Το βιβλίο της Αργυρώς Αγγελίνας Ζωγράφου πραγματεύεται το δύσκολο ζήτημα της δυσλεξίας που και η ίδια βίωσε στη νεανική της ηλικία. Μέσα από μια πληθώρα ενενήντα τεσσάρων μικρών ιστοριών από τις οποίες αναδεικνύεται ανάγλυφα ολόκληρος ο ψυχικός κόσμος, οι δυσκολίες αλλά και οι σκέψεις των ανθρώπων με δυσλεξία και η προσπάθεια που αυτοί καταβάλουν προκειμένου να ανταπεξέλθουν στον κοινωνικό τους περίγυρο και στις απαιτήσεις κυρίως του σχολικού περιβάλλοντος, ο αναγνώστης μπορεί να μπει στον ψυχισμό τους και να κατανοήσει τις δυσκολίες που συναντούν στην καθημερινότητά τους. Δεν είναι μια απλή προσωπική εξομολόγηση, είναι η σύνθεση ενός ψηφιδωτού που μπορεί να μοιάζει με παραμύθι αλλά είναι απολύτως αληθινό!

Η πρωταγωνίστρια δυσκολεύεται να γράψει, δεν μπορεί να καταλάβει τους αριθμούς, διαφέρει. Οι γονείς προβληματίζονται και η λύση της μάνας ήταν ένα κλώστινο στριφτάρι, αυτό που κατά παράδοση δένουν τα μικρά παιδιά το Μάρτη, το φτιαγμένο από λευκή και κόκκινη κλωστή, θεωρώντας πως έχει σχεδόν μαγικές ιδιότητες που μπορούν να κάνουν το φορέα του να συγκεντρωθεί στα μαθήματα! Στη μικρή επαρχιακή πόλη της δεκαετίας του ’60 τα πράγματα μοιάζουν δύσκολα για να μπορέσει να βρει βοήθεια, αλλά η κατανόηση της δασκάλας και η αγάπη της αγρότισσας μάνας στέκονται αρωγοί στις προσπάθειές της να κατανοήσει τα μαθήματα και κυρίως την αριθμητική. Παρόλα αυτά, παλεύει να ξεφύγει από την εξέταση στην τάξη, πασχίζει κάθε μέρα να δώσει ένα τέλος στον εφιάλτη του μαυροπίνακα!

Δε θα ήταν σκόπιμο να παραθέσουμε όλες τις λεπτομέρειες της ιστορίας που έχει γράψει η Αργυρώ Αγγελίνα Ζωγράφου διότι το ζήτημα που περιγράφει είναι πολύπλευρο και ο αναγνώστης θα πρέπει να σχηματίσει μόνος του άποψη για το βιβλίο. Εκείνο όμως που μπορούμε να πούμε είναι πως η απλή  και χωρίς υπερβολές πένα της συγγραφέως καταφέρνει να αποδώσει με τρόπο εξαιρετικό τόσο τον ψυχικό κόσμο της μικρής πρωταγωνίστριά της όσο και τον τρόπο με τον οποίο βιώνει τη διαφορετικότητά της. Η γλώσσα είναι περιγραφική και γεμάτη εικόνες, μεστή νοημάτων και ισορροπημένη, γεγονός για το οποίοι θα πρέπει να επαινέσουμε τη συγγραφέα αν αναλογιστούμε την πορεία και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε.

Το δυσλεκτικό βραχιόλι του Μάρτη, από τις εκδόσεις Θερμαϊκός είναι ένα διαφορετικό βιβλίο από αυτά που συνήθως παρουσιάζονται σε τούτο τον ιστότοπο, αλλά παρά το γεγονός ότι πραγματεύεται το ζήτημα της δυσλεξίας δεν παύει κατά τη γνώμη μας να έχει και υψηλή λογοτεχνική αξία. Θα μπορούσε ενδεχομένως, να αποτελέσει ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο για όσους ενδιαφέρονται να μπουν στον ψυχικό κόσμο των ανθρώπων με δυσλεξία αλλά κυρίως να αποτελέσει ένα πολύ φωτεινό παράδειγμα για το τι μπορεί κανείς να επιτύχει όταν έχει ένα σκοπό στη ζωή του και καταφέρνει να υπερπηδήσει εμπόδια που στα μάτια του φαντάζουν ανυπέρβλητα!

–