Πέταλο μαργαρίτας κύλησε
στις φλέβες μου κολύμπησε
το σ’ αγαπώ μου φίλησε
απ’το αίμα μου κοκκίνησε
Θεέ μου φεγγάρι γιόμισε
στη νύχτα αχτίδες σκόρπισε
κι άσπρο πανί ανέμισε
πες της το πώς με κέρδισε
Πες της το πώς ακάτεχος
ήμουν δειλός και άφτιαχτος
πες της πως ήμουν άμαθος
στον έρωτά μου άλαλος
Έλα φεγγάρι τάξε μου
τη θύμησή της κράτα μου
όντε λιγώσει η ανάσα μου
τον χτύπο που ‘χω βάστα μου
Νύχτα μου κλέψε τη μιλιά
να πα ν’ ανέβει τα σκαλιά
που περιμένει η κοπελιά
ερώτων λόγια σα φιλιά
Ακολουθήστε μας
Real News Καθημερινή https://youtu.be/lUs1F7LToqA?si=WDPWDsG2NUS35UCs https://youtu.be/PcICb7hjRtM?si=PQFZsVYt1RXMcIAp Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων [mailpoet_form...
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, μα σε εμένα οι θόρυβοι του δρόμου, μεγάλοι ή μικροί, στην όποια ώρα της μέρας ή της νύχτας μου, μού κρατούν μιαν ιδιότυπη συντροφιά. Ακόμη και αυτός του απορριμματοφόρου του δήμου, είτε αυτού των 12 το βράδυ, είτε εκείνου των 6 το...
Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...
Ακολουθήστε μας στο Google News
Διαβάστε κι αυτά
Δεν μπορώ να διαβάσω το βράδυ...Τι υπάρχει το βράδυ;Ζωή ή θάνατος;Ανυπαρξία ή ύπαρξη;Τριβή ή παθητικότητα;Παραπέτασμα ή παραδοχή;Το βράδυ επικοινωνείς με το πνεύμα σου= ΖΕΙΣΤη μέρα επικοινωνείς με τους άλλους= ΠΕΘΑΙΝΕΙΣΤο βράδυ μεταμορφώνεσαι σε μύγα,...
«Α πα πα πα, τι είναι αυτό πια με σένα βρε παιδί μου; Γλώσσα δεν έβαλες μέσα σου όλη τη νύχτα απόψε. Μα γιατί άραγε; Πρόβαρες τα καινούρια σου ποιήματα και σε ενέπνεε αυτό να το κάνεις μέχρι τα χαράματα; Έστησα μεν αυτί να ξεχωρίσω τι έλεγες αλλά στ’ αυτιά...
Όταν έρχεσαι για μένα θα το φωνάζεις. Θα λες το όνομά μου με έναν τρόπο καθηλωτικό. Όταν με ζητάς θα το έχει ζητήσει πρώτα ολόκληρο το σώμα σου. Όταν έρχεσαι για μένα δεν θα κρύβεσαι πίσω από μάσκες δειλίας και ατολμίας. Θα μου απευθύνεσαι σταράτα με τα μάτια σου να...
Γλυκιά και λυρική συντροφιά,
λίγο πριν τον ύπνο!
Πάντα τα ποιήματα με
φεγγάρι συνεπαίρνουν,
γιατί λαμβάνουν κάτι
από τη γοητεία του κι
έτσι γίνονται κι εκείνα σαν
κι αυτό, σοφά …
Πραγματικά, πόσα όμορφα
ποιήματα έχουν γραφεί
για το φεγγάρι Μάχη …
Τις εγκάρδιες ευχές μου !
Πραγματι το φεγγάρι έχει γεννήσει όμορφα λόγια, παραμύθια και πολλές στιγμές πάνω σε ένα τρίποδο για τους φωτογράφους που προσπαθούν να απαθανατισουν τη γλύκα του.
Στο συγκεκριμένο ποίημα άφησα την κρητική μου ρίζα να κάνει το φεγγαρισιο κουμάντο της, ακούγοντας τις όμορφες “ροζ λίμνες” του Ψαρογιωργη(Γιώργης Ξυλουρης) και το προτείνω ανεπιφύλακτα σε όποιον θέλει να θαυμάσει το αυγουστιατικο φεγγαρακι μετά μουσικής…
Καλό βράδυ και σε ευχαριστώ Παναγιώτη!
Μάχη μου τι να πω;
Άψογο!!!
Η νύχτα μου έβαλε το φόρεμά της, το λυρικό, το μελωδικό, το πολύχρωμο…
Αμέσως με κοίταξε, βούρκωσε, μου χαμογέλασε!!!
Τι όνειρο άραγε θα δω;
Καλό βράδυ Μάχη μου!!!
Να είσαι πολύ καλά!!!
Ελένη μου εύχομαι μόνο γλυκά όνειρα φεγγαρενια από εκείνα που ξορκιζουν τα σκοτάδια μας… σε ευχαριστώ
“Έλα φεγγάρι τάξε μου
τη θύμησή της κράτα μου”
Τάξε μου νύχτες φεγγαρόλουστες μέσα στην αγκαλιά της!
Πολύ τρυφερό και γλυκό, Μάχη μου!
Τις χρειαζόμαστε κι αυτές τις νύχτες!
Καλό βράδυ!
Υπεροχο, λυρικο,μελωδικο.Να συντροφευει τοσο γλυκα τη νυχτα μας.Ευγε!!!
Άννα μου σε ευχαριστώ. Τα βράδια μας αποζητούν ετούτη τη φεγγαραδα των ονείρων…. μελωδίες που παίζουν από τα πολύτιμα βινύλια της καρδιάς…
Όμορφο, αισθαντικό, ρομαντικό, ό,τι πρέπει για μια τέτοια βραδιά. Άκουσα την πρότασή σου και το διαβάζω ακούγοντας τις ροζ λίμνες.
Μου φαίνεται ότι έφτιαξες μια νέα ρίζα στο νησί μου ε; σε ευχαριστώ Χριστίνα μου!
Χάρηκα που είδα να χρησιμοποιείς ντοπιολαλιά… Σαν αναγέννηση του δημοτικού τραγουδιού είναι αυτό το ποίημά σου… Μου βγάζει μελωδία… όμορφο δημώδες ποίημα… Μακάρι κάποιος μουσικός από τα μέρη σου να του δώσει το ηχόχρωμα της περιοχής…….
Σας ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια. Συχνά το χέρι γράφει κρητικά. Είναι η Ψυχοθεραπεία μου μάλλον!
Υ.Γ Όσο για το A casa d’ Irene, καλύτερα να ψάξεις την δική μου μετάφραση… Spiros Makrigiannis
Ναι σας βρηκα. Καλά κάνατε και δώσατε μια δεύτερη μετάφραση. Τα θραύσματα των μπουκαλιών στην κορυφή του τοίχου δίνουν πιο σωστή εικόνα. Πιο ζωντανή και πιο ταιριαστή με τους υπόλοιπους στίχους.
Απορία σε συνέχεια της μετάφρασης κε Σπύρο. Η χρήση των θραυσμάτων στο άνω μέρος-κορυφή του τοίχου ήταν για την αποτροπή της όποιας απόπειρας “απόδρασης”;
Λατρεμένη Κρήτη με τη μιλιά σου την ξεχωριστή…
Υπέροχο Μάχη!!!
Κάθε μεριά στη χώρα που ζούμε με την τοπική της διάλεκτο είναι ξεχωριστή. Σπούδασα στα Γιάννενα και γνώρισα μια πολύ πιο βαρια διάλεκτο από τη δική μας εκεί στο νότο και πάλι την αγάπησα. Οι λέξεις ηχούν πανέμορφα όταν παντρεύονται με τον τόπο…
Οσο για την Κρήτη…δε μπορώ παρά να συμφωνήσω στο “Λατρεμένη”” και στο “Ξεχωριστή” ως γνήσια τοπικίστρια!!!
Την καλημέρα μου Βασίλη!
Κρατά θέση ξεχωριστή στην καρδιά μου η Κρήτη, Μάχη. Με φιλοξένησε στις σπουδές και μου χάρισε πολλά τόσο απλόχερα, μα κυρίως γερούς και στεριωμένους φίλους.
Την καλησπέρα μου!!!
Το ‘χει αυτό το Νησί… να πλέκει ισχυρούς δεσμούς…
🙂