Η ιστορία επαναλαμβάνεται
χρόνια τώρα καθημερινά
εσύ με το χέρι σου τη γράφεις
και την ξαναγράφεις
εσύ με τις πράξεις σου
την κάθε μέρα που περνά
όλο και περισσότερο σε ξεγράφεις.
Δεν το καταλαβαίνεις φυσικά
το ίδιο σου το χέρι είναι, που σε ξεγελά
το ίδιο σου το “είναι”
και σε έχει προσπεράσει.
Ποιος ήσουν και ποιος είσαι
αδύνατον η μνήμη σου
να σε έχει ξεγελάσει
μα αν σταθείς και αν σκεφτείς
στη λήθη έχεις περάσει.
Δεν το νιώθεις δεν το ξέρεις
εξάρτημα αναλώσιμο πως είσαι
και σε λίγο φεύγεις
ένα γρανάζι, που σκουριάζει
στην ιστορία που επαναλαμβάνεται
και αυτό κανέναν πια δεν νοιάζει
_
γράφει η Άννα Ρουμελιώτη
Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!
Δεν το νιώθεις δεν το ξέρεις
εξάρτημα αναλώσιμο πως είσαι
και σε λίγο φεύγεις
ένα γρανάζι, που σκουριάζει…Γεμάτα σοφία τα λόγια σου Άννα μου! Με το χέρι μας και με τις πράξεις μας, τη γράφουμε την ιστορία μας! Για μία ακόμη φορά μπράβο σου!!!
Σοφία μου σε ευχαριστώ για τα μπράβο σου , που εισπράττω κάθε φορά …ειναι τιμή μου…. Να είσαι πάντα καλά!!Την καλημέρα μου!!
Άννα μου πέρα για πέρα ρεαλιστικό και αληθινό.
ιδιως ο τελευταίος στίχος σου μουδιάζει…κανέναν πια δε νοιάζει!
Καλημέρα!
Μάχη μου συμφωνώ μαζί σου…να είσαι καλά αγαπημένη μου σε ευχαριστώ!!Την καλημέρα μου 🙂
Κάθε στίχος και μια αλήθεια. Πολύ ωραίο Άννα!
Χριστίνα μου χίλια ευχαριστώ να είσαι καλά 🙂
”Η ιστορία επαναλαμβάνεται
χρόνια τώρα καθημερινά
εσύ με το χέρι σου τη γράφεις
και την ξαναγράφεις
εσύ με τις πράξεις σου
την κάθε μέρα που περνά
όλο και περισσότερο σε ξεγράφεις.”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Πόση αλήθεια κρύβουν μέσα τους τούτες οι αράδες………………….!!!!!!!!!!
Πολύ όμορφο και βαθύτατα αληθινό! ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΝΑ!!!!!!!!!!
Πολύ πολύ σας ευχαριστώ κυρία Πλοκαμάκη 🙂
Αλήθειες πάντα με τον δικό σου ποιητικό τρόπο… 🙂
Ωραία μου Έλενα σε ευχαριστώ πάρα πολύ .. 🙂
ΕΛΕΝΗ ΙΩΑΝΝΑΤΟΥ
“ένα γρανάζι, που σκουριάζει
στην ιστορία που επαναλαμβάνεται
και αυτό κανέναν πια δεν νοιάζει”
Άννα μου οι στίχοι αυτοί, είναι έναι ολοκληρωμένο ποίημα!
Δυνατό! Αληθινό!!
Ελένη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!!