–

γράφει η Κατερίνα Σιδέρη

–

Βρισκόμαστε περίπου στο 1133 μΧ κάπου έξω από την Κόρινθο, όπου ένα νεογέννητο μωρό, περιμένει στωικά την τύχη του. Έτυχε από εκεί να περνά ο πατέρα Αλεξάς, ο οποίος περιμάζεψε το βρέφος και το παρέδωσε στη Θεοδοσία και τον Δημήτριο, ένα ζευγάρι χωρίς παιδιά. Το μωρό ονομάστηκε Αλκήεσσα, πήρε πολύ αγάπη από τους γονείς του και οι γνώσεις που αποκόμισε ήταν για την εποχή τεράστιες. Μια οικογένεια που δεν είχε χριστιανικές πεποιθήσεις, δίδαξε την Αλκήεσσα με ήθος, τη μύησε στη φιλοσοφία και η σφαιρική της μόρφωση περιλάμβανε ακόμα και γνώσεις ιατρικής.

Τον ίδιο περίπου καιρό, στη Θήβα, ένα κορίτσι που ακολουθεί κατά πόδας έναν μέθυσο νεαρό, μια ζητιάνα, θα βρει στέγη και θαλπωρή πλάι σε μια οικογένεια που ασχολείται με την παραγωγή μεταξιού. Θα την ονομάσουν Αγαπία, μιας και δεν γνωρίζουν αν έχει άλλο όνομα και θα μάθει πλάι τους όλα τα μυστικά της τέχνης του μεταξιού. Γκρινιάρα, αδάμαστη, έκρυθμη και αδίστακτη, καλλίφωνη και τολμηρή, θα διεκδικεί συνεχώς από τη ζωή περισσότερα από όσα της προσφέρει και θα τολμά χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Οι ζωές των δύο κοριτσιών αναμοχλεύονται με μια πληθώρα ιστορικών γεγονότων της εποχής, όταν το 1147 μΧ, οι Νορμανδοί πάρουν στα χέρια τους τη σκυτάλη και προσπαθήσουν να αφήσουν στο χρόνο, το σημάδι τους.

Τα γκόλεμ, τα τρεχούμενα νερά του Ισμήνου, ο χριστιανός και λιγόλογος Μανουήλ, το έθιμο του Κλήδονα των ειδωλολατρών, η συνήθεια όπου τα παιδιά κάτω των 12 ετών δεν τρώνε κρέας σε κάποιες ελληνικές περιοχές, οι κρυφοί αρσενοκοίτες και ο άνανδρος βιασμός του Δαβίδ, είναι τα πρώτα γεγονότα που θα αντιμετωπίσει ο αναγνώστης κατά την ανάγνωση του βιβλίου.

Όταν οι Νορμανδοί του Ρογήρου Β’ εισβάλουν σε περιοχές όπως η Κόρινθος και η Θήβα, επιτίθονται στους κατοίκους, λεηλατούν τα πάντα και αρπάζουν τον ανυπεράσπιστο λαό, η Αλκήεσσα και η Αγαπία, θα βρεθούν ξαφνικά ανάμεσα στους αιχμαλώτους, σε πλοία με προορισμό τη Σικελία. Ένας εκδικητικός φόνος, το τελευταίο κλειδωμένο βλέμμα με τη παλιά ζωή, τα ράμματα με έντερο χοίρου σε έναν τραυματία που θα αλλάξουν την μετέπειτα ζωή μιας από τις δύο πρωταγωνίστριες, τα κεντήματα στα βασιλικά ανάκτορα και το υποστατικό της Εβραίας Εσθήρ, εισάγουν τον αναγνώστη σε νέες περιπέτειες, άλλοτε ελπιδοφόρες και άλλοτε νωθρές και άχαρες.

Η ζωή τους αλλάζει προς το καλύτερο, οι μνήμες του παρελθόντος καραδοκούν και καθεμιά τους με τον δικό της γνώμονα παλεύει να σταθεί όρθια στη νέα πραγματικότητα. Θα διαβάσουμε για μια παράσταση νευρόσπαστων στο δρόμο του Πανόρμου, για το υποστατικό του σινιόρε Γκιγιόμ που φέρει στο σώμα του ένα περίτεχνο τραύμα, για την αρπαγή του σκηνώματος του Αγίου Θεοδώρου, τη θεωρία της αλχημείας και τα βιβλία φιλοσοφίας που περιμένουν υπομονετικά τη μετάφρασή τους.

Η Μαρία, ο Χακίμ, η Φωτεινή, ο Μπαστιάνου, ο Ζακόμπ, ο Ωγκούστεν, ο Στέφανος, η Ευτυχία, ο Ιάκωβος και ο Νικηφόρος, είναι μερικά από τα ονόματα που θα πρωτοστατήσουν στη μνήμη του αναγνώστη τόσο με τις πράξεις τους, όσο και τον χαρακτήρα τους.

