Περπάτησα στις κοφτερές τις πλάκες/
Φύλακας, κόρη και γονιός/
Εγώ στις παγωνιές / και στα σκοτάδια/
Ξεχάστηκα βραδιές / κι’ ήλπιζα/ με κορμιά θεών
Θεοί ή δαίμονες;/ άνθρωποι και τέρατα;/
Ποιός ξέρει /
Με πήρε ο χρόνος/
Και γελώντας με πέταξε /
Να σκάσω μεσ‘ το χώμα/
Συλλογισμός του αέρα/ σκέφτηκα/ τότε
Μα τις ορμήνιες τρόμαξα / ευθύς /και πάλι μόνη /
Τις λέξεις να φροντίσω/
Εδώ με μνήμες / θρύμματα φωνών
/ κουράγιο δίνω /
Όσο ακόμη η καρδιά /ριγά και αναζητά/
Από το διήγημα σε μορφή μικτή, θεατρική
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ Η ΜΕΓΑΛΗ ΣΙΩΠΗ
_
γράφει η Μαρία Πανούτσου
0 Σχόλια