21.08.2016

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;

Με χέρια γαντζωμένα όπου βρούνε

μουλιάζουν τα κορμιά στην παγωνιά

κι αλύπητα το κύμα τους χτυπά

ψυχή να παραδώσουν.

Ακούει κανείς;

 

Άγριος καιρός, δε λογαριάζει

και ουρλιαχτά ξυπνούν τη λύπη.

Πέρα στα βράχια παραλύει

κι ο τελευταίος στεναγμός.

Ακούει κανείς;

 

Μια μάνα μοναχή γυμνή παλεύει,

με πείσμα την ανάσα της κεντά.

Στην αγκαλιά της το παιδί λυγά,

στη φρίκη δε σαλεύει.

Ακούει κανείς;

 

Απόμεινε ο καημός της στα σκοτάδια

για τ’ άδικο της άμοιρης ζωής.

Χαράματα και άνοιξε η πληγή,

ευχή και οδυρμός.

Ακούει κανείς;

 

Παντού και πάντα φονικό τοπίο,

χειμώνας στην καρδιά φαρμακερός.

Το δάκρυ ρέει ποταμός

κι η γη χαροπαλεύει.

Ακούει κανείς;

 

_

γράφει η Στέλλα Πετρίδου

 

Από την ποιητική συλλογή της «Προσφυγιά», εκδόσεις «άλφα πι»

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 21 – 22 Ιουνίου 2025

Real News Καθημερινή Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και δεν θα...

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

Είναι αβάσταχτος αυτός ο πόνος

με κοιτάς με ένα βλέμμα λυπημένο  με ρωτάς γιατί το δικό μου φαίνεται τόσο χαμένο… δεν έχω απαντήση σε αυτό, τέτοια εποχή σκόπευα να χαθώ· πονάω, μα ξέρω να το κρύβω δεν θέλω με τέτοια λόγια εσένα να θλίβω διψάω για ανακούφιση μα ο,τι κάνω είναι λίγο· φοβάμαι τον...

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Διαβάστε κι αυτά

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ

Δεν φταις εσύ…Εγώ σε επινόησα,σε έπλασα,σε ονειρεύτηκα. Σβήσε της απόγνωσης το βλέμμα,δεν φταις εσύ. Η τιμωρία μου –Η παγερή σου σιωπήΑντέχω,μα όχι και τις τύψεις σου… Μόνη μου ξενύχτησα…Και ένα πρωίτην εικόνα σου έκλεψακαι την κουβαλάω μαζί μουόπου και αν...

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Δεκαπενταύγουστου προσδοκία

Χρωστάει ένα «Σ’ αγαπώ», κατανυκτικά εξερχόμενη από τον Ναό, του Δεκαπενταύγουστου.   Βαδίζει, ρίχνει στη θυρίδα, γράμμα προς το Επέκεινα, κορμιά, ζαριά και τρένα, προσπερνούν, την τελευταία ελπίδα.   Κι όμως εκεί στις μεγαλουπόλεις, κρύβουν εκπλήξεις και γέφυρες, σε...

400TX

400TX

Πολλές φορές, αν θαρρείς πως είναι αλήθεια αυτό που ξεστομίζεις, ατενίζοντας τον θολό, μακρινό ορίζοντα που απλώνεται στο ενιαίο απογευματινό φως, με απόσταση που ίσως προβάλλεται, σε εύθυμο χάρακα σπουδαστή - αρχιτέκτονα, σχεδιάζοντας ο ίδιος με ακρίβεια κάτοψη ιερού...

1 σχόλια

1 Σχόλιο

  1. ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ

    Η Στέλλα χαλάει τις ισορροπίες για να φτιάξει το δικό της ποιητικό σύμπαν. Κι εκείνο με την σειρά του, πολλά μας υπόσχεται..
    Καλή πορεία να έχεις Στέλλα!

    Απάντηση

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *