Διατάζουν και προστάζουν στο όνομα μιας φιλίας, μιας δήθεν σωστής και πάντα βέβαιης αποδοχής μας, να επωμισθούμε εμείς το βάρος, το ηθικό και όχι της απαξίωσης και της παραμέλησης.

Συμβιβαζόμαστε όλοι μας, το μόνο γνωστό και ίσως καμιά φορά και αποδεκτό, αρκεί να μην ευνουχίζουμε τα αισθήματα και τα συναισθήματα του άλλου, να μην παραχωρούμε και να μην εισχωρούμε σε άλλα κεκτημένα, που ίσως να καθορίσουν και πορείες και διελεύσεις χρόνων, από πάνω μας, στο διάβα της ζωής μας.

Τι κι αν πολλές φορές αναγκαστούμε να υποκύψουμε και να δραματοποιήσουμε και εμείς οι ίδιοι καταστάσεις και συγκλίνουσες απόψεις, προς αντιμετώπιση και αντιπαράθεση διαφόρων θεμάτων που θα ζητήσουν επίμονα τις λύσεις και τις επιλύσεις τους.

Στο πρίσμα της δικής μας ηθικής και αξιών που τη διέπουν, θα πρέπει να σταθούμε φρουροί και απαράμιλλοι στρατιώτες της ματιάς και της οπτικής γωνίας, που θα πρέπει να τηρείται και να παρατηρείται, από τα φυλάκια και τα παρατηρητήρια των διαφόρων ακρογωνιαίων λίθων, που με άγνοια ή με ενσυναίσθηση και συνειδητοποίηση κινδύνου, φέρονται και προσφέρονται όλες αυτές οι θυσίες, στο όνομα μιας καλυτέρευσης, που ποτέ όμως δεν έρχεται, δε θα έρθει κι εμείς περιμένουμε άσκοπα και μάταια, να επιτευχθεί το θαύμα.

Το μόνο που διαβεβαιώνουμε τους εαυτούς μας, είναι πως θα στηρίξουμε και θα υποστηρίξουμε το ένα και μοναδικό στοιχείο, που μας καθιστά υπεύθυνους, λογικούς και σώφρονες.

Το να μην απομακρυνθούμε από την κοινή λογική και να καταπολεμήσουμε τις τυχόν ανήθικες προτάσεις και συμβιβασμούς, που ίσως αναγκασθούμε να ηγηθούμε αυτών.

_

γράφει η Άννα Ζανιδάκη