Ανατριχιάζουν οι λέξεις…

Δημοσίευση: 22.06.2016

Ετικέτες

Κατηγορία

 

 

 

 

 

 

 

Φωνές δυνατές

σαστίζει ο ποιητής

χάνεται η ρίμα.

Φωνές δυνατές, πιο δυνατές

κραυγές σπαρακτικές

συνταράζουν τη νεκρική ηρεμία.

Ανατριχιάζουν τότε οι λέξεις

μπερδεύονται και χάνουν το νόημά τους.

περίλυπος ξαναστοχάζεται

τώρα ο ποιητής

τι σημασία να δώσει στη σκέψη

και πώς να φτιασιδώσει τα λόγια εκείνη

μπλεγμένη και έκπληκτη.

Προς τι οι τόσες φωνές

ανούσιοι λόγοι και αιτίες

να διαταράσσουν την ησυχία του τοπίου.

Φωνές διαμαρτυρίας δυνατές, υστερικές

τα στόματα που πνίγονται

απ’ το δίκιο και απ’ το άδικο

απ’ την απόγνωση και απ’ την επίγνωση

της ματαιότητας.

Φωνές τρομακτικές και φοβερές

και πώς να τα ηρεμήσει ο ποιητής

ετούτα τα πλάσματα

με ποια λόγια συμπόνοιας

να τους μιλήσει;

Κοιτάζει βουβός το άγραφο χαρτί του

λευκό, στεγνό, άδειο χαρτί

οι στίχοι του έσβησαν μέσα

στις κραυγές της απελπισίας

το τοπίο αλλάζει.

Πάντα μαίνεται ένας πόλεμος

και πως να τον σταματήσει;

 

_

γράφει η Άννα Ρουμελιώτη

Μην ξεχνάτε πως το σχόλιό σας είναι πολύτιμο!

Ακολουθήστε μας

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Οι προσφορές των εφημερίδων για το Σαββατοκύριακο 09 – 10 Δεκεμβρίου 2023

Real News  Καθημερινή  Πρώτο Θέμα Το Βήμα της Κυριακής Δώστε μας το email σας και κάθε Παρασκευήθα έχετε στα εισερχόμενά σας τις προσφορές των εφημερίδων (Δεν στέλνουμε ανεπιθύμητη αλληλογραφία ενώ μπορείτε να διαγραφείτε με ένα κλικ και...

Φωτιά

Φωτιά

Μη με κρατάς! Θέλω να πάω κοντά. Τυφλώνομαι απ’ την ομορφιά της. Πρέπει να την αγγίξω κι ας γίνω ανάμνηση στη δίνη της. Είναι η σωτηρία μου. Η αρχή και το τέλος των πάντων.Καρδιά από πέτρα, χέρια και πόδια φτιαγμένα από χαλάζι. Τί να σου κάνουνε κι αυτά;...

Φωτιά

Έως το τίποτα

Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη   Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου   Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...

Ακολουθήστε μας στο Google News

Επιμέλεια άρθρου

Διαβάστε κι αυτά

Φωτιά

Έως το τίποτα

Σκιάχτρα μορφές Έρχονται και ταράζουν τα όνειρά μου Η διέξοδος μέσα μου Ομίχλη απέραντη   Ταξίδια ανείπωτα Ανατριχιάζουν στο βλέμμα μου Ψιλά γράμματα οι λέξεις Στη συμφωνία θανάτου   Σιωπή απόλυτη Συμπαραστάτης στο πλάι μου Και βήματα μετρημένα...

Όνειρα γραμμένα σε δίσκους

Όνειρα γραμμένα σε δίσκους

Τα θυμάμαι εκείνα τα τραγούδιαόνειρα καλοκαιρινά, αγκαλιές κάτω από τ' άστρα.Θυμάμαι την μελωδία, το στίχο, τον ρυθμόθυμάμαι, θυμάμαι την ζεστασιά και το σ' αγαπώ. Να τ' οι δίσκοι, να και τα όνειρα μαςκάθε μελωδία ξεχωριστή, όπως και κάθε μέραμια μελωδία...

Η ελιά

Η ελιά

           Μεγάλη παρηγοριά φίλε μου το γράψιμο. Σου κρατάει απίστευτη συντροφιά. Έτσι και γράψεις στο χαρτί - ή όπου αλλού δεν έχει σημασία- αυτά που σου βαραίνουν το μυαλό και την καρδιά, πάει περίπατο η όποια μοναξιά σου. Αν δε παράλληλα, τα όσα σου...

18 σχόλια

18 Σχόλια

  1. sofias70

    Δυνατοί στίχοι και βαθιά νοήματα!Μπράβο Άννα!

    Απάντηση
  2. Μάχη Τζουγανάκη

    πάντα μαίνεται ένας πόλεμος…πόσο δίκιο… πάντα ένας εσωτερικός πόλεμος μαίνεται..μα έχουμε τα όπλα Αννα…τα έχουμε αλήθεια..και το πιο δυνατό όπλο μας από όλα ειναι η πένα μας!

    Απάντηση
  3. Άννα Ρουμελιώτη

    Μακάρι να είναι δυνατή η πένα μας όσο λες Μάχη μου… το εύχομαι… να είσαι καλά σε ευχαριστώ πολύ.Την καλημέρα μου!

    Απάντηση
  4. Βάσω Καρλή

    Ανατριχιάζουν όχι μόνο οι λέξεις αλλά και εμείς που απολαμβανουμε κάτι τόσο ιδιαίτερο. Συγχαρητήρια

    Απάντηση
  5. Σοφία Ντούπη

    Συγκλονιστική η δύναμη της πένας σου Άννα μου!!! Να είσαι σίγουρη!!! Χαίρομαι πάντα όταν σε διαβάζω… μαθαίνω!!!!! Την αγάπη μου και την καλησπέρα μου!!!

    Απάντηση
  6. χριστινα σουλελε

    Αννα καθε ποιημα καλυτερο απο τα προηγουμενα κι αυτο δειχνει τη δυναμη της πενας σου. Μπραβο.

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιωτη

      Χριστινα μου ….. με τιμας … με συγκινεις .. να είσαι καλά σε ευχαριστώ τόσο πολύ!!

      Απάντηση
  7. Έλενα Σαλιγκάρα

    Ένα μήνυμα δυνατό που μας το δίνεις με λέξεις απλές, που το ακούμε χωρίς να φωνάζεις.
    Μπράβο σου Άννα για άλλη μια φορά!

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιώτη

      Σε ευχαριστώ πολύ Έλενά μου για άλλη μια φορά!!Να είσαι καλά την καλημέρα μου 🙂

      Απάντηση
  8. Αθηνά Μαραβέγια

    Αυτές οι “σπαρακτικές κραυγές” που “ανατριχιάζουν τις λέξεις” και στέκονται βουβές μπρος στο “άγραφο…λευκό, στεγνό, άδειο χαρτί…” πόσο όμορφα χαραγμένες!!!
    Ευχαριστώ σε!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  9. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΠΛΟΚΑΜΑΚΗ

    Ποίημα συνώνυμο της ανατριχίλας και της απελπισίας του πολέμου!!!!!!!!!
    ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΝΑ!!!!!!!!!!!!!!

    Απάντηση
  10. Άννα Ρουμελιώτη

    Για κάποιον που δεν έχει νιώσει αυτή τη φρίκη ……… κυρία Χρυσούλα απλά σας ευχαριστώ….. Καλό βράδυ…

    Απάντηση
  11. Μάρθα Δήμου

    Οι ποιητές έχουν τόσο λεπτές χορδές στην ψυχή τους που δονούνται και βιώνουν έντονα το κάθε τι που συμβαίνει. Είσαι πραγματική ποιήτρια!!!

    Απάντηση
    • Άννα Ρουμελιωτη

      Μάρθα πραγματικά δεν ξέρω τι να πω …. είναι τόσο τιμητικό αυτό που μου λες …αλαλη αλλά ουχί άγραφη? Χίλια ευχαριστώ σε και δεν φτάνουν.Να είσαι πάντα καλά!!!

      Απάντηση

Υποβολή σχολίου