Η ιστορία συνεχώς περιπλέκεται και οι μικρές αποκαλύψεις τροφοδοτούν τον αναγνώστη αγωνία για τη συνέχεια, μια συνέχεια που δεν μπορεί κανείς να φανταστεί.

Πως συνδέονται οι ζωές της Αλκήεσσας και της Αγαπίας;

Με από τις δύο είναι άρρηκτα συνδεδεμένος ο Δαβίδ;

Ποια και γιατί μισεί ο περ;

Πολλά ερωτήματα γεννιόνται αβίαστα και αναζητούν απαντήσεις όσο προχωράμε στην ιστορία και τα στοιχεία που προστίθενται συνεχώς κάθε άλλο παρά περιττά είναι.

Τα μαθήματα γλώσσας με τον περ, η ζήλια και η εκδίκηση που οπλίζει το μένος της Ισμήνης που άλλοτε ονομαζόταν Αγαπία, η πρόταση γάμου ενός αρσενοκοίτη σε μια ειδωλολάτρισσα, οι απεγνωσμένες προσπάθειες του Μανουήλ να εντοπίσει την Αλκήεσσα, η νέα κοντές ντ’ Ανβίλ, η φωτιά, η ληστεία και η λεηλασία του αρχοντικού που στόχο είχαν την κοντέσσα, οι ξυλοδαρμοί μέχρι θανάτου, οι παραστάσεις στο δρόμο και οι αλλεπάλληλοι βιασμοί που άφηναν το θύμα σε ημιλιπόθυμη κατάσταση, οδεύουν το βιβλίο προς το τέλος του, ένα τέλος με ανατρεπτικές ισορροπίες, τέτοιες ώστε να δώσουν χώρο στη δικαίωση να ανθίσει και να επικρατήσει, έστω και από λάθος.

Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση, για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο της Θάλειας Αντωνιάδη, ένα μικρό βιογραφικό της οποίας θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:

…τα μυστικά είναι σαν το καυτό τσάι: κανείς δεν αντέχει την αποκάλυψή τους, όποιος όμως την αντέξει, του ανοίγουν πόρτες που δεν ήξερε καν την ύπαρξή τους…

Διάβασα ένα ιστορικό μυθιστόρημα, μεστό και ριζοσπαστικό, γεμάτο δράση, αγάπη, έρωτα αλλά και μίσος, πόνο και φθόνο. Άνθρωποι που ζητούν περισσότερα από αυτά που έχουν, άνθρωποι που πατούν επί πτωμάτων και δεν δειλιάζουν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους, άνθρωποι που έχουν ένα μορφωτικό υπόβαθρο και λειτουργούν με σύνεση, υπομονή και καλοσύνη.

Πολλές φορές ταυτίζεσαι με τους ήρωες, άλλοτε πονάς μαζί τους και αδημονείς για τις εξελίξεις. Δε θα σας πω πως κλείνει η αυλαία της ιστορίας, θα πω μονάχα ότι τόσο η Αλκήεσσα όσο και η Αγαπία διδάσκουν τον αναγνώστη με τη συμπεριφορά και τον χαρακτήρα τους.

Η Θάλεια Αντωνιάδη γεννήθηκε στην Αυστραλία το 1958. Έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται στο Ναύπλιο. Μέλος της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς και του Ελληνικού Κύκλου Παιδικού Βιβλίου. Έχει βραβευτεί σε Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος το 1986 για το διήγημά της “Ανατομία μιας αλλαγής” το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Νέα Εστία” τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς και στον διαγωνισμό διηγήματος / ποιήματος της Ένωσης Λογοτεχνών Βραβείου Ελλάδος τον Νοέμβριο του 2008, με το διήγημά της “Τρία στενά πιο κάτω”.

Τιμήθηκε με εύφημη μνεία για το μυθιστόρημα “Η Έλλη μέσα στην αφίσα” από την Γ.Λ.Σ. το 2009.Διηγήματα, ποιήματα καθώς και διάφορα άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά λόγου και τέχνης και σε τρία από τα ετήσια ημερολόγια της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Τα τελευταία δεκατρία χρόνια είναι ιδρυτικό μέλος και συντελεστής της Παραμυθένιας Σκηνής του ΔΟΠΠΑΤ Ναυπλίου με την οποία και συνεργάζεται διασκευάζοντας, προσαρμόζοντας θεατρικά, σκηνοθετώντας και βάζοντας το χεράκι της επί των ψιμυθίων, σε παραστάσεις παραμυθιών. Εργάζεται στο 2ο Γενικό Λύκειο Ναυπλίου.

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Άνεμος Εκδοτική.