ασχοληθεί με τον σφετερισμό της κτηματικής περιουσίας του πατέρα της. Με αυτήν την επίσκεψη ξεκινάει μια σειρά αλυσιδωτών γεγονότων που εμπλέκουν την αγαπημένη πρωταγωνίστρια σε μια νέα περιπέτεια, γεμάτη ανατροπές, φόνους, σκοτεινά μυστικά και μια ματωμένη νύχτα, σαν εκείνη του Πολυτεχνείου το 1973. Δύο χρόνια μετά την πρώτη ιστορία, ο σύντροφος της Ελσινόρης, Αντρέας, μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στην Μπλε Πολυκατοικία των...

Μοίρνα, Μοίρα και Νάμα, το κόκκινο γλυκό κρασί της μοίρας. Μια σταγόνα από το κρασί της μοίρας, που θεωρεί τον εαυτό της λεκέ στο τραπεζομάντιλο της ζωής, κι όμως είναι άλλη μια ρουμπινένια, εύγευστη σταγόνα, που άλλους γλυκαίνει κι άλλους συντροφεύει. Μοίρνα, μια κοπέλα που μεγάλωσε σε μια πολυμελή οικογένεια, έζησε τους έρωτές της και σύντομα κατάλαβε πως ο Θεός για ό,τι σου δίνει δε διστάζει να σου πάρει κάτι σε αντάλλαγμα. Μια κοπέλα που ωριμάζει σελίδα τη σελίδα, αναπαύεται σε έναν γάμο που καταντά συνήθεια και μια μέρα γνωρίζει τον έρωτα. Θα καταλάβει κάποια στιγμή ότι αυτή της...

Η Μαρίνα Γιώτη γράφει παραμύθια για παιδιά και όχι μόνο. Είναι μάνα και όχι μόνο. Αυτό το βιβλίο λοιπόν είναι καρπός του ταλέντου της αλλά και του ρόλου που κλήθηκε να υπηρετήσει στη ζωή. Ρόλου ολοκληρωμένου και αποδεδομένου με επιτυχία. Τι καλύτερο λοιπόν από το να γράψει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο ένα γραπτό κείμενο που αγκαλιάζει το χτες και το σήμερα μιας ολόκληρης ζωής, που συνενώνει τους διαμετρικά αντίθετους άξονες του τέλους και της αρχής του ανθρώπου αλλά και τους κάθετους μεσημβρινούς μιας γέννας και μιας ωρίμανσης του σπόρου που ακούει τον χτύπο της μάνας επί 9...

Ο Αλκιβιάδης Πικρός μεγαλώνει με τον θείο του, Αλέξανδρο, φορτωμένος χιλιάδες ερωτηματικά, αφού η μητέρα του δολοφονήθηκε το 1974, λίγους μήνες μετά τη γέννησή του, και ο πατέρας του σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1983. Το 2008, μετά από ένα ξεκαθάρισμα της βιβλιοθήκης του πατέρα του, ο Άλκης ανακαλύπτει μια αφιέρωση σε ένα βιβλίο ποίησης: «Στον Πύρρο και στους άλλους σαμουράι, ελαφρά ας είναι η σκέψη. Μαρία Κ. 1973». Αυτή είναι η αρχή ενός μίτου που ο Άλκης παίρνει επιτέλους την απόφαση να ξετυλίξει, γιατί ούτε ο άνθρωπος που καταδικάστηκε για τη δολοφονία της μητέρας του και τριών άλλων γυναικών...

Σε αυτό το μυθιστόρημα ξεδιπλώνονται από τη μια οι ζωές της Ρωξάνης και της κόρης της, Έλσας, δυο γυναικών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο Πέραν, την καρδιά της Κωνσταντινούπολης, κι από την άλλη η ανάπτυξη, η πρόοδος και οι καταστροφές που έζησε ο ελληνισμός της Βασιλεύουσας, από το επαχθές βαρλίκι του 1942 ως τα Σεπτεμβριανά του 1955 και την οριστική εκδίωξη των Ελλήνων τη δεκαετία του 1960. Δύο διαφορετικές γυναίκες, δύο ξεχωριστές ζωές, με τα προσωπικά τους δράματα, χαρές, όνειρα, φιλοδοξίες, ελπίδες, αγάπη, τέκνα, που κατέληξαν και οι δύο με μία βαλίτσα να κοιτάνε τη θάλασσα από το Παλαιό...

Κάθε βιβλίο της κυρίας Θεοδωρίδου είναι και μια μέθεξη, ένα ταξίδι σε έναν κόσμο που δε θες να τελειώσει ποτέ, δε θες να αντικρίσεις το λιμάνι «Τέλος», θες να ταξιδεύεις αενάως, με το πλήρωμα των λέξεων να κουμαντάρει γερά, σφιχτά και έμπειρα το πλοίο στο οποίο επιβιβάστηκες. Θες να αντικρίζεις τη θάλασσα των συναισθημάτων, πότε φουρτουνιασμένη και πότε ήρεμη, γαλήνια, θες να σε συντροφεύουν τα δελφίνια των ξένοιαστων στιγμών, δέχεσαι ακόμη και τις ξαφνικές καλοκαιρινές μπόρες των ανατροπών. Αρκεί να μείνεις για πάντα σε αυτό το πλοίο. Έτσι και στο νέο της μυθιστόρημα, η κυρία Θεοδωρίδου κεντάει έναν αριστοτεχνικό...

Η Αγγελική και ο Γαβριήλ γεννήθηκαν με ελάχιστες μέρες διαφορά και μεγάλωσαν μαζί, χάρη στη φιλία που έδενε τους γονείς τους. Σύντομα όμως το ερωτικό στοιχείο μπήκε ανάμεσά τους και έζησαν μια υπέροχη ζωή μαζί, ώσπου κοντά μισό αιώνα αργότερα η Αγγελική πέφτει σε κώμα μετά από τροχαίο κι ο Γαβριήλ δεν ξέρει από πού να πιαστεί. Για να μην τρελαθεί, γράφει σε ένα τετράδιο αυτά που θέλει να της πει και σταδιακά αρχίζει να ξετυλίγει το κουβάρι των κοινών αναμνήσεών τους. Θα συνέλθει η Αγγελική; Πώς επιζεί ο Γαβριήλ με μια έφηβη κόρη και μια πεθερά που πονάει...

«Ο άσπρος σκύλος με τα πολλά ονόματα» είναι ένα υπέροχο οκτάχρονο φιλαράκι που έχει κουραστεί να το υιοθετούν και μετά να το παρατούν στους πέντε δρόμους, οπότε επιστρέφει αποκαρδιωμένο (ή το πηγαίνουν) στη φάρμα της Φιλοζωικής, η οποία κάνει συχνά εκδηλώσεις για να υιοθετεί ο κόσμος τα ζώα της. Θα βρεθεί αυτήν τη φορά μόνιμος ιδιοκτήτης για τον ήρωα της ιστορίας; Ένα υπέροχο, τρυφερό και συγκινητικό βιβλίο για τη φιλοζωία που η τελευταία του πρόταση με έκανε να δακρύσω. Απευθύνεται σε παιδιά από 5 ετών και πάνω. Ο ήρωάς μας είναι μια πολυσύνθετη προσωπικότητα: παιχνιδιάρης και ταυτόχρονα αποστασιοποιημένος, με...

Η Έλσε είναι Δανέζα που ήρθε στο Άμστερνταμ το 1664 για να βρει μια δουλειά. Ο Άγγελος βρίσκεται στο Άμστερνταμ του 2014 για ένα συνέδριο. Η Ελισάβετ είναι Ελληνίδα που το έσκασε από την πατρίδα της και εργάζεται σήμερα ως πόρνη στα σπίτια με βιτρίνα της Κόκκινης Συνοικίας του Άμστερνταμ. Η Ελισάβετ είναι συγγραφέας που ήρθε στο Άμστερνταμ για να γράψει το νέο της μυθιστόρημα. Τι ενώνει αυτούς τους ανθρώπους και πώς θα καταφέρει η κυρία Μαντόγλου να πλέξει μια αριστοτεχνική ιστορία γύρω τους; Τι κοινό έχουν μια ανήλικη πόρνη του παρελθόντος, που ξεκίνησε δούλα για να καταλήξει μοντέλο...

Το πήρα στα χέρια μου τυχαία. Το είδα σε φιλικό σπίτι. Μου έκλεισε το μάτι. Λέω, αφού μου τέλειωσε το βιβλίο που διάβαζα μέχρι να έρθω εδώ ας το δανειστώ για να μην κοιτάω τ’ άστρα στο λεωφορείο της επιστροφής. Καρδούλες έχει, ριγέ είναι, με τον έρωτα ασχολείται, τάχα μου αστείο θα είναι, ξέρεις τώρα, αυτά του σωρού, ας το χαζέψω μέχρι να φτάσω σπίτι και να ασχοληθώ με τα «σοβαρά» βιβλία. Το ξεκίνησα και… αυτό ήταν! Απορώ πώς δεν πήγα μαζί με τον οδηγό του λεωφορείου στο σπίτι του μετά τη βάρδια ή ακόμη χειρότερα να με παρκάρει